INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 14 grudnia 2007r. (data wpływu 21.12.2007r.) uzupełnionego o podpis drugiego członka zarządu w związku z wezwaniem Nr IP-PB3-423-8/08-2/KB z dnia 05.02.2008r. (data wpływu 14.02.2008r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie kosztów uzyskania przychodu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 grudnia 2007r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych zakresie kosztów uzyskania przychodu.

W przedmiotowym wniosku został przestawiony następujący stan faktyczny.

Spółka dokonuje wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Towar odbierany jest bezpośrednio przez kontrahentów z UE na koszt Spółki lub Spółka organizuje transport. Zdarzają się sytuacje, że odbiorca składa reklamacje i zwraca Spółce bezpośrednio towar obciążając ją kosztami transportu lub Spółka zleca polskiemu podmiotowi transport powrotny reklamowanego towaru. Po usunięciu wad ten sam towar Spółka ponownie sprzedaje i osiąga przychód ze sprzedaży (często jest to ten sam odbiorca).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy koszty powrotnego transportu reklamowanego towaru stanowią koszty uzyskania przychodów w podatku dochodowym...

Zdaniem wnioskodawcy koszty powrotnego transportu zareklamowanego towaru stanowią element kosztów związanych z usunięciem wad stwierdzonych przez kontrahentów. Reklamowany towar po usunięciu usterek ponownie przekazywany jest do sprzedaży i osiągany jest przychód z tego tytułu. Dlatego też Spółka uważa, że koszty transportu reklamowanego towaru są kosztami bezpośrednio związanymi z osiągnięciem przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Powyższe oznacza, że wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami. Kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty. Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 22 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kar umownych i odszkodowań z tytułu:

1. wad dostarczonych towarów, wykonanych robót i usług,
2. zwłoki w dostarczeniu towaru wolnego od wad,
3. zwłoki w usunięciu wad towarów albo wykonanych robót i usług.
   
   

Przepis ten dotyczy zdarzeń gospodarczych spowodowanych wadliwością towarów lub robót i usług będących przedmiotem działalności gospodarczej. Wada jest w tym przypadku podstawową przyczyną eliminacji poniesionych kosztów z kosztów podatkowych. W sytuacji opisanej we wniosku Spółka ponosi koszty transportu związanego z usunięciem wad stwierdzonych przez kontrahentów. Reklamowany towar po usunięciu wad jest ponownie przekazywany do sprzedaży i w wyniku tego Spółka osiąga przychód. Zatem należy stwierdzić, iż działania podatnika nie będą wyłączone z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 22 ww. ustawy. W związku z tym koszty powrotnego transportu reklamowanego towaru związane z usunięciem wad dostarczonych towarów, Spółka możne zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, przy spełnieniu warunków wynikających z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawych i prawidłowym udokumentowaniu ponoszonych wydatków. Na podatniku bowiem ciąży obowiązek wykazania związku poniesionych wydatków z przychodami, bo to on wywodzi skutki prawne w postaci zmniejszenia obciążenia podatkowego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10,09-402 Płock.