Spółka przedstawiając stan faktyczny wyjaśnia, że dokonuje transakcji z kontrahentem zagranicznym, kupując materiały, które w większości zużywa do wyprodukowania wyrobów zamówionych przez tego kontrahenta. Podatnik nadmienia, iż z uwagi na dużą ilość transakcji zamierza dokonywać kompensaty wzajemnych płatności - zapłata będzie następować przez wzajemne potrącenie.
W związku z tym Jednostka zwraca się o wyjaśnienie czy może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów różnice kursowe powstałe w wyniku kompensaty wzajemnych zobowiązań i należności z kontrahentem zagranicznym.
Zdaniem spółki powstałe różnie kursowe ujemne będą kosztem uzyskania przychodu, a dodatnie przychodem do opodatkowania.

Zgodnie z treścią art.12 ust.1 ustawy z dnia 15.02.1992r o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r Nr 54, poz.654 ze zm.) przychodami są otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Art. 12 ust.2 stanowi, że przychody w walutach obcych przelicza się na złote według kursów średnich z dnia uzyskania przychodu, ogłaszanych przez NBP. Natomiast zgodnie z art.12 ust.3 w/w ustawy jeżeli przychody wyrażone są w walutach obcych, a między dniem ich uzyskania i dniem faktycznego otrzymania występują różne kursy walut, przychody te odpowiednio podwyższa się lub obniża o różnice wynikające z zastosowania kursu kupna walut z dnia faktycznego otrzymania przychodów, ustalonego przez bank, z którego usług korzystał uzyskujący przychód , oraz z zastosowania kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia uzyskania przychodu.

Jednocześnie zgodnie z art.15 ust.1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art.16 ust.1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza sie na złote według kursów średnich ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski z dnia poniesienia kosztu. Jeżeli koszty wyrażone są w walutach obcych, a między dniem ich zarachowania i dniem zapłaty występują różne kursy walut, koszty te odpowiednio podwyższa się lub obniża o różnice wynikające z zastosowania kursu sprzedaży walut z dnia zapłaty, ustalonego przez bank, z którego usług korzystał ponoszący koszt, oraz z zastosowania kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia zarachowania koszów.

Z treści cyt. wyżej przepisów wynika, że prawo do podwyższenia albo obniżenia przychodów lub kosztów uzyskania przychodów o różnice wynikające z różnych kursów walut pomiędzy dniem faktycznego otrzymania należności lub zapłaty zobowiązań, a dniem ich zarachowania, istnieje wyłącznie w przypadku dokonania zapłaty w pieniądzu.Rozliczenie podatkowe obejmuje więc jedynie różnice kursowe zrealizowane tj. związane z ruchem pieniądza.
Natomiast kompensata (potrącenie) jako forma regulowania wzajemnych zobowiązań i należności polega na zaliczeniu jednej wierzytelności na poczet drugiej. Kompensata nie charakteryzuje się realnym przepływem środków pieniężnych pomiędzy stronami, dlatego nie można jej uznać za finansową operację skutkującą w ujęciu kasowym - utratą lub wzrostem wartości waluty.
Prawo podatkowe zaś zalicza różnice kursowe do przychodów lub kosztów uzyskania przychodów według zasady kasowej.
Różnice kursowe powstają więc w przypadku płatności dokonywanych drogą faktycznych transferów pieniężnych zwłaszcza za pośrednictwem banków.

W związku z tym różnice kursowe niezrealizowane (nie wynikające z rzeczywistego ruchu pieniądza) nie mają znaczenia dla wyliczenia wysokości podstawy opodatkowania, za okres w którym powstały.
Zatem różnice kursowe powstałe w wyniku wzajemnych potrąceń (kompensaty) należności i zobowiązań nie stanowią przychodów i kosztów dla celów podatkowych.

Oceniając przedstawiony przez spółkę stan faktyczny na gruncie obowiązujących przepisów podatkowych, należy stwierdzić, iż stanowisko zaprezentowane przez podatnika jest nieprawidłowe.
Udzielona przez Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu złożenia wniosku.
W świetle art.14b§1,§2 ustawy Ordynacja podatkowa interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast organ podatkowy i organ kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.
Na niniejsze postanowienie przysługuje zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu w terminie 7 dni od daty doręczenia niniejszego postanowienia (art.236§2 pkt 1 ustawy Ordynacja podatkowa).