Działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz.60 z późniejszymi zmianami) w brzmieniu obowiązującym do 30.06.2007 r., art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 16.11.2006 r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U z 2006 r. Nr 217 poz.1590), art. 22 ust. 1, art. 22a ust. 1 pkt 2 i 3, art. 22b ust. 1 pkt 5 i art. 22d ust. 1 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 roku Nr 14, poz.176 z późniejszymi zmianami) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Łańcucie, po rozpatrzeniu wniosku z dnia 20.12.2006 r., uzupełnionego w dniach: 2.03.2007 r. i 25.07.2007 r. w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych postanawia uznać, iż stanowisko przedstawione w przedmiotowej sprawie jest prawidłowe w części zaliczenia wydatków na zakup mebli biurowych, serwera, komputera i oprogramowania komputerowego do kosztów uzyskania przychodów oraz mebli biurowych, serwera i komputera do wyposażenia i nieprawidłowe w części uznania za wyposażenie oprogramowania komputerowego.

Pani A. w dniu 20.12.2006 r. działając na podstawie art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa wniosła pismo z zapytaniem co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego dotyczące kwestii zakwalifikowania do wyposażenia i kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup: mebli biurowych, serwera, komputera i oprogramowania komputerowego.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Łańcucie postanowieniem z dnia 9.03.2007 r. Nr U.S.IA/1/415/3-IP/2007 postanowił uznać, iż stanowisko przedstawione w przedmiotowej sprawie jest prawidłowe w części zaliczenia wydatków na zakup mebli biurowych, serwera, komputera i oprogramowania komputerowego do kosztów uzyskania przychodów oraz mebli biurowych, serwera i komputera do wyposażenia i nieprawidłowe w części uznania za wyposażenie oprogramowania komputerowego.

Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie decyzją z dnia 20.06.2007 r. Nr L.IS.I/1/4151/29/2007 uchylił z urzędu postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Łańcucie z dnia 9.03.2007 r. Nr U.S.IA/1/415/3-IP/2007 w sprawie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego.

W dniu 19.07.2007 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w Łańcucie w związku z uchyleniem w/w postanowienia wystosował do Podatniczki wezwanie w celu uzupełnienia wniosku z dnia 20.12.2006 r. w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego poprzez przedstawienie stanu faktycznego oraz własnego stanowiska w zakresie zakwalifikowania do wyposażenia i kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup: mebli biurowych, serwera, komputera i oprogramowania komputerowego.

Pani A. w dniu 25.07.2007 r. złożyła pismo, w którym przedstawiła zapytanie, stan faktyczny oraz własne stanowisko w sprawie oraz oświadczenie, że w sprawie będącej przedmiotem zapytania nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa, ani postępowanie przed Sądem Administracyjnym. Na podstawie w/w pisma Naczelnik Urzędu Skarbowego w Łańcucie zważył co następuje:

Pani A. prowadzi działalność gospodarczą w zakresie doradztwa podatkowego, opodatkowaną na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W dniu 8.12.2006 r. Starosta Łańcucki przyznał Podatniczce jednorazowe środki z Funduszu Pracy w kwocie 11.500,00 zł z przeznaczeniem na finansowanie wydatków na zakup mebli biurowych, komputera, serwera i oprogramowania komputerowego.

Ze środków otrzymanych z Funduszu Pracy zakupiono na podstawie załączonych faktur VAT: meble biurowe za kwotę 1.000,00 zł netto, serwer za kwotę 3.418,00 zł netto, komputer za kwotę 3.171,36 zł netto oraz program komputerowy za kwotę 2.721,00 zł netto. W/w komputer, program komputerowy oraz serwer nie wchodzą w skład zestawu komputerowego, gdyż stanowią odrębne składniki majątkowe o przewidywanym okresie użytkowania dłuższym niż rok. W związku z powyższym Pani A. zadała pytanie, czy ma prawo w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do zaliczenia wydatków na zakup mebli biurowych, serwera, komputera i oprogramowania komputerowego do kosztów uzyskania przychodów oraz mebli biurowych, serwera, komputera i oprogramowania komputerowego do wyposażenia. Zdaniem Podatniczki ma prawo do zaliczenia wydatków na zakup mebli biurowych, serwera, komputera i oprogramowania komputerowego do kosztów uzyskania przychodów oraz mebli biurowych, serwera, komputera i oprogramowania komputerowego do wyposażenia.

Na podstawie stanu faktycznego Naczelnik Urzędu Skarbowego w Łańcucie stwierdza, że zakupione składniki majątkowe za wyjątkiem oprogramowania komputerowego można uznać za wyposażenie i będą one wszystkie łącznie z oprogramowaniem komputerowym stanowić koszty uzyskania przychodów z działalności gospodarczej, pod warunkiem spełnienia przesłanek wynikających z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wg którego kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty poniesione w celu uzyskania przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Tak więc, aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, to między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowo-skutkowy tego typu, że poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie, zwiększenie bądź funkcjonowanie źródła przychodów.

Zgodnie z § 3 pkt 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26.08.2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 z późniejszymi zmianami) - rzeczowe składniki majątku, związane z wykonywaną działalnością, niezaliczone, zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do środków trwałych są wyposażeniem.

W myśl art. 22a ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania: maszyny, urządzenia i środki transportu oraz inne przedmioty o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Stosownie do art. 22b ust. 1 pkt 5 w/w ustawy amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania licencje o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Zgodnie z art. 22d ust. 1 wspomnianej ustawy podatnicy mogą nie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od składników majątku, o których mowa w art. 22a i 22b, których wartość początkowa, określona zgodnie z art. 22g, nie przekracza 3.500 zł; wydatki poniesione na ich nabycie stanowią wówczas koszty uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania.

Przedstawione przez Podatniczkę kserokopie faktur dokumentujące nabycie składników majątkowych dowodzą, że składniki te za wyjątkiem oprogramowania komputerowego mogą być uznane za wyposażenie. Wydatki na zakup mebli biurowych, serwera, komputera i oprogramowania komputerowego z uwagi na wartość do 3.500 zł mogą być zaliczone bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że poniesione ze środków Funduszu Pracy wydatki na zakup przedstawionych składników majątku, o ile służą one prowadzonej działalności gospodarczej i mają związek z uzyskiwanymi przychodami podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów.

W oparciu o cytowane przepisy prawa podatkowego oraz przedstawiony stan faktyczny Naczelnik Urzędu Skarbowego w Łańcucie postanawia jak w sentencji.