P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w zw. z § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku z dnia 05.03.2007 r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług, Naczelnik Urzędu Skarbowego #8722; biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny

postanawia:

uznać stanowisko Strony za nieprawidłowe.

U z a s a d n i e n i e

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Strona należąc do międzynarodowego koncernu prowadzi działalność handlową i dystrybucyjną w zakresie opon osobowych, ciężarowych, rolniczych i przemysłowych. Zgodnie z ogólnymi warunkami gwarancji obowiązującej na wszystkie nowe opony oznaczone logo koncernu gwarancja udzielana jest na 60 miesięcy od daty ich produkcji. Reklamacje mogą być zgłaszane poprzez dostarczenie wadliwej opony do jednego z autoryzowanych przez koncern punktów obsługi gwarancyjnej. Zgodnie z wewnętrznymi procedurami obowiązującymi w koncernie koszty z tytułu roszczeń gwarancyjnych obciążają producenta opon. Strona będąc zarówno dystrybutorem opon na terytorium Polski, jak również reprezentantem interesów koncernu jest zobowiązana do rozpatrzenia reklamacji i ewentualnego uznania roszczeń posiadacza opony. Niezależnie od okoliczności w jakich doszło do nabycia opony:opona zakupiona w Polsce wraz z dokumentem gwarancyjnym (kartą gwarancyjną) wystawionym przez Stronę,opona zakupiona wraz z samochodem (brak karty gwarancyjnej) jest objęta ogólnymi warunkami gwarancjikoszt z tytułu roszczeń gwarancyjnych obciąża w ostatecznym rozrachunku producenta tej opony.

Strona po pozytywnym rozpatrzeniu reklamacji:dostarcza opony bez wad lub udziela odpowiedniej ulgi na zakup nowych opon,zwraca odpowiednią część ceny lub w uzasadnionych przypadkach całość ceny wg obowiązującego w dniu przyjęcia reklamacji zalecanego cennika detalicznego Strony.W sytuacji wypłaty kupującemu rekompensaty pieniężnej producent zwraca Stronie równowartość wypłaconej reklamującemu kwoty na podstawie noty księgowej.

Zdaniem Strony w przypadku, gdy w ramach reklamacji następuje wypłata kupującemu rekompensaty pieniężnej w wysokości ceny zakupu opony, Strona ma prawo do pomniejszenia obrotu, a tym samym korekty podatku należnego w rozliczeniu za miesiąc, w którym nastąpiła wypłata rekompensaty pieniężnej. Na potwierdzenie powyższego Strona powołała się na orzeczenie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości pomiędzy Elida Gibbs Ltd a Commissioners of Customs and Excise (C-317/94). Jednocześnie stoi na stanowisku, iż refundacja przez producenta wykracza poza zakres przedmiotowy opodatkowania podatkiem od towarów i usług i nie rodzi dla Strony żadnych konsekwencji z zakresie tego podatku. Natomiast wymiana opony wadliwej na nową - będąca drugim sposobem załatwienia reklamacji – nie stanowi czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 29 ust 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Natomiast w myśl ust. 4 tego artykułu obrót zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, a także kwot wynikających z dokonanych korekt faktur.

Z gramatycznego brzmienia w/w przepisu wynika, że możliwość pomniejszenia obrotu między innymi o odpowiadające wartości zwróconych towarów i uznanych reklamacji może nastąpić pod warunkiem, że zwrot towaru i reklamacja co do zasady są prawnie dopuszczalne i zwrot ten został udokumentowany. Obowiązkiem podatnika jest więc w rozumieniu tego przepisu odpowiednie udokumentowanie zwrotu towaru jak i zwrotu wartości towaru nabywcy. Zarówno odstąpienie od umowy sprzedaży i w konsekwencji dokonany przez sprzedawcę zwrot wartości towaru, jak i zwrot kwoty wartości towaru dokonany w wyniku realizacji roszczeń nabywcy z tytułu reklamacji co do zasady są prawnie dopuszczalne, lecz jako typowe instytucje cywilistyczne są przedmiotem regulacji prawa cywilnego. Przepisy w/w ustawy o VAT nie wprowadzają na użytek postępowania podatkowego żadnych szczególnych regulacji w odniesieniu do trybu, zasad i dopuszczalności odstąpienia od umowy sprzedaży, jak i dodatkowych szczególnych warunków co do trybu realizacji roszczeń z tytułu reklamacji.

Odnosząc się do kwestii będącej przedmiotem wyroku w sprawie Elida Gibbs, w którym ETS stwierdził, iż „artykuł 11(A)(1)(a) i artykuł 11(C)(1) VI Dyrektywy należy interpretować w taki sposób, aby w przypadku, gdy: (a) producent wystawia kupony zniżkowe opiewające na określoną kwotę, które mogą zostać zrealizowane przez konsumenta przy zakupie towarów u sprzedawcy detalicznego, (b) kupony takie, rozdawane potencjalnym klientom w trakcie kampanii promocyjnej, są przyjmowane przez sprzedawcę detalicznego tytułem zapłaty za konkretne towary, (c) producent dokonał sprzedaży konkretnego towaru po pierwotnej cenie dostawcy bezpośrednio detaliście, oraz (d) detalista przyjmuje kupony od klientów przy sprzedaży towarów, przedstawia je następnie producentowi i otrzymuje wskazaną w nich kwotę, podstawa opodatkowania równa była cenie sprzedaży ustalonej przez producenta, pomniejszonej o kwotę wskazaną na kuponach i zwróconą sprzedawcy detalicznemu. Zasada ta dotyczy także dostaw realizowanych przez producenta na rzecz hurtownika, a nie bezpośrednio na rzecz sprzedawcy detalicznego” (VI Dyrektywa VAT pod red. K. Sachsa, Wydawnictwo C.H.Beck Warszawa 2004 r., s. 266 i nast.) należy stwierdzić, iż Strona nie jest uprawniona do pomniejszenia obrotu, a tym samym korekty podatku należnego z tytułu wypłaconej rekompensaty pieniężnej, gdyż nie ją obciąża faktycznie koszt reklamacji. Bowiem jak wynika ze stanu faktycznego opisanego we wniosku, Strona otrzymuje od producenta na podstawie noty księgowej równowartość wypłaconej reklamującemu kwoty, stanowiącej cenę zakupu opony. Jednocześnie należy zgodzić się ze Stroną, iż otrzymana od producenta w/w kwota stanowi zwrot poniesionych kosztów reklamacji, a w konsekwencji nie stanowi czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ustosunkowując się natomiast do stanowiska Strony dot. wymiany opony wadliwej na nową należy zauważyć, iż w praktyce zwrotu wadliwego towaru i wydania w jego miejsce nowego nie uważa się za oddzielne transakcje. Dlatego też taka czynność nie rodzi żadnych skutków podatkowych. Nabywca nie musi więc wystawiać ani faktur korygujących pierwotną transakcję, ani nowych - dokumentujących wydanie kolejnej, wolnej od wad partii towaru. Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny postanowiono jak na wstępie.Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.

P o u c z e n i e

Niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla Strony i jest wiążąca dla organów podatkowych oraz organów kontroli skarbowej właściwych dla Strony #8722; do czasu jej zmiany lub uchylenia (art. 14b § 1 i 2 ustawy - Ordynacja podatkowa). Na niniejsze postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia (art. 14a § 4 w związku z art. 236 § 2 pkt 1 ustawy- Ordynacja podatkowa).