INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z dnia 03 lipca 2012r., poz. 749) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 23 marca 2012 r. (data wpływu do tut. BKIP w dniu 27 marca 2012 r.), uzupełnionym w dniu 21 czerwca 2012r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie :

• możliwości odliczenia potrąconego przez kontrahenta zagranicznego podatku u źródła w zeznaniu rocznym (CIT-8) za rok, w którym nastąpiło potrącenie podatku u źródła,
• możliwości odliczenia pełnej wysokości potrąconego podatku u źródła,
• ustalenia kursu waluty do przeliczenia kwoty potrąconego podatku u źródła na polskie złote,
• wykazania w zeznaniu kwoty podatku u źródła podlegającej odliczeniu,

-jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 marca 2012r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie :

• możliwości odliczenia potrąconego przez kontrahenta zagranicznego podatku u źródła w zeznaniu rocznym (CIT-8) za rok, w którym nastąpiło potrącenie podatku u źródła,
• możliwości odliczenia pełnej wysokości potrąconego podatku u źródła,
• ustalenia kursu waluty do przeliczenia kwoty potrąconego podatku u źródła na polskie złote,
• wykazania w zeznaniu kwoty podatku u źródła podlegającej odliczeniu.
  
  

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 08 czerwca 2012r. Znak IBPBI/2/423-330/12/BG wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia dokonano w dniu 21 czerwca 2012r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka (Wnioskodawca) jest w trakcie podpisywania umowy z kontrahentem zagranicznym, Spółką w Maroku. Przedmiotem umowy są usługi konsultingowe (wdrożenie systemu). Usługi te będą świadczone w siedzibie klienta w Maroku, jak również zdalnie z Polski. Kontrahent dokonując płatności za sprzedane usługi potrąca podatek u źródła. Potrącenie to dokonywane jest bądź w pełnej wysokości obowiązującej w danym kraju bądź też w wysokości obniżonej w związku z zastosowaniem umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku zawartej między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a danym krajem. Spółka otrzyma od kontrahenta informację, o wysokości potrąconego podatku.

W odpowiedzi na wezwanie z dnia 08 czerwca 2012r. Znak IBPBI/2/423-330/12/BG, w uzupełnieniu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, Spółka wskazała, że:

1. Krajem siedziby kontrahenta zagranicznego jest Królestwo Maroka - państwo leżące w północno zachodniej części Afryki.
2. Wnioskodawca nie posiada zakładu na terenie Maroka.
3. Wnioskodawca świadczy dla Spółki w Maroku wyłącznie usługi wdrożenia systemu komputerowego bez sprzedaży licencji na ten program. Kontrahent w Maroku przyjął, że w opisanym przypadku zgodnie z art. 12 ust. 3 Konwencji powstają należności licencyjne, w związku z tym od wynagrodzenia przysługującego Spółce pobiera zryczałtowany „podatek u źródła” w wysokości 10% kwoty brutto tych należności.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy Spółka ma prawo odliczyć potrącony przez kontrahenta zagranicznego podatek u źródła w rozliczeniu podatku dochodowego od osób prawnych (CIT-8) za rok, w którym nastąpiło potrącenie podatku u źródła...
2. Czy Spółka może odliczyć pełną wysokość potrąconego podatku, czy powinna go obliczyć od zysku pomiędzy przychodami a kosztami na projekcie dotyczącym danego kontrahenta...
3. Według jakiego kursu walut przeliczyć na polskie złote kwotę potrąconego podatku u źródła...
4. W jakiej deklaracji i w której pozycji Spółka winna wykazać kwotę podatku u źródła podlegającą odliczeniu...
   
   

Ad. 1

Zdaniem Spółki, na mocy art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych może od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodu odliczyć kwotę podatku u źródła potrąconego przez kontrahenta zagranicznego. Odliczenia Spółka może dokonać w rozliczeniu za rok podatkowy, w którym otrzymała należności i w którym to roku nastąpiło potrącenie podatku u źródła.

Ad. 2

Spółka może odliczyć pełną kwotę podatku zapłaconą przez Spółkę w innym państwie przeliczoną na polskie złote.

Ad. 3

Spółka powinna dokonać przeliczenia kwoty podatku u źródła wg kursu średniego ogłaszanego przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania wpłaty pozostałej kwoty należności, od której kontrahent potrącił podatek u źródła.

Ad. 4

Spółka winna wykazać kwotę podatku u źródła potrąconego przez kontrahenta zagranicznego w deklaracji CIT-8/0 w pozycji 54 „Odliczenia od podatku zgodnie z art. 20 ustawy".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie zaznaczyć należy, iż przedmiotem niniejszej interpretacji nie jest ocena poprawności zakwalifikowania świadczonych usług wdrożenia oprogramowania systemu komputerowego jako należności licencyjnej i w związku z tym potrącenia zryczałtowanego podatku u źródła. Okoliczność powyższa stanowi bowiem element opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka jest w trakcie podpisywania umowy z kontrahentem zagranicznym, Spółką z siedzibą w Maroku. Przedmiotem umowy są usługi konsultingowe (wdrożenie systemu). Usługi te będą świadczone w siedzibie klienta w Maroku, jak również zdalnie z Polski. Kontrahent dokonując płatności za sprzedane usługi potrąca podatek u źródła. Potrącenie to dokonywane jest bądź w pełnej wysokości obowiązującej w danym kraju bądź też w wysokości obniżonej w związku z zastosowaniem umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku zawartej między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a danym krajem. Spółka otrzyma od kontrahenta informację, o wysokości potrąconego podatku. Wnioskodawca nie posiada zakładu na terenie Maroka. Wnioskodawca świadczy dla Spółki w Maroku wyłącznie usługi wdrożenia systemu komputerowego bez sprzedaży licencji na ten program. Kontrahent w Maroku przyjął, że w opisanym przypadku zgodnie z art. 12 ust. 3 konwencji powstają należności licencyjne, w związku z tym od wynagrodzenia przysługującego Spółce pobiera zryczałtowany „podatek u źródła” w wysokości 10% kwoty brutto tych należności.

Ad. 1 i 2

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r., Nr 74, poz. 397 ze zm., dalej „updop”), podatnicy, jeżeli mają siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

W myśl art. 20 ust. 1 updop, jeżeli podatnicy, o których mowa w art. 3 ust. 1, osiągają również dochody (przychody) poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i dochody te podlegają w obcym państwie opodatkowaniu, a nie zachodzą okoliczności wymienione w art. 17 ust. 1 pkt 3, w rozliczeniu za rok podatkowy dochody (przychody) te łączy się z dochodami (przychodami) osiąganymi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W tym wypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi zapłaconemu w obcym państwie.

Kwota odliczenia nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w obcym państwie.

Powołany art. 20 ust. 1 updop ustanawia następujące przesłanki materialne pozwalające na dokonanie przedmiotowego odliczenia, tj.:

1. podmiot podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce;
2. podatnik ten osiąga dochody (przychody) zarówno na terytorium Polski, jak i za granicą;
3. dochody (przychody) osiągane na terytorium państw obcych podlegają opodatkowaniu w tych państwach;
4. dochody te nie są wolne od podatku na mocy postanowień umowy międzynarodowej, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, czyli nie ma zastosowania art. 17 ust. 1 pkt 3 updop,
5. podatek od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium państw obcych został faktycznie zapłacony w tych państwach.
   
   

Na podstawie art. 20 ust. 6 updop, łączna kwota odliczenia, o którym mowa w ust. 1 i 2, nie może przekroczyć tej części podatku, która została obliczona przed dokonaniem odliczenia i która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany z tego źródła dochodu.

Jednocześnie, przy interpretacji ww. przepisu należy mieć na względzie postanowienia art. 22a updop, w myśl którego przepisy art. 20-22 tej ustawy należy stosować z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Zatem postanowienia tych umów mają pierwszeństwo w zastosowaniu przed ustawodawstwem krajowym.

W związku z tym, rozpatrując niniejszą sprawę należy uwzględnić postanowienia Konwencji zawartej między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Królestwa Maroka w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku sporządzonej w Rabacie dnia 24 października 1994r. (Dz. U. z 1996 r. Nr 110, poz. 529, dalej konwencja „polsko-marokańska”).

Zgodnie z art. 7 ust. 1 konwencji polsko-marokańskiej zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność w drugim Umawiającym się Państwie poprzez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane takiemu zakładowi. Z kolei w myśl art. 7 ust. 7 tej konwencji, jeżeli w zyskach mieszczą się dochody, które zostały odrębnie uregulowane w innych artykułach niniejszej konwencji, postanowienia tych innych artykułów nie będą naruszane przez postanowienia tego artykułu.

Odrębne uregulowania, które będą miały zastosowanie w niniejszej sprawie, zamieszczone zostały w art. 12 niniejszej konwencji. Stosownie do art. 12 ust. 1 ww. konwencji należności licencyjne, powstające w Umawiającym się Państwie, wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże takie należności podlegają również opodatkowaniu w Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa, lecz podatek w ten sposób wymierzony nie może przekroczyć dziesięciu procent brutto należności licencyjnych (art. 12 ust. 2 ww. konwencji polsko-marokańskiej).

Natomiast zgodnie z art. 24 ust. 1 ww. konwencji, jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie osiąga dochód lub posiada majątek, który zgodnie z postanowieniami niniejszej konwencji może być opodatkowany w drugim Umawiającym się Państwie, to pierwsze Państwo zwolni, z zastrzeżeniem postanowień ust. 2 i 3, taki dochód lub majątek od podatku. Natomiast stosownie do art. 24 ust. 2 ww. konwencji jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami art. 10, 11 i 12 może być opodatkowany w drugim Umawiającym się Państwie, to pierwsze Państwo zezwoli na odliczenie od podatku od dochodu tej osoby kwoty równej podatkowi zapłaconemu w tym drugim Państwie. Jednak takie odliczenie nie może przekroczyć tej części podatku, która została obliczona przed dokonaniem odliczenia i która odpowiada tej części dochodu osiągniętej w tym drugim Państwie.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 lit e) konwencji określenie "osoba" obejmuje osobę fizyczną, spółkę oraz każde inne zrzeszenie osób.

Zatem, jeżeli osoba (Spółka) mająca siedzibę w Polsce osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami, m.in. art. 12 (należności licencyjne) może być opodatkowany w Maroku, wówczas Polska zezwoli na odliczenie od podatku dochodowego tej osoby kwoty równej podatkowi dochodowemu zapłaconemu w Maroku. Jednakże takie odliczenie nie może przekroczyć tej części podatku, jaka została obliczona przed dokonaniem odliczenia i który odpowiada tej części dochodu, która została osiągnięta w Maroku.

Reasumując, Spółka ma prawo odliczyć pobrany przez tych kontrahentów podatek u źródła, przy czym odliczenie to może być dokonane w zeznaniu rocznym CIT-8 za rok, w którym nastąpiło potrącenie (zapłata) podatku u źródła. Ponadto Spółka może odliczyć cały podatek zapłacony w Maroku, jeżeli podatek ten nie przekracza limitu wyliczonego zgodnie ze wskazanym przepisem, który to limit odpowiada części dochodów uzyskanych w Maroku.

Biorąc pod uwagę powyższe, stanowisko Spółki jest prawidłowe.

Ad. 3

Zgodnie z art. 20 ust. 8 updop, określając wielkość odliczenia, o którym mowa w ust. 1 i 2 oraz zwolnienia, o którym mowa w ust. 3, kwotę podatku zapłaconego w obcym państwie oraz osiągniętego dochodu (przychodu) przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Bank z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień zapłaty tego podatku lub dzień osiągnięcia dochodu (przychodu).

Z brzmienia powyższego przepisu wynