Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/1/415-94/13/BD
z 19 kwietnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 stycznia 2013 r. (data wpływu do tut. Biura – 22 stycznia 2013 r.), uzupełnionym w dniu 25 marca 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ekwiwalentu sędziowskiego otrzymanego za przeprowadzenie zawodów sportowych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 stycznia 2013 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ekwiwalentu sędziowskiego otrzymanego za przeprowadzenie zawodów sportowych.

Jako, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 21 marca 2013 r. znak: IBPB II/1/415-94/13/BD wezwano o jego uzupełnienie. W dniu 25 marca 2013 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W 2012 r. Wnioskodawca prowadził zawody sportowe jako sędzia piłki nożnej i otrzymał jednorazowe wynagrodzenie za przeprowadzenie zawodów sportowych, które nie przekraczało kwoty 200 zł od tego samego płatnika (klubu sportowego). Kwoty należności nie są określone w umowie, tylko w tabelach, zgodnie z uchwałą PZPN z dnia 5 marca 2009 r. Sędziemu delegacje wypłacane są po zakończeniu meczu. Nigdy nie wiadomo, czy w tym miesiącu ten sędzia nie będzie uczestniczył w innym meczu i czy ogólnie w miesiącu uzyska kwoty przekraczające kwotę 200 zł z tego samego tytułu od tego samego płatnika.

Wnioskodawcę z klubami sportowymi nie łączy stosunek pracy ani nie została zawarta żadna inna umowa cywilnoprawna (umowa zlecenie, umowa o dzieło). Na zawody Wnioskodawca jest delegowany przez oddział Polskiego Związku Piłki Nożnej czyli Okręgowy Związek Piłki Nożnej, Kolegium Sędziów, na podstawie delegacji (określony wzór).

Kwoty (delegacje) Wnioskodawca wypełnia zgodnie z tabelą określoną w uchwale Zarządu Polskiego Związku Piłki Nożnej z dnia 5 marca 2009 r. Delegacja ta zawiera:

1. Kwotę ekwiwalentu (określoną w tabeli ww. uchwały Zarządu PZPN).
2. Koszt uzyskania przychodu (20% z ekwiwalentu) wypełniany tylko w przypadku gdy kwota ww. ekwiwalentu przekracza kwotę 200 zł (według zaleceń Kolegium Sędziów Okręgowego Związku Piłki Nożnej dotyczących wypełniania delegacji w 2012 r.).
3. Dochód (kwota ekwiwalentu pomniejszona o koszt uzyskania przychodu).
4. Kwota podatku w wysokości 18 % z dochodu.
5. Kwota razem (kwoty ekwiwalentu minus kwota podatku).
6. Zryczałtowane koszty dojazdu (według uchwały ZPN).
7. Do wypłaty (kwota razem, plus zryczałtowany koszt dojazdu); tę kwotę wypłaca klub sportowy sędziemu po przeprowadzonych zawodach; sędzia przekazuje klubowi sportowemu wypełnioną i własnoręcznie podpisaną delegację.
   
   

Wnioskodawca dodatkowo nadmienia, że w 2012 r. za przeprowadzone zawody wypełnił delegację bez kosztów uzyskania przychodu, gdyż kwoty ekwiwalentu nie przekraczały kwoty 200 zł (od jednego płatnika - klubu sportowego - za jedne zawody). Sędzia piłkarski nigdy nie wie ile razy w miesiącu będzie prowadził zawody danego klubu sportowego i czy kwota ekwiwalentu za wszystkie zawody w danym miesiącu przekroczy 200 zł.

Po przeprowadzonych zawodach piłkarskich Wnioskodawca wypełnia wystawianą delegacją sędziowską według zasad określonych przez PZPN i przekazuję ją przedstawicielowi klubu (kierownikowi drużyny, prezesowi, skarbnikowi itp.). Na podstawie tej delegacji Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie za przeprowadzone zawody. Według Regulaminu rozgrywek ZPN sędziom i obserwatorom delegowanym na zawody, kluby wypłacają ekwiwalent na podstawie delegacji wystawionej przez właściwe Kolegium Sędziów, zgodnie z przepisami ustalonymi przez PZPN oraz odprowadzają podatek do właściwego dla siedziby klubu urzędu skarbowego. Po zakończeniu każdego roku kalendarzowego, klub jest zobowiązany przesłać (zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych) sędziemu i obserwatorowi PIT określający wysokość jego dochodów oraz potrąconego podatku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

1. Czy w roku podatkowym 2012 r. dochody (ekwiwalent) z tytułu prowadzenia zawodów sportowych sędziego piłkarskiego powinny być pomniejszone o koszt uzyskania przychodu (20%) jeżeli ekwiwalent nie przekroczył kwoty 200 zł od jednego płatnika (klubu sportowego) za przeprowadzenie jednych zawodów (jedna delegacja sędziego) czy też zastosowanie będzie miał art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
2. Co należy zrobić w przypadku gdy klub sportowy nie prześle PIT-11 za przeprowadzone zawody za rok podatkowy 2012, pomimo takiego obowiązku? Czy w związku z brakiem PIT-11 należy te dochody uwzględnić w zeznaniu rocznym?
3. Co w przypadku gdy klub piłkarski prześle PIT-11 (za rok podatkowy 2012) nie zgodnie z wystawioną delegacją sędziowską oraz z art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. gdy uwzględni koszty uzyskania przychodu (20%) jeżeli ekwiwalent nie przekroczył kwoty 200 zł od jednego płatnika klubu sportowego?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy (sędziego piłkarskiego) w roku podatkowym 2012 osiągnięty dochód (ekwiwalent) z tytułu prowadzenia zawodów sportowych nie powinien być pomniejszony o koszty uzyskania przychodu (20%), jeżeli ekwiwalent nie przekroczył kwoty 200 zł od jednego płatnika (klubu sportowego). Za przeprowadzenie jednych zawodów (jednej delegacji sędziowskiej) należy pobrać zryczałtowany podatek w wysokości 18% przychodu, wynikający z art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast w przypadku, gdy kwota należności za przeprowadzenie zawodów sportowych, określona w jednej delegacji, będzie przekraczała kwotę 200 zł, przepis art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie będzie miał zastosowania. W tej sytuacji na płatniku dokonującym wypłaty ekwiwalentu sędziowskiego będzie ciążył obowiązek określony w art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W przypadku nie otrzymania PIT-11 (za rok podatkowy 2012) od klubu piłkarskiego należy w zeznaniu rocznym uwzględnić tylko dochody na podstawie PIT-11 oraz złożyć pismo do naczelnika urzędu skarbowego z informacją, że płatnik klub sportowy nie przesłał PIT-11 pomimo takiego obowiązku.

Natomiast informacje zawarte w wystawionym PIT-11 niezgodnie z delegacją, tj. z zastosowaniem kosztów uzyskania przychodu, należy uwzględnić w zeznaniu rocznym, oraz poinformować o tym fakcie naczelnika urzędu skarbowego oraz klub sportowy.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, źródłem przychodów jest m.in. działalność wykonywana osobiście.

W myśl art. 13 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się m.in. przychody z osobiście wykonywanej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej, oświatowej i publicystycznej, w tym z tytułu udziału w konkursach z dziedziny nauki, kultury i sztuki oraz dziennikarstwa, jak również przychody z uprawiania sportu, stypendia sportowe przyznawane na podstawie odrębnych przepisów oraz przychody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych.

Zakwalifikowanie przedmiotowego ekwiwalentu do przychodów z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 pkt 2 ww. ustawy powoduje, iż na klubach sportowych jako płatnikach dokonujących wypłat z powyższego tytułu ciąży obowiązek określony w art. 41 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl tego przepisu, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. Zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1, obliczoną w sposób określony w tym przepisie zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, pobranej ze środków podatnika przez płatnika, o którym mowa w ust. 1 (art. 41 ust. 1a ww. ustawy). Kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku płatnicy są zobowiązani, zgodnie z art. 42 ust. 1 ww. ustawy, przekazywać w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) – na rachunek urzędu skarbowego właściwego według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. W terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w ust. 1 art. 42 cyt. ustawy, są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa w art. 3 ust. 1, oraz urzędom skarbowym, którymi kierują naczelnicy urzędów skarbowych właściwi według miejsca zamieszkania podatnika - imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 41 ust. 1, sporządzone według ustalonego wzoru (PIT-11) – art. 41 ust. 2 pkt 1 powołanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast podatnicy, wskazane (otrzymane) należności, łącznie z pobraną zaliczką winni wykazać z pozostałymi dochodami w zeznaniu rocznym składanym zgodnie z treścią art. 45 ust. 1 i następne ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Do przychodów zakwalifikowanych zgodnie z art. 13 pkt 2 ustawy zastosowanie mają koszty uzyskania przychodów określone w art. 22 ust. 9 pkt 4 ww. ustawy, które określa się w wysokości 20% uzyskanego przychodu, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

Z kolei zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 5a cyt. ustawy od dochodów (przychodów) z tytułu, o którym mowa w art. 13 pkt 2 i 5-9, jeżeli kwota należności określona w umowie zawartej z osobą niebędącą pracownikiem płatnika nie przekracza 200 zł, pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 18 % przychodu.

Zryczałtowany podatek od przychodów wymienionych powyżej pobierany jest bez pomniejszania tych przychodów o koszty ich uzyskania (art. 30 ust. 3 ustawy). Dodatkowo, przychody te nie łączą się z dochodami podlegającymi opodatkowaniu według skali podatkowej, co wynika z art. 30 ust. 8 ustawy. Z kolei, przepis art. 41 ust. 4 ustawy obliguje płatnika do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z ww. tytułu.

Analiza normy prawnej wyrażonej w art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym ma miejsce, gdy:

• umowa zawarta jest z osobą niebędącą pracownikiem płatnika,
• kwota należności z tytułu tej umowy nie przekracza 200 zł oraz
• wysokość należności wynika z umowy.
  
  

Z informacji zawartych we wniosku, jak i w jego uzupełnieniu, wynika, iż w 2012 r. Wnioskodawca prowadził zawody sportowe jako sędzia piłki nożnej i otrzymał jednorazowe wynagrodzenie za przeprowadzenie zawodów sportowych, które nie przekraczało kwoty 200 zł od tego samego płatnika (klubu sportowego). Wnioskodawcę z klubami sportowymi nie łączy stosunek pracy ani nie została zawarta żadna inna umowa cywilnoprawna (umowa zlecenie, umowa o dzieło). Na zawody Wnioskodawca jest delegowany przez oddział Polskiego Związku Piłki Nożnej czyli Okręgowy Związek Piłki Nożnej, tj. Kolegium Sędziów na podstawie delegacji (określony wzór). Kwoty (delegacje) Wnioskodawca wypełnia zgodnie z tabelą określoną w uchwale Zarządu Polskiego Związku Piłki Nożnej z dnia 5 marca 2009 r. Kwoty należności nie są określone w umowie tylko w ww. uchwale. Sędziemu delegacje wypłacane są po zakończeniu meczu. Nigdy nie wiadomo, czy w tym miesiącu sędzia nie będzie uczestniczył w innym meczu i czy ogólnie w miesiącu uzyska kwoty przekraczające kwotę 200 zł z tego samego tytułu od tego samego płatnika. Wnioskodawca wskazał, iż w 2012 r. za przeprowadzone zawody wypełnił delegację sędziowską bez kosztów uzyskania przychodu, gdyż kwoty ekwiwalentu nie przekraczały kwoty 200 zł (od jednego płatnika klubu sportowego za jedne zawody). Sędzia piłkarski nigdy nie wie ile razy w miesiącu będzie prowadził zawody danego klubu sportowego i czy kwota ekwiwalentu za wszystkie zawody w danym miesiącu przekroczy 200 zł. Po przeprowadzonych zawodach piłkarskich Wnioskodawca wypełnia wystawianą delegację sędziowską według zasad określonych przez PZPN i przekazuje ją przedstawicielowi klubu (kierownikowi drużyny, prezesowi, skarbnikowi itp.). Na podstawie tej delegacji Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie za przeprowadzone zawody.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, iż uregulowania zawarte w art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mają zastosowanie wyłącznie w sytuacji, gdy zostaną spełnione łącznie wszystkie przesłanki przewidziane tym przepisem.

W kontekście przedstawionego we wniosku stanu faktycznego oraz dokonanej powyżej analizy przepisów prawa podatkowego stwierdzić należy, że w stosunku do ekwiwalentów wypłacanych sędziemu nie zostaną spełnione - wynikające z ww. przepisu - przesłanki, bowiem sędziego (Wnioskodawcę) z klubami sportowymi, od których otrzymuje przedmiotowe ekwiwalenty nie wiąże żadna umowa, z której wynikałaby wysokość. Ekwiwalenty te – jak zaznaczył we wniosku Wnioskodawca - określone są w formie stawki według tabeli ustalonej przez Związek.

W związku z powyższym, skoro dokumentami, na podstawie którego kluby sportowe wypłacają Wnioskodawcy ekwiwalenty sędziowskie są delegacje sędziowskie - a nie zawarte z płatnikami (klubami), umowy - pomimo, że nie przekraczają one kwoty 200 zł (za przeprowadzenie jednych zawodów) nie ma możliwości zastosowania do przedmiotowych ekwiwalentów art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż wysokość wypłacanych ekwiwalentów sędziowskich - jak wskazano powyżej - nie wynika z zawartej umowy. W tym miejscu wskazać należy, iż delegacja sędziowska nie może być uznana za umowę zawartą między sędzią a danym klubem sportowym.

Zatem przepis art. 30 ust. 1 pkt 5a ww. ustawy nie będzie miał zastosowania do należności, o których mowa we wniosku skoro Wnioskodawcę (sędziego sportowego) z klubami sportowymi, na rzecz których przeprowadza on zawody sportowe, nie wiąże żadna umowa (żaden stosunek prawny). Zatem fakt, iż wartość wypłacanych ekwiwalentów otrzymywanych od poszczególnych płatników (klubów sportowych) nie przekracza jednorazowo kwoty 200 zł, jest bez znaczenia dla zastosowania ww. przepisu, gdyż nie został spełniony warunek zawarcia umowy.

Podkreślić dodatkowo należy, iż brak otrzymania od płatnika, tj. klubu sportowego imiennej informacji PIT-11 z tytułu otrzymanych ekwiwalentów sędziowskich z racji przeprowadzenia zawodów sportowych nie zwalnia Wnioskodawcy z obowiązku wykazania w zeznaniu podatkowym za 2012 r. wszystkich uzyskanych dochodów (strat), zgodnie z treścią art. 45 ust. 1 i następne ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wskazać bowiem należy, iż podatnik, zgodnie ze wskazanym przepisem winien wykazać w zeznaniu wszystkie dochody podlegające opodatkowaniu. To on bowiem odpowiada za swoje zobowiązanie podatkowe należne za dany rok. Zatem brak należytego działania płatnika nie zwalnia podatnika z wypełnienia obowiązku nałożonego na niego stosowanymi przepisami.

Odnośnie kwestii dotyczącej błędnie - zdaniem Wnioskodawcy - przesłanej przez płatnika informacji PIT-11, tj. z zastosowaniem kosztów uzyskania przychodu od ekwiwalentu sędziowskiego za przeprowadzenie zawodów sportowych, wskazać należy, iż w kontekście wyżej zaprezentowanego stanowiska bezprzedmiotowym jest rozważanie jak w takiej sytuacji postąpić ma podatnik. Biorąc bowiem pod uwagę fakt, iż - jak wskazano powyżej - art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie ma w przedmiotowej sprawie zastosowania, płatnik (wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy) postąpi prawidłowo wystawiając informację PIT-11 z uwzględnieniem odpowiednich kosztów uzyskania przychodu, zgodnie z wskazanym powyżej art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.