Podatniczka w dniu 11.09.2006 r. złożyła w Urzędzie Skarbowym Poznań-Grunwald wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w kwestii możliwości zastosowania 50 % kosztów uzyskania przychodów z tytułu umowy stypendialnej.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Pytająca otrzymała stypendium przyznane przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego na realizację programu. Celem projektu jest przygotowanie materiału multimedialnego o dawnym rzemiośle z wykorzystaniem nowoczesnych środków przekazu. W związku z realizacją projektu Podatniczka ponosi określone wydatki. Efekt końcowy programu w ocenie Pytającej stanowi utwór w rozumieniu prawa autorskiego, w związku z czym do uzyskanego przychodu /stypendium/ będą mieć zastosowanie 50 % koszty uzyskania przychodu.

Postanowieniem z dnia 30.11.2006 r. Nr AD-II/J-K/415/9/2006 Naczelnik Urzędu Skarbowego Poznań-Grunwald uznał stanowisko Podatniczki za prawidłowe. Przyjął, że Podatniczka posiada prawa autorskie do projektu w związku z czym w oparciu o przepis art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych /t.j. Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm./ przysługują Jej 50 % koszty uzyskania przychodu.

Po przeanalizowaniu stanu faktycznego sprawy, a także treści w/w postanowienia oraz odnosząc się do przedmiotowego zagadnienia – stwierdzam, że przedstawione powyżej stanowisko jest nieprawidłowe.

W myśl przepisu art. 22 ust. 9 pkt 3 cyt. wyżej ustawy podatkowej koszty uzyskania przychodów z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami określa się w wysokości 50 % uzyskanego przychodu (...).

Odrębnymi przepisami, o których mowa w powołanym wyżej przepisie jest ustawa z dnia 04.02.1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych / Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 904 ze zm. /. W myśl art. 1 ust. 1 tej ustawy, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia / utwór /.

W tym miejscu należy zauważyć, że kompetencje do rozstrzygania o tym, czy dany utwór stanowi przedmiot prawa autorskiego posiada Departament Prawno-Legislacyjny Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

W stanie faktycznym przedstawionym w zapytaniu, Minister Kultury jako fundator zawarł z Podatniczką umowę stypendialną, na podstawie której Stypendystka przyjęła do realizacji program stypendialny. W ramach tej umowy Stypendystka zobowiązała się przygotować materiał multimedialny o dawnym rzemiośle, z wykorzystaniem nowoczesnych środków przekazu. Kwota stypendium przeznaczona została na wykonanie projektu i pokrycie związanych z tym kosztów /wyjazdy w teren, zakup surowców, przyrządów, zebranie dokumentacji, rejestracja filmowa, montaż/.

Z opisanego stanu faktycznego nie wynika komu – stypendyście czy fundatorowi – przysługiwać będzie prawo własności programu a co za tym idzie kto będzie dysponować prawem autorskim. Co do zasady twórcy przysługuje prawo autorskie, jednakże zastosowanie 50 % kosztów uzyskania przychodu, jak wynika z ww. przepisu art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uzależnione jest od wystąpienia łącznie dwóch przesłanek:

#61485; powstania utworu w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych,

#61485; udzielenia przez twórcę licencji na korzystanie z danego utworu, względnie rozporządzenia prawem autorskim do utworu poprzez przeniesienie własności tego prawa na zamawiającego.

Odnosząc powyższe do stanu faktycznego stwierdzić należy, że otrzymanie przez Podatniczkę stypendium, przyznanego przez fundatora na wykonanie określonego programu stypendialnego, nie jest równoznaczne z uzyskaniem przez Podatniczkę przychodu za stworzenie dzieła /utworu/, nie ma też miejsca przeniesienie praw autorskich na fundatora lub udzielenie licencji na korzystanie z dzieła.

Reasumując, interpretacja zastosowana przez Naczelnika Urzędu Skarbowego Poznań-Grunwald pozostaje w oczywistej sprzeczności z treścią przepisów prawa podatkowego, zatem powyższe naruszenie wyczerpuje znamiona przepisu art. 14b § 5 pkt 2 Ordynacji podatkowej.

W związku z powyższym interpretację Naczelnika Urzędu Skarbowego Poznań-Grunwald z dnia 30.11.2006 r. Nr AD-II/J-K/415/9/2006 uważa się za nieaktualną.
Niniejsza interpretacja prawa podatkowego została wydana w oparciu o przedstawiony przez wnioskodawcę stan faktyczny oraz obowiązujący w dniu jej wydania stan prawny.