P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14 a i 217 ustawy z 29 sierpnia 1997r – Ordynacja podatkowa ( Dz. U. z 2005r Nr 8, poz. 60 ze zm. ), Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Bielany, po rozpatrzeniu wniosku z 16.10.2006r.w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, uznaje stanowisko przedstawione we wniosku za prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

Z treści wniosku wynika, że prowadzi Pan działalność gospodarczą w zakresie usług prawniczych w formie indywidualnej kancelarii adwokackiej oraz jako komplementariusz spółki komandytowej adwokatów i radców prawnych, zwanej dalej „kancelarią”.

Kancelaria ponosi wydatki dotyczące udziału pracowników i wspólników w krajowych oraz zagranicznych konferencjach branżowych. Wydatki te dotyczą głównie: opłat za udział w konferencjach krajowych i międzynarodowych, kosztów przejazdu takich jak np. bilety kolejowe, lotnicze, kosztów zakwaterowania i wyżywienia. Konferencje te mają charakter szkoleniowy oraz pozwalają nawiązać kontakty z potencjalnymi klientami Kancelarii. Dzięki temu uczestnictwu Kancelaria ma możliwość współpracy z firmami zagranicznymi przy realizacji międzynarodowych projektów a uzyskane z tego tytułu przychody stanowią dość istotną wartość wśród przychodów Kancelarii. Udział przedstawicieli Kancelarii wpływa również na wizerunek i renomę Kancelarii na krajowym i międzynarodowym rynku usług prawniczych

Treść pytania :
Czy wydatki poniesione w związku z uczestnictwem w konferencjach branżowych komplementariusza spółki komandytowej oraz pracowników tej spółki stanowią koszt uzyskania przychodu działalności gospodarczej?

Stanowisko przedstawione we wniosku:
Według Pana opinii wydatki poniesione w związku z udziałem własnym a także udziałem pracowników w konferencjach stanowią koszty uzyskania przychodów.

Stanowisko Naczelnika Urzędu Skarbowego Warszawa Bielany:
Zgodnie z przepisem art.22 ust.1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ( Dz. U. z 2000r nr 14 poz. 176 ze zm. ), kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Oznacza to, że zaliczenie poniesionych przez podatnika wydatków do kosztów uzyskania przychodów ma miejsce wówczas, gdy poniesione wydatki pozostają w związku przyczynowo-skutkowym lub gospodarczym ze źródłem przychodów i nie są wyłączone z kosztów uzyskania przychodów na mocy art. 23 ustawy.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt. 52 ustawy o pdof z kosztów uzyskania przychodów wyłączono wartości diet z tytułu podróży służbowych osób prowadzących działalność gospodarczą i osób z nimi współpracujących - w części przekraczającej wysokość diet przysługujących pracownikom, określoną w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra.

Dla podróży służbowych na terenie kraju mają zastosowanie przepisy rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 19 grudnia 2002r ( Dz. U. nr 236 poz. 1990 ze zm. ) a dla podróży służbowych poza granicami kraju przepisy rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 19 grudnia 2002r ( Dz. U. nr 236 poz. 1991 ze zm. ).

Biorąc pod uwagę definicję podróży służbowej zawartą w przepisie art. 775 § 1 ustawy z 26 06.1974r – Kodeks pracy ( Dz. U. z 1998r nr 21 poz. 94 ze zm. ) podróżą służbową jest wykonywanie na polecenie pracodawcy zadania służbowego poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy lub poza stałym miejscem pracy pracownika. Odnosząc tę definicję do przedsiębiorcy należy uznać za podróż służbową wyjazd przedsiębiorcy poza stały obszar wykonywania działalności związany ze świadczonymi usługami i mający wpływ na wysokość osiąganego przychodu.W myśl przedstawionych wyżej przepisów należy uznać, że koszty wyjazdu pracownika lub wspólnika spółki komandytowej na konferencję branżową stanowią koszty działalności gospodarczej.

Sposób rozliczania oraz wysokość kosztów wyjazdów służbowych pracowników regulują wymienione wyżej przepisy rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 19 grudnia 2002r opublikowane w Dz. U znr. 236 poz. 1990 i 1991 ze zm. Natomiast koszty dotyczące wyjazdów osób prowadzących działalność gospodarczą ( wspólników spółki ) winny być określone na podstawie dokumentów stwierdzających ich faktyczne poniesienie, z wyjątkiem kosztów wyżywienia, które zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 52 ustawy o pdof nie mogą przekraczać limitu przyjętego dla diety przysługującej pracownikom zgodnie z odnośnym rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19.12.2002r.

W związku z powyższym stanowisko przedstawione we wniosku należy uznać za prawidłowe.

Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego we wniosku z dnia 16.10.2006r oraz stanu prawnego obowiązującego w tym okresie. Interpretacja ta nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej – do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Zgodnie z art. 236 § 2 pkt. 1 ustawy z 29 sierpnia 1997r – Ordynacja podatkowa, na niniejsze postanowienie przysługuje prawo złożenia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, w terminie 7 dni od daty doręczenia.