INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 3 lipca 2012 r. poz. 749) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Funduszu, przedstawione we wniosku z dnia 20 lipca 2012 r. (wpływ do tut. Biura 26 lipca 2012 r.), uzupełnionym w dniu 21 września 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalania wysokości kosztów uzyskania przychodu w przypadku zbycia środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych otrzymanych po umorzeniu akcji w spółce komandytowo-akcyjnej (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 lipca 2012 r. do tut. Biura wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalania wysokości kosztów uzyskania przychodu w przypadku zbycia środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych otrzymanych po umorzeniu akcji w spółce komandytowo-akcyjnej.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 17 września 2012 r. Znak IBPBI/2/423-939/12/JD, IBPBI/2/423-940/12/JD, IBPBI/2/423-941/12/JD, IBPBI/2/423-942/12/JD wezwano do jego uzupełnienia. Uzupełnienia dokonano w dniu 21 września 2012 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest narodowym funduszem inwestycyjnym, utworzonym na podstawie ustawy z dnia 30 kwietnia 1993 r. o narodowych funduszach inwestycyjnych i ich prywatyzacji (Dz. U. Nr 44, poz. 202, z późn. zm.; dalej jako „Wnioskodawca”, „NFI”). NFI jest wspólnikiem spółek komandytowo-akcyjnych. W najbliższej przyszłości stanie się wspólnikiem kolejnych spółek komandytowo-akcyjnych (dalej „SKA"). W SKA, w której Wnioskodawca jest akcjonariuszem oraz w tych w których akcjonariuszem dopiero zostanie, planowane jest umorzenie jego akcji. Umorzenie to będzie, zależnie od ostatecznej woli wspólników, umorzeniem dobrowolnym, przymusowym lub automatycznym.

Wnioskodawcy na podstawie uchwały Walnego Zgromadzenia zostanie przyznane wynagrodzenie odpowiadające maksymalnie wartości rynkowej jego akcji, nie mniejsze niż wartość księgowa umarzanych akcji. Wnioskodawca nie otrzyma jednak wynagrodzenia w formie pieniężnej lecz w zamian za umorzenie jego akcji w SKA otrzyma składniki majątkowe w postaci:

• środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych (dalej „ST i WNiP"), będących własnością tych spółek oraz przez nie amortyzowanych,
• udziałów w spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością, akcji spółek akcyjnych i komandytowo-akcyjnych (dalej „Udziały i akcje"),
• wierzytelności SKA w stosunku do kontrahentów tych spółek (dalej „Wierzytelności").
  
  

Wartość rynkowa wydanych przez SKA wyżej wymienionych składników majątkowych będzie odpowiadać wysokości ustalonego wynagrodzenia za umorzone akcje. Wnioskodawca otrzyma ww. składniki majątkowe, których wartość rynkowa będzie odpowiadała wartości przewidzianego wynagrodzenia za umarzane akcje.

Wnioskodawca w zależności od sytuacji gospodarczej na rynku będzie kontynuował prowadzenie działalności gospodarczej przy wykorzystaniu tych składników majątkowych samodzielnie lub poprzez spółkę osobową (dalej „Kontynuacja działalności") lub też dokona ich odpłatnego zbycia (dalej „zbycie”).

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

W jaki sposób Wnioskodawca powinien ustalić wysokość kosztu uzyskania przychodu w przypadku Zbycia ST i WNiP otrzymanych po umorzeniu jego akcji w SKA... (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, ustalenie wysokości kosztu uzyskania przychodu w przypadku Zbycia ST i WNiP po umorzeniu jego akcji w SKA powinno zostać dokonane w oparciu o wartość wynagrodzenia za akcje podlegające umorzeniu. Wysokość kosztu uzyskania przychodu ze Zbycia ST i WNiP będzie więc równa rynkowej wartości otrzymanych ST i WNiP. Wartość ta odpowiada także wartości wynagrodzenia za umarzane akcje. Zostanie ona pomniejszona o ewentualne odpisy amortyzacyjne dokonane przez Wnioskodawcę po otrzymaniu opisanych ST i WNiP. Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm. dalej „Ustawa CIT”) nie zawiera szczególnego przepisu, który wskazywałby sposób ustalania kosztu uzyskania przychodu przy Zbyciu tak nabytych ST i WNiP. Należy jednak uznać, że wartość ta powinna odpowiadać wartości wynagrodzenia za umarzenie akcji w zamian za które otrzymano te składniki majątku. Wyzbycie się akcji w drodze ich umorzenia jest bowiem formą zapłaty za otrzymane ST i WNiP.

Jak stanowi art. 16 ust. 1 lit. a i b Ustawy CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:

1. nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,
2. nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części, (...)

-wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia.

Za wydatki poniesione na nabycie ST i WNiP należy uznać wartość wynagrodzenia wypłaconego za akcje, które zostały umorzone w zamian za otrzymanie ST i WNiP. Dodatkowo wskazuje na to fakt, iż odpowiada ona wartości rynkowej wydawanych składników majątku w postaci ST i WNiP. Niewątpliwie jest to bowiem realny koszt poniesiony w zamian za uzyskanie tych składników majątku. W razie dokonywania przez Wnioskodawcę amortyzacji otrzymanych ST i WNiP, wysokość dokonanych odpisów amortyzacyjnych pomniejszy wysokość kosztów uzyskania przychodów przy Zbyciu.

Stanowisko Wnioskodawcy potwierdza m.in. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 17 lutego 2010 r. sygn. IPPB1/415-919/09-3/AG

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 1 lit a i b ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm. dalej „Ustawa CIT”), nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:

1. nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,
2. nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części,

-wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem pkt 8a, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia.

Stosownie do art. 16h ust. 1 pkt 1 Ustawy CIT, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 16k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, z zastrzeżeniem art. 16e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 16 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego w SKA, w której Wnioskodawca jest akcjonariuszem oraz w tych w których akcjonariuszem dopiero zostanie, planowane jest umorzenie jego akcji. Umorzenie to będzie, zależnie od ostatecznej woli wspólników, umorzeniem dobrowolnym, przymusowym lub automatycznym.

Wnioskodawcy na podstawie uchwały Walnego Zgromadzenia zostanie przyznane wynagrodzenie odpowiadające maksymalnie wartości rynkowej jego akcji, nie mniejsze niż wartość księgowa umarzanych akcji. Wnioskodawca nie otrzyma jednak wynagrodzenia w formie pieniężnej lecz w zamian za umorzenie jego akcji w SKA otrzyma składniki majątkowe m.in. w postaci środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, będących własnością tych spółek oraz przez nie amortyzowanych. Możliwe jest, że Wnioskodawca dokona odpłatnego zbycia otrzymanych środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych.

Odnosząc przedstawiony wcześniej stan prawny do zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że w sytuacji zbycia, nabytych w przedstawiony w opisie zdarzenia przyszłego sposób, środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, Spółka będzie uprawniona do rozpoznania kosztu uzyskania przychodów w wysokości równej cenie ich nabycia, którą w przedmiotowej sprawie będzie wartość wynagrodzenia wypłaconego za akcje, które zostały umorzone. Jeżeli Spółka przed zbyciem ww. składników majątkowych będzie wykorzystywała je na potrzeby prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej i dokonywała ich amortyzacji, kosztem uzyskania przychodów będzie wartość początkowa tychże środków trwałych pomniejszona o dokonane, stanowiące i niestanowiące kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne. W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 1, 3, 4 wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 14 marca 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.