POSTANOWIENIE
Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja Podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8 poz. 60 ze zm.), Naczelnik Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego we Wrocławiu stwierdza, że stanowisko Podatnika przedstawione we wniosku, który do tut. organu wpłynął dnia 1 grudnia 2005 r. o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej stwierdzenia, czy obciążenie Spółki - dostawcy towarów - kosztami reklamacji w sytuacji, gdy nie następuje zwrot towarów od nabywcy nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 1 grudnia 2005 r. do Naczelnika Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego we Wrocławiu wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego. Pismem z dnia 6 lutego 2006 r. organ podatkowy wezwał wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych wniosku. Braki formalne wniosku uzupełnione zostały pismami z dnia 9 lutego 2006 r., z dnia 20 lutego 2006 r. oraz z dnia 27 lutego 2006 r.
Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.
Z treści złożonego wniosku wynika, iż Podatnik posiada fabrykę w Komornikach, gdzie produkowane są tuleje stalowe i aluminiowe wykorzystywane w przemyśle motoryzacyjnym. Wyroby Spółki wymagają znacznej precyzji wykonania zarówno w zakresie wymiarów, jak i parametrów jakościowych materiału, z którego zostały wykonane. Zdarza się jednak, iż klienci Podatnika zgłaszają reklamacje. Klient, tj. spółka niemiecka, obciąża Podatnika w różny sposób kosztami tych reklamacji. W pierwszym przypadku wystawia dokument, tj. notę obciążeniową bez podatku i obciąża Spółkę za niepełnowartościowe części po swojej cenie sprzedaży doliczając koszty administracyjne reklamacji, jednak wówczas nie następuje zwrot towaru. W innym przypadku klient obciąża Spółkę kosztami dodatkowych usług, np. sortowania, czy odtłuszczania i kosztami administracyjnymi, mającymi na celu wyeliminowanie wad wyrobów, które dzięki tym usługom stają się pełnowartościowymi materiałami do dalszej przeróbki. W takim przypadku klient wystawia najczęściej fakturę VAT z 16% stawką podatku nie dokonując zwrotu towarów.
Podatnik wyjaśnia, iż koszty reklamacji, jakimi Spółka obciążona zostaje przez nabywców towarów, związane są z samym tylko faktem ujawnienia wyrobów wadliwych i stwierdzeniem reklamacji tych wyrobów przez ich nabywców. Ponadto zaznacza, iż obciążenie tymi kosztami nie wynika bezpośrednio z zawartej umowy pisemnej, ale jest rezultatem umowy ustnej zawartej między stronami, a w związku z tym Spółka traktuje przedmiotowe opłaty jako karę umowną. Podatnik wyjaśnia także, iż wskazane koszty nie stanowią obciążenia w zamian za wykonywaną przez kontrahenta niemieckiego w imieniu i na rzecz Spółki usługę.
Zdaniem Spółki, takie obciążenie będące formą kary umownej z tytułu utraconych korzyści związane z wadliwymi wyrobami nie stanowi czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ wykracza poza zakres opodatkowania na podstawie art. 5 i art. 8 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, czyli nie jest wewątrzwspólnotwym nabyciem towarów i świadczeniem usług.
W ocenie Naczelnika Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego we Wrocławiu przedstawione we wniosku stanowisko Podatnika w sprawie jest prawidłowe.
Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:
1) odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2) eksport towarów;
3) import towarów;
4) wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5) wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
Przy czym stosownie do treści art. 5 ust. 2 ww. ustawy, czynności określone w ust. 1 podlegają opodatkowaniu niezależnie od tego, czy zostały wykonane z zachowaniem warunków oraz form określonych przepisami prawa.
W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).
Przepis art. 8 ust. 1 cyt. ustawy stanowi, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).
Mając zatem na uwadze przedstawiony powyżej zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług stwierdzić należy, iż we wskazanym zakresie nie mieści się obciążenie Spółki przez nabywców towarów kosztami związanymi z reklamacją. Przedmiotowe obciążenie związane z dostawą wadliwych towarów nie ma charakteru czynności będącej przedmiotem opodatkowania tym podatkiem. Obciążenie dostawcy kosztami reklamacji, stanowiącymi swego rodzaju rekompensatę dla nabywcy w zamian za dostawę towarów wadliwych, wykracza poza zakres przedmiotowy opodatkowania tym podatkiem. Nie wypełnia ono bowiem dyspozycji wskazanych przepisów, gdyż nie stanowi czynności podlegającej opodatkowaniu w rozumieniu przytoczonych powyżej regulacji ustawy o podatku od towarów i usług.
W świetle powyższego przedstawione we wniosku stanowisko Podatnika w przedmiotowej sprawie jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu sporządzenia wniosku.
Jak stanowi art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.
Stronie przysługuje prawo wniesienia zażalenia na niniejsze postanowienie do Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu w terminie 7 dni od dnia doręczenia rozstrzygnięcia. Zażalenie wnosi się za pośrednictwem organu podatkowego, który wydał postanowienie. Zażalenie podlega opłacie skarbowej.