INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 23 stycznia 2008 r. (data wpływu 25 stycznia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania przekazania w formie darowizny nieruchomości zabudowanej budynkiem - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 stycznia 2008 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przekazania w formie darowizny nieruchomości zabudowanej budynkiem.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina Miejska jest od 1991 roku właścicielem nieruchomości zabudowanej budynkiem kina. Prawo własności Gmina nabyła w drodze „komunalizacji”. Przedmiotowy budynek kina wpisany jest do rejestru zabytków wojewódzka i w latach 2003-2007 był modernizowany ze środków funduszy strukturalnych. Gminie nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, ani w momencie nabycia nieruchomości, ani w momencie modernizacji. Nieruchomość ta zbywana będzie w drodze darowizny na rzecz Centrum Kultury z przeznaczeniem na cele publiczne wynikające ze statutu. Centrum Kultury jest samorządową instytucją kultury, której organem założycielskim jest Gmina Miejska. Przeniesienie prawa własności nieruchomości zabudowanej budynkiem nastąpi na podstawie aktu notarialnego, tj. umowy darowizny.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przekazanie zabudowanej nieruchomości w formie darowizny podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy przedmiotowa darowizna nie podlega ustawie o podatku od towarów i usług, bowiem nie występuje tu odpłatna dostawa. Jednocześnie w momencie nabycia i modernizacji budynku Gminie nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu tym podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenia usług na terytorium kraju.

W oparciu o treść art. 7 ust. 1 powołanej ustawy za dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzenia towarami jak właściciel. Z kolei z ust. 2 pkt 2 tego artykułu wynika, że przez dostawę towarów rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia a w szczególności darowizny, ale tylko w sytuacji jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części. Wobec tego darowizna towaru, od którego nie przysługiwało podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, nie stanowi dostawy towarów i tym samym nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z przedstawionego we wniosku opisu wynika, że w momencie nabycia nieruchomości, jak i jej modernizacji Gminie nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego i tym samym nie została wypełniona jedna z przesłanek wynikających z dyspozycji przepisów art. 7 ust. 2 pkt 2.

Zatem w świetle powyższego, przekazanie nieruchomości w formie darowizny, w sytuacji, gdy z nabyciem towaru stanowiącego przedmiot darowizny nie wiązało się prawo do odliczenia podatku naliczonego jest wyłączone poza zakres przepisów ustawy o podatku od towarów i usług i nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej – powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.