INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pana stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 12 kwietnia 2012 r. (data wpływu do tut. Biura 12 kwietnia 2012 r.), uzupełnionym w dniach 30 maja 2012 r. i 20 czerwca 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 kwietnia 2012 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

W związku z brakami formalnymi wniosku, pismami z dnia 18 maja 2012 r. oraz 06 czerwca 2012 r. Znak: IBPBII/2/415-547/12/MM wezwano wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano w dniach 30 maja 2012 r. oraz 20 czerwca 2012 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W 1989 r. wnioskodawca otrzymał w spadku udziały w działkach we współwłasności z innymi osobami fizycznymi i Skarbem Państwa. Współwłasność powstała w latach 70-tych wskutek kilkukrotnych wywłaszczeń części ułamkowych. Wywłaszczający zobowiązał się do zniesienia współwłasności, lecz przez okres 30 lat nie zrealizował zobowiązania nadto przekazywał w wieczyste użytkowanie kolejno dwóm właścicielom, którzy na swoje potrzeby dzielili je kilkakrotnie. Z 4 działek zrobiono 10. Ponieważ wnioskodawca był ograniczony we władaniu swoją własnością wystąpił do sądu rejonowego o zniesienie współwłasności ze Skarbem Państwa – wieczystym użytkownikiem.

Postanowieniem Sądu Rejonowego z dnia 21 czerwca 2010 r zniesiono współwłasność w 10 działkach ewidencyjnych, przyznając 8 działek na wyłączną własność Skarbowi Państwa, zaś w pozostałych 2 (działka A i działka B) zwiększono udziały wnioskodawcy do takich wartości by skompensować przejęte udziały w 8 pozostałych.

Wnioskodawcy nie przyznano udziałów w innych działkach niż w tych, które uprzednio posiadał, lecz w mniejszej wysokości. Zmiany te zostały uwidocznione w księgach wieczystych.

Ponieważ fizycznie nie można było tworzyć odrębnych działek do zamiany, Sąd zdecydował o wzajemnych dopłatach w wysokości 251,20 zł na rzecz Gminy i od Gminy na rzecz wnioskodawcy kwoty 251,19 zł.

Jednocześnie Sąd ustanowił służebność przejazdu do działek wnioskodawcy przez własność Skarbu Państwa w wieczystym użytkowaniu. Dojazd do drugiej działki B jest przez pierwszą działkę A. Aby nie rodzić konfliktów z innymi współwłaścicielami i zapewnić sobie swobodny dojazd do działki 2B za zgodą (decyzja z dnia 21 czerwca 2011 r. Prezydenta Miasta) podzielono przedmiotowa działkę A na dwie A1 i A2 z przeznaczeniem jednej A2 na drogę dojazdową do działki 2B. Wnioskodawca zaznacza, że wielkość jego udziałów w nowopowstałych działkach nie uległa zmianie. Ponieważ opisane działki stanowią dalej współwłasność 5 osób, wnioskodawca chciałby podzielić je tak by ustanowić odrębne własności w celu sprzedaży jego działki.

W uzupełnieniach wniosku wnioskodawca wskazał, że spadkodawca zmarł 25 stycznia 1989 r. Udział wnioskodawcy w spadku to 1/2.

Wielkość udziału spadkodawcy w działkach masy spadkowej wynosiła 4/16. Łączna wartości wszystkich działek, które podlegały podziałom wynosiła na dzień 21 czerwca 2010 r. 1.768.451,25 zł.

Wartość działek przejętych przez Skarb Państwa wynosiła na dzień 21 czerwca 2010 r. 711.209,36 zł.

Wartość 2 pozostałych działek, które na współwłasność wraz z 5 innymi osobami nabył wnioskodawca na dzień 21 czerwca 2010 r. wynosiła 1.057.241,89 zł.

Udziały otrzymane w wyniku podziału decyzją Sądu to 1/5 udziału w działce A i 12/25 w działce B. Wartość działki A to 237.069,79 zł, wartość działki B to 820.172,10 zł.

Wnioskodawca nadmienił również, że opłaty z tytułu nabycia spadku zostały uregulowane po przeprowadzeniu postępowania spadkowego, na co wnioskodawca posiada zaświadczenie.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy sprzedaż jest objęta zwolnieniem od podatku dochodowego od osób fizycznych...

