P O S T A N O W I E N I E

Naczelnik Urzędu Skarbowego Kraków-Stare Miasto działając na podstawie art. 14a § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8 poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu Pana wniosku z dnia 6 lipca 2006 r., uzupełnionego 24.07.2006 r. i 24.08.2006 r., w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych stwierdza, iż przedstawione we wniosku stanowisko podatnika dotyczące możliwości stosowania dla wynajmowanych nieruchomości (budynków, lokali) amortyzacji liniowej jest prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

Z przedstawionego w piśmie opisu stanu faktycznego wynika, iż podatnik jest właścicielem kilku nieruchomości w K. i osiąga z tytułu najmu przychody, obecnie opodatkowane zryczałtowanym podatkiem dochodowym. Przy tej formie opodatkowania ponoszone przez podatnika koszty nie mają żadnego wpływu na podstawę opodatkowania. Od roku 2007 podatnik zamierza zmienić formę opodatkowania przychodów z najmu na zasady ogólne. W związku z powyższym podatnik zadał pytanie: Czy osiągając przychody z najmu, który nie wchodzi w zakres prowadzonej działalności gospodarczej, można stosować dla wynajmowanych nieruchomości amortyzację liniową i czy będzie ona stanowić koszt uzyskania przychodów z najmu?.

Stanowisko Podatnika: Podatnik uważa, że zgodnie z art. 22a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych amortyzacji podlegają budynki, budowle i lokale stanowiące własność lub współwłasność podatnika bez względu na to, czy przychody osiągane są w ramach prowadzonej działalności gospodarczej czy też w oparciu o inne umowy.

Ocena prawna stanowiska Podatnika:
Zgodnie z art. 22a ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14 poz. 176 ze zm.) amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi. W myśl przepisów art. 22h ust. 4 cyt. ustawy podatnicy mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych w równych ratach co miesiąc albo w równych ratach co kwartał, albo jednorazowo na koniec roku podatkowego, z uwzględnieniem art. 22i. Suma odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonanych w pierwszym roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji, nie może przekroczyć wartości tych odpisów przypadających za okres od wprowadzenia ich do ewidencji (wykazu) do końca tego roku podatkowego.
Z powołanych wyżej przepisów prawa podatkowego wynika, że podatnicy osiągający przychody z najmu, którego przedmiotem są środki trwałe (budynki i lokale), mają prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych. Odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych (budynków) dokonuje się metodą liniową.
Stanowisko podatnika w przedmiotowej sprawie jest więc prawidłowe.

Powyższa interpretacja:
- zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę,
- stosownie do art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej i może zostać zmieniona albo uchylona w trybie określonym w § 5.

Pouczenie:
Na powyższe postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego Kraków-Stare Miasto w terminie 7 dni od daty doręczenia niniejszego postanowienia.