POSTANOWIENIE
Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) Naczelnik tutejszego Urzędu Skarbowego stwierdza że stanowisko spółki przedstawione we wniosku z dnia 26.04.2006 roku, który wpłynął do tutejszego organu podatkowego w dniu 08.05.2006 roku (uzupełniony pismem z dnia 06.06.2006 roku) o udzielenie interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych diet i innych należności wypłaconych operatorom sprzętu ciężkiego oraz ich kierownikowi z tytułu podróży służbowych, na zasadach określonych w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na terenie kraju (Dz. U. Nr 236 poz. 1990 ze zm.), jest prawidłowe.

UZASADNIENIE
W dniu 08.05.2006 roku do Naczelnika tutejszego Urzędu Skarbowego wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.
Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, stosownie do swej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.
W przedmiotowym wniosku opisaliście Państwo stan faktyczny, z którego wynika, że w ramach prowadzonej działalności w zakresie usług transportowo - sprzętowych, Spółka zatrudniła operatorów sprzętu ciężkiego na umowę o pracę, zgodnie z którą ich miejscem pracy jest siedziba Spółki. Na polecenie pracodawcy operatorzy wraz z kierownikiem nadzorującym ich pracę są delegowani do pracy poza siedzibą Spółki. W związku z powyższym Spółka ma zamiar naliczać i wypłacać wyżej wymienionym pracownikom diety i inne należności z tytułu podróży służbowej.
W wyniku zaistniałej sytuacji stwierdzili Państwo, że świadczenia wypłacone operatorom oraz ich kierownikowi w ramach delegacji służbowych tj. diety i inne należności z tytułu podróży służbowych naliczane zgodnie z uregulowaniami zawartymi w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej, korzystają ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych.
Mając na uwadze przedstawiony przez Spółkę stan faktyczny, Naczelnik tutejszego Urzędu Skarbowego stwierdza, że zajęte przez Państwa stanowisko jest prawidłowe i znajduje potwierdzenie w przytoczonych niżej przepisach prawa podatkowego.
Stosownie do treści art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j. t. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) zwanej dalej "ustawą", opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Natomiast źródłem przychodu, zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy jest między innymi stosunek pracy.
Przy czym za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy - w myśl art. 12 ust. 1 ustawy - uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
Wypłacone diety oraz zwrot wydatków poniesionych przez osoby w trakcie podróży służbowej stanowią dla pracownika - w myśl przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - przychód ze stosunku pracy.
Jednakże, zgodnie z postanowieniami zawartymi w art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy, wolne od podatku są diety i inne należności za czas podróży służbowej pracownika - do wysokości określonej w odrębnych przepisach ustawy lub przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju.
Przepis ten nie zawiera wyłączeń o charakterze podmiotowym, co nie oznacza jednak, iż w każdym przypadku kwota wypłaconych diet korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego. Zakres przedmiotowy tego przepisu pozwala zwolnić od podatku tylko wartość diet i innych należności z tytułu podróży służbowych.
Tak więc diety i inne należności wypłacane operatorom oraz ich kierownikowi, zatrudnionym na podstawie umowy o pracę, będą podlegały zwolnieniu z opodatkowania stosownie do powołanego wyżej przepisu, pod warunkiem, że dotyczyły podróży służbowej określonej w rozumieniu odrębnych przepisów. Natomiast wysokość przedmiotowych kwot, która podlega zwolnieniu została określona w przepisach:
-rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19.12.2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju (Dz. U. Nr 236, poz. 1990 ze zm.), oraz
-rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19.12.2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju (Dz. U. Nr 236, poz. 1991 ze zm.).
Powołane wyżej rozporządzenia określają w szczególności wysokość diet, z uwzględnieniem czasu trwania podróży, a w przypadku podróży poza granicami kraju - walutę, w jakiej będzie ustalana dieta i limit na nocleg w poszczególnych państwach, a także warunki zwrotu kosztów przejazdów, noclegów i innych wydatków. Warunki wypłacania należności z tytułu podróży służbowej pracownikowi zatrudnionemu u innego pracodawcy niż państwowa lub samorządowa jednostka sfery budżetowej określa się w układzie zbiorowym pracy lub w regulaminie wynagradzania albo w umowie o pracę, jeżeli pracodawca nie jest objęty układem zbiorowym pracy lub nie jest obowiązany do ustalania regulaminu wynagradzania, przy czym postanowienia układu zbiorowego pracy, regulaminu wynagradzania lub umowy o pracę nie mogą ustalać diety za dobę podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju w wysokości niższej niż dieta z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju określona dla pracownika, zatrudnionego w sferze budżetowej. W przypadku gdy układ zbiorowy pracy, regulamin wynagradzania lub umowa o pracę nie zawiera takich postanowień, pracownikowi przysługują należności na pokrycie kosztów podróży służbowej odpowiednio według przepisów rozporządzenia właściwego ministra.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że powołane wyżej rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19.12.2002 roku oraz ustawa o podatku dochodowym nie zawiera definicji podróży służbowych, która jest swoistą konstrukcją prawa pracy. Nie każde bowiem wykonywanie zadania poza miejscowością, w której znajduje się miejsce pracy pracownika, jest podróżą służbową. Definicja podróży służbowej zawarta w art. 77 prim 5 § 1 ustawy z dnia 26.06.1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 ze zm.), stanowi, że pracownikowi wykonującemu na polecenie pracodawcy zadanie służbowe poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy, lub poza stałe miejsce pracy przysługują należności na pokrycie kosztów związanych z podróżą służbową. Jednocześnie art. 29 § 1 pkt 2 Kodeksu pracy wymaga, by miejsce wykonywania pracy przez pracownika było zapisane w treści umowy o pracę. Strony zawierające umowę o pracę mają dużą swobodę w określaniu miejsca pracy. Może to być stały punkt w znaczeniu geograficznym bądź pewien oznaczony obszar, w którym ma nastąpić świadczenie pracy.
Określenie tego miejsca nie może być jednak ogólnikowe, lecz musi być precyzyjne i skonkretyzowane. Winno być zgodne ze stanem faktycznym i nie może zmierzać do naruszenia norm zarówno prawa pracy jak i prawa podatkowego.
Przepisy art. 77 prim 5 § 1 kodeksu pracy nie przesądzają, czy pracownicy, którzy świadczą pracę stale lub w przeważającej mierze poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy, za każdym razem odbywają podróż służbową, czy też dopiero wówczas, gdy jest to wyjazd poza tzw. stałe miejsce pracy.
Sprawę uprawnień operatorów sprzętu ciężkiego do diet należałoby rozpatrywać na tle postanowień ich umów o pracę bądź treści układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagrodzenia oraz przepisów odrębnych regulujących status prawny niektórych pracowników.
Ostateczne jednak rozstrzygnięcie, czy pracownik faktycznie odbył podróż służbową i czy przysługują mu diety i należności z tytułu tej podróży nie jest przedmiotem prawa podatkowego lecz należy do właściwości Ministerstwa Gospodarki i Pracy, dlatego też organy podatkowe w ramach udzielania interpretacji nie mogą zająć stanowiska w tej kwestii. Zgodnie bowiem z cytowanym wyżej art. 14 § 1 Ordynacji podatkowej, stosownie do swej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, na pisemny wniosek między innymi podatnika, ma obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach.
Mając na uwadze ww. przepisy oraz opisany przez Państwo stan faktyczny należy stwierdzić, że wypłacone wyżej wymienionym pracownikom na podstawie odrębnych przepisów diety i inne należności z tytułu podróży służbowej korzystają ze zwolnienia od podatku dochodowego, zgodnie z ww. art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku odbycia podróży służbowej w rozumieniu przepisu kodeksu pracy.
Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez spółkę w piśmie z dnia 26.04.2006 roku oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie sporządzenia tego pisma.
Przy rozpatrywaniu złożonego wniosku o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, nie analizowano załączonej do wniosku dokumentacji lecz oparto się na stanie faktycznym przedstawionym przez Państwo w tym wniosku.
Jak stanowi art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.
Stronie przysługuje prawo wniesienia zażalenia na niniejsze postanowienie do Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu w terminie 7 dni od dnia doręczenia rozstrzygnięcia.
Zażalenie wnosi się za pośrednictwem organu podatkowego, który wydał postanowienie.
Zażalenie podlega opłacie skarbowej.