Czy postępowanie sądowe znoszące współwłasność narusza okres uprawniający do sprzedaży z zachowaniem zwolnienia od podatku...

Zdaniem wnioskodawcy, przedstawione fakty w żadnym stopniu nie zmieniły jego stanu posiadania z dnia dziedziczenia po matce, wręcz przeciwnie, wartość przejętych udziałów w opisanych działkach, na dzień dzisiejszy jest mniejsza niż przejętych przez Skarb Państwa. Działki, w których wnioskodawca ma udziały nie obejmuje plan zagospodarowania, natomiast te utracone są przeznaczone pod budownictwo wielorodzinne, więc zdaniem wnioskodawcy mają wyższą wartość. Wnioskodawca mniema, że dokonanie sprzedaży jego udziałów lub wydzielonych działek nie spowoduje obowiązku podatkowego.

Zdaniem wnioskodawcy, postępowanie sądowe znoszące współwłasność nie narusza okresu uprawniającego do zwolnienia z podatku dochodowego od sprzedaży ww. nieruchomości. Jego przekonanie podyktowanie jest tym, że Sąd jedynie ostatecznie wyjaśnił 20-letni okres oczekiwania na podział i zniesienie współwłasności, które to winno było zaistnieć w momencie przejęcia gruntów przez Skarb Państwa do czego ten był zobowiązany umową, której warunków nie dotrzymał. Sprzedaż udziałów wnioskodawcy w nieruchomościach przed decyzją Sądu o zniesieniu współwłasności osobie trzeciej nie skutkowała obowiązkiem zapłaty podatku ze względu na okres czasu jaki upłynął od otrzymania spadku. Dlatego też zdaniem wnioskodawcy brak jest istotnego wpływu postępowania sądowego na okres uprawniający do sprzedaży bez konsekwencji podatkowych.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) – c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W świetle powyższego, każda czynność prawna, której przedmiotem jest odpłatne zbycie nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy stanowi źródło przychodów w rozumieniu tego przepisu, jeżeli zostanie dokonana w określonym czasie tj. przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego oraz jego uzupełnienia wynika, że wnioskodawca w drodze spadku nabył udział 1/2 w masie spadkowej, w skład której wchodził udział w wysokości 4/16 w działkach. W 2010 r. dokonano zniesienia współwłasności ze Skarbem Państwa. W konsekwencji powyższego wnioskodawca stał się współwłaścicielem wraz z 5 osobami działki A i działki B. Obecnie wnioskodawca planuje sprzedać swój udział w działkach lub ustanowić odrębne własności wszystkich działek w celu sprzedaży jego części.

W celu prawidłowego ustalenia sposobu opodatkowania przychodu, jaki wnioskodawca osiągnie ze sprzedaży udziału lub wydzielonych działek, w pierwszej kolejności należy ustalić moment i sposób nabycia poszczególnych udziałów w tych działkach.

Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) spadek to prawa i obowiązki zmarłego wynikające ze stosunków cywilnoprawnych, które z chwilą jego śmierci przechodzą na następców prawnych.

W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia (art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego).

Tak więc istotnym z punktu widzenia prawa jest dzień otwarcia spadku, czyli data śmierci spadkodawcy. Wnioskodawca udział w wysokości 1/2 w masie spadkowej nabył dnia 25 stycznia 1989 r. Masę spadkową stanowił udział w działkach jaki posiadał spadkodawca w wysokości 4/16. Wnioskodawca w 1989 r. nabył zatem w drodze spadku w przedmiotowych działkach udział w wysokości 1/8 (tj. 1/2 z 4/16). Pozostały udział należał do innych osób fizycznych i Skarbu Państwa. W 2010 r. dokonano zniesienia współwłasności ze Skarbem Państwa.

Zgodnie z art. 195 Kodeksu cywilnego współwłasność jest instytucją prawa cywilnego polegającą na tym, że własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom. Współwłaścicielom przysługują części wspólnego prawa własności (tzw. udziały), którymi mogą swobodnie rozporządzać. Dopóki więc istnieje współwłasność można mówić tylko o istnieniu udziałów w tym prawie, o ich nabywaniu i zbywaniu.

Zatem celem postępowania o zniesienie współwłasności w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego jest nowe ukształtowanie prawa własności rzeczy, która stanowi przedmiot współwłasności.

Zgodnie z art. 210 i nast. Kodeksu cywilnego, każdy ze współwłaścicieli w każdym czasie może domagać się zniesienia współwłasności. Zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy wyłącznie wówczas, jeżeli nabyte na własność mienie mieści się w ramach udziału jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbył się bez spłat i dopłat. Gdy w wyniku zniesienia współwłasności udział danej osoby ulega powiększeniu mamy do czynienia z nabyciem, gdyż zwiększa się stan jej majątku osobistego. Nie zmienia tego fakt, że zniesienia współwłasności dokonuje się bez spłat i dopłat. Zatem jeżeli przy dokonaniu zniesienia współwłasności wystąpiło przysporzenie majątku ponad udział posiadany przed zniesieniem współwłasności oznacza to, że dla udziału w nieruchomości nabytego w drodze zniesienia współwłasności dniem nabycia będzie dzień, w którym nastąpiło zniesienie współwłasności. W konsekwencji należny jest podatek dochodowy z tytułu sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych, jednakże należny jest nie od całości osiągniętego przychodu, lecz od nadwyżki (różnicy) pomiędzy wartością nieruchomości należnych z tytułu zniesienia współwłasności, a należnością przypadającą z tytułu spadku.

Z przedmiotowego wniosku wynika, że łączna wartość wszystkich działek, które podlegały podziałowi na dzień zniesienia współwłasności wynosiła 1.768.451,25 zł. Jak wyjaśniono powyżej wnioskodawca posiadał w działkach udział w wysokości 1/8. Zatem wartość udziału, który przysługiwał wnioskodawcy przed zniesieniem współwłasności wynosiła 221.056,41 zł.

W wyniku zniesienia współwłasności ze Skarbem Państwa wnioskodawcy na współwłasność z pięcioma osobami fizycznymi przypadła działka A o wartości 237.069,79 zł i działka B o wartości 820.172,10 zł. W działce A wnioskodawca otrzymał udział w wysokości 1/5, natomiast w działce B udział w wysokości 12/24. W wyniku zniesienia współwłasności wnioskodawca otrzymał zatem udziały w działce A i działce B o łącznej wartości 457.500,01 zł (tj. 237.069,79 zł x 1/5 + 820.172,10 x 12/24).

Z powyższego wynika, że w wyniku zniesienia współwłasności wnioskodawca otrzymał udział o wartości 457.500,01 zł mimo że przed zniesieniem współwłasności przysługiwał mu udział o wartości 221.056,41 zł. Nastąpiło zatem nabycie, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż wartość otrzymanego przez wnioskodawcę udziału w działce A i B, przekroczyła wartość udziału, jaki przysługiwał mu w wyniku nabycia w drodze spadku udziału we wszystkich działkach.

Tą nadwyżkę (różnicę) pomiędzy wartością udziałów należnych z tytułu zniesienia współwłasności, a należnością przypadającą z tytułu spadku należy utożsamiać z nabyciem w dniu 21 czerwca 2010 r.

Kwota 221.056,41 zł czyli wartość udziału jaki przysługiwał wnioskodawcy we wszystkich 10 dzielonych działkach stanowi 48,32% kwoty 457.500,01 zł, czyli kwoty stanowiącej wartość udziału jaki wnioskodawca otrzymał w wyniku zniesienia współwłasności. Zatem należy stwierdzić, że w wyniku zniesienia współwłasności ze Skarbem Państwa udział wnioskodawcy wzrósł o 51,68%. Nie można zatem zgodzić się z wnioskodawcą, że powyższy podział nie zmienił jego stanu posiadania z dnia dziedziczenia po matce. Z powyższych wyliczeń bezsprzecznie wynika, że wnioskodawca otrzymał na współwłasność udział w działkach A i B o łącznej wartości znacznie większej niż przysługujący mu z tytułu nabycia spadku udział we wszystkich 10 działkach. Nie ma znaczenia, że na dzień dzisiejszy wartość działek, które otrzymał Skarb Państwa jest znacznie większa od wartości działek, które przypadły na współwłasność wnioskodawcy. Przy ustalaniu czy podział był ekwiwalentny bierze się pod uwagę wartość rynkową dzielonego majątku na dzień podziału. Późniejsze działania nie mogą mieć wpływu na dokonany już podział.

