Działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29.08.1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 16.11.2006r. o zmianie ustawy Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1590), art. 22 ust. 1, art. 23 ust. 1 pkt 52 ustawy z dnia 26.07.1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) – po rozpatrzeniu wniosku strony z dnia 26.06.2007r., (data wpływu 27.06.2007r.) uzupełnionego w dniu 27.08.2007r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej wyjaśnienia:

Czy osoba prowadząca działalność gospodarczą w zakresie usług kierowania pojazdami ma prawo do zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodów wartości diet z tytułu podróży służbowych zarówno krajowych jak i zagranicznych?

Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie postanawia uznać stanowisko Podatnika za prawidłowe.

W dniu 27.06.2007r. do tut. organu podatkowego wpłynął wniosek Pana T. uzupełniony w dniu 27.08.2007r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

Stan faktyczny przedstawiony we wniosku: Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Podatnik prowadzi działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług kierowania pojazdami. Opłaca podatek dochodowy na zasadach ogólnych i prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Usługi kierowania wykonuje poza siedzibą swojej firmy na terenie Polski oraz poza granicami kraju np. Niemcy, Francja, Belgia, Hiszpania, Włochy.

Stanowisko Podatnika: Zdaniem Podatnika wyjazdy na zlecenie firmy poza siedzibę firmy Podatnika stanowią podróże służbowe. Podróżą służbową jest wyjazd poza siedzibę firmy dla spełnienia określonych czynności. Podatnik uważa, że wykonując usługi na terenie Polski i poza jej granicami ma prawo pomniejszyć dochód o wartość diet z tytułu podróży służbowych.

Dokonując oceny prawnej przedstawionego stanowiska Podatnika Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie po przeanalizowaniu stanu faktycznego przedstawionego w piśmie wyjaśnia, co następuje.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26.07.1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Art. 23 ust. 1 pkt 52 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodu wartości diet z tytułu podróży służbowych osób prowadzących działalność gospodarczą i osób z nimi współpracujących – w części przekraczającej wysokość diet przysługujących pracownikom, określoną w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra (tj. rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19.12.2002r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju – Dz. U. Nr 236. poz. 1990 z późn. zm. oraz rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19.12.2002r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju – Dz. U. Nr 236 , poz. 1991 z późn. zm.).

Treść wskazanego powyżej przepisu oznacza, że przedsiębiorca ponoszący wydatki związane z wyjazdami służbowymi może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wartość diet z tytułu podróży służbowych, do wysokości limitów wynikających z w/w rozporządzeń, pod tym warunkiem, że podróż służbowa pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami podatnika, a więc spełnia kryteria określone w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przepis art. 23 ust. 1 pkt 52 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wyłączeń o charakterze przedmiotowym, a zatem prawo zaliczania do kosztów uzyskania przychodów diet z tytułu podróży służbowych (do wysokości diet określonych w powołanych powyżej przepisach) przysługuje wszystkim osobom prowadzącym działalność gospodarczą, w tym przedsiębiorcom prowadzącym działalność w zakresie usług kierowania pojazdami.