POSTANOWIENIE

Działając na podstawie art. 14a § 4 i art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) Naczelnik Opolskiego Urzędu Skarbowego w Opolu stwierdza, iż stanowisko Spółki w sprawie podatku od towarów i usług w zakresie udokumentowania eksportu towarów przedstawione w piśmie z dnia 08 grudnia 2006 r., jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

Pismem z dnia 08 grudnia 2006 r. ( data wpływu do tut. Urzędu 11 grudnia 2006 r.) pełnomocnik Jednostki zwrócił się do tut. organu podatkowego z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w Jej indywidualnej sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

Spółka przedstawiła następujący stan faktyczny:

Podatnik prowadzi działalność produkcyjną. Produkty Spółki są dostarczane na rynek krajowy, jak i na rynki zagraniczne – m.in. do kontrahentów z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej w ramach eksportu towarów. W większości przypadków Spółka jako potwierdzenie eksportu towarów posiada potwierdzoną przez właściwy urząd celny kartę 3 dokumentu SAD. Zdarzają się jednak przypadki, gdy Spółka nie otrzymuje tego dokumentu od przewoźnika odpowiedzialnego za transport towarów (np. w przypadku zagubienia tego dokumentu przez przewoźnika). W takich przypadkach Spółka mogłaby uzyskać od urzędu celnego, w którym dokonano zgłoszenia celnego lub urzędu celnego wyprowadzenia, zaświadczenie wydane na podstawie art. 306a § 1 powołanej ustawy Ordynacja podatkowa, w którym urząd celny potwierdziłby wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty.

Spółka zadała pytanie czy zaświadczenie wydane, na podstawie przepisu art. 306a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, przez właściwy urząd celny, w którym potwierdza on wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty, stanowi „dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty”, o którym mowa w art. 41 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm. – zwanej dalej „ustawą”) i uprawnia Spółkę do zastosowania stawki podatku od towarów i usług w wysokości 0% w odniesieniu do dokonanego eksportu towarów.

Spółka przedstawiła stanowisko, iż powyższe zaświadczenie stanowi podstawę do zastosowania stawki podatku od towarów i usług w wysokości 0% dla eksportu towarów, na poparcie swojego stanowiska przedstawiono obszerne uzasadnienie.

Po przeanalizowaniu przedstawionego stanu faktycznego, oraz obowiązującego stanu prawnego Naczelnik Opolskiego Urzędu Skarbowego w Opolu informuje, iż:

Zgodnie z art. 41 ust. 4 i ust. 11 ustawy w eksporcie towarów stawkę podatku stosuje się pod warunkiem, że podatnik w odpowiednim okresie otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty. Ustawodawca nie zdefiniował pojęcia „dokument potwierdzający wywóz towarów poza terytorium wspólnoty”. W opinii tut. organu podatkowego takim dokumentem niewątpliwie jest potwierdzona przez właściwy organ celny karta 3 dokumentu SAD. Jednakże utrata karty 3 SAD nie pozbawia automatycznie podatnika prawa do zastosowania stawki podatku od towarów i usług dla dokonanego eksportu towarów w wysokości 0%. W takim przypadku należy posłużyć się innym dokumentem potwierdzającym wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty. Zgodnie natomiast z art. 194 § 1 powołanej ustawy Ordynacja podatkowa dokumenty urzędowe sporządzone w formie określonej przepisami prawa przez powołane do tego organy władzy publicznej stanowią dowód tego, co zostało w nich urzędowo stwierdzone. Zaświadczenie wydane przez właściwy urząd celny na podstawie powołanego art. 194 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, w którym urząd celny potwierdza wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty, w opinii tut. organu podatkowego, należy uznać za „dokument potwierdzający wywóz towarów poza terytorium wspólnoty” w rozumieniu powołanych art. 41 ust. 4 i ust. 11 ustawy.

Mając na uwadze zaistniałe okoliczności postanowiono jak na wstępie.

Jednocześnie Naczelnik Opolskiego Urzędu Skarbowego w Opolu informuje, iż przedmiotowa interpretacja o zakresie stosowania prawa podatkowego ma zastosowanie wyłącznie w przedstawionym stanie faktycznym i w stanie prawnym obowiązującym na dzień jej wydania.

Ponadto informuje się, iż zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14b § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, ale jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla Strony do czasu jej zmiany, uchylenia przez organ odwoławczy lub zmiany przepisów prawnych.

Na podstawie art. 14a § 4, art. 236 § 2 pkt 1 oraz art. 223 § 1 w związku z art. 239 ustawy - Ordynacja podatkowa, na niniejsze postanowienie służy zażalenie, które wnosi się do Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu, za pośrednictwem tut. organu podatkowego w terminie 7 dni od dnia doręczenia niniejszego postanowienia.