Również nie można potwierdzić stanowiska wnioskodawcy, że w przedmiotowej sprawie postępowanie sądowe znoszące współwłasność nie narusza okresu 5-letniego, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Istotne bowiem z punktu widzenia prawa podatkowego jest to czy wartość majątku otrzymanego w wyniku zniesienia współwłasności odpowiada wartości udziału jaki spadkobierca nabył w spadku. Skoro w wyniku zniesienia współwłasności wnioskodawca otrzymał majątek o większej wartości niż przysługujący mu na podstawie nabycia spadku, to bez wątpienia na skutek postępowania sądowego nastąpiło przysporzenie w majątku wnioskodawcy, które należy utożsamiać z nowym nabyciem. Okres 5 lat, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ww. ustawy w stosunku do powstałego przysporzenia należy liczyć od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce zniesienie współwłasności.

W sytuacji gdyby sprzedaży udziału w nieruchomości wnioskodawca dokonał przed sądowym zniesieniem współwłasności, nie byłby zobowiązany do opodatkowania uzyskanego przychodu, gdyż wówczas cały zbywany udział w wysokości 1/8 stanowiłby udział nabyty w drodze spadku w 1989 r. i sprzedaż tego udziału w nieruchomości nastąpiłaby po upływie 5 lat. Jednakże z opisanego we wniosku zdarzenia wynika, że wnioskodawca uczestniczył w sądowym zniesieniu współwłasności, na podstawie którego doszło do przysporzenia w majątku wnioskodawcy i planuje dokonać sprzedaży działek stanowiących odrębną własność.

W świetle powyższego należy stwierdzić że, wnioskodawca nabył udziały w działce A i B w następujący sposób:

• udział wynoszący 48,32% w 1989 r. w drodze spadku,
• udział wynoszący 51,68% w 2010 r. w wyniku zniesienia współwłasności.
  
  

Wnioskodawca wskazał również, że działka A została podzielona na działkę A1 i A2, jednakże wielkość udziałów wnioskodawcy w nowopowstałych działkach nie uległa zmianie. Zatem podział ten nie miał wpływu na ustaloną powyżej datę nabycia przez wnioskodawcę udziałów w działce A i B.

Obecnie wnioskodawca chciałby podzielić przedmiotowe działki pomiędzy współwłaścicieli i sprzedać swoją działkę. Aby stwierdzić, czy w dacie planowanego zniesienia współwłasności nie dojdzie do nowego nabycia, wnioskodawca winien porównać czy suma 1/5 wartości rynkowej z dnia podziału działki A1 i A2 i 12/24 wartości rynkowej z dnia podziału działki B nie przekroczy wartości rynkowej działki, którą otrzyma na wyłączną własność wnioskodawca w wyniku kolejnego planowanego zniesienia współwłasności.

Jeżeli z powyższego porównania wyjdzie, że wartość rynkowa działki wnioskodawcy nie przekracza sumy wartości rynkowej udziału w działce A1, A2 i B to nie dojdzie do nowego nabycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w dniu planowanego podziału. Wówczas datę nabycia działki, którą wnioskodawca będzie sprzedać należy utożsamiać wyłącznie z dwoma datami - 1989 r. w 48,32% i z 2010 r. w 51,68%. Również w sytuacji gdy wnioskodawca będzie sprzedawać udziały w działce A1, A2 i B, czyli gdy nie dojdzie do ustanowienia odrębnej własności działek i zniesienia współwłasności z osobami fizycznymi, datę nabycia udziału w działce A1, A2 i B należy utożsamiać odpowiednio z 1989 r. w 48,32% i z 2010 r. w 51,68%.

Jeżeli natomiast dojdzie zniesienia współwłasności ww. działek a z porównania wartości rynkowej dzielonych działek wyjdzie, że wartość rynkowa działki, którą na wyłączną własność otrzyma wnioskodawca przekracza sumę wartości rynkowej posiadanego przez wnioskodawcę udziału w działce A1, A2 i B, to powstałą nadwyżkę (różnicę) pomiędzy tymi wartością należy utożsamiać z trzecią datą nabycia stanowiącą dzień, w którym dojdzie do takiego podziału. Proporcja powstałej nadwyżki do wartości rynkowej otrzymanej przez wnioskodawcę działki wskaże o ile procent zwiększy się udział wnioskodawcy i w jakim procencie nastąpiło nabycie działki.

Jednakże niezależnie od tego czy w dniu planowanego podziału działek A1, A2 i B dojdzie u wnioskodawcy do nowego nabycia czy też nie, to przychód uzyskany ze sprzedaży działki wnioskodawcy w części w jakiej odpowiadać będzie udziałowi nabytemu w drodze spadku nie będzie podlegał opodatkowaniu, ponieważ jego nabycie nastąpiło w 1989 r. i w świetle art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie stanowi już źródła przychodu.

Pozostały przychód będzie stanowił źródło przychodu podlegające opodatkowaniu według zasad obowiązujących w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 01 stycznia 2009 r.

Ustawą z dnia 06 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316 z późn. zm.) zmieniono m. in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania, zgodnie z art. 14 ustawy zmieniającej, mają zastosowanie do dochodów (poniesionej straty) od dnia 01 stycznia 2009 r.

I tak w myśl art. 30e ust. 1 i 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w ww. brzmieniu, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw. Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ww. ustawy).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością, np. koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości). Jednakże należy pamiętać, że poniesione koszty odpłatnego zbycia dotyczyć będą całej sprzedanej działki czyli również części przychodu, który dotyczy udziału nabytego w 1989 r. niestanowiącego źródła przychodu. W związku z powyższym przychód uzyskany ze sprzedaży działki przypadający na udział nabyty po 01 stycznia 2009 r. należy pomniejszyć o poniesione koszty odpłatnego zbycia, które proporcjonalnie przypadają na ten udział.

W myśl art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Zgodnie natomiast z art. 22 ust. 6d ww. ustawy, za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wysokość tych nakładów, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

Udział nabyty przez wnioskodawcę w dniu 21 czerwca 2010 r. nie został nabyty w sposób nieodpłatny, bowiem wnioskodawca był zobowiązany do spłaty na rzecz gminy kwoty 251,20 zł. Przychód uzyskany ze sprzedaży działki w części przypadającej na udział nabyty w dniu 21 czerwca 2010 r., na podstawie art. 22 ust. 6c ww. ustawy będzie można pomniejszyć o kwotę 251,20 zł.

Zgodnie z art. 30e ust. 4 ww. ustawy po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
   
   

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy stanowi, iż wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Natomiast w przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie (art. 30e ust. 7 ww. ustawy).

Reasumując, zniesienie współwłasności ze Skarbem Państwa spowodowało, że wnioskodawca otrzymał udział w działce A i B o większej wartości niż przysługujący mu z tytułu nabycia spadku udział w 10 działkach. Powyższe skutkuje tym, że dzień sądowego zniesienia współwłasności należy utożsamiać z nowym nabyciem w stosunku do powstałej nadwyżki udziału.

Jeżeli w przedmiotowej sprawie dojdzie także do zniesienia współwłasności z pozostałymi 5 osobami, a wnioskodawca w konsekwencji otrzyma działkę o większej wartości niż wartość posiadanego obecnie udziału w działkach A1, A2 i B to również dojdzie do nowego nabycia.

Porównania wartości przysługującego udziału w majątku objętym współwłasnością z majątkiem otrzymanym w wyniku zniesienia współwłasności należy dokonywać na podstawie wartości rynkowej dzielonego majątku w dniu podziału.

Przychód uzyskany ze sprzedaży udziału w działce A1, A2 i B lub działki przyznanej na wyłączną własność wnioskodawcy w stosunku do części udziału nabytego w wyniku zniesienia współwłasności w 2010 r. oraz ewentualnie później po ponownym zniesieniu współwłasności z 5 osobami, będzie stanowić źródło przychodu podlegające opodatkowani o ile wnioskodawca nie przeznaczy tej części przychodu na własne cele mieszkaniowe zgodnie z treścią art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stanowisko wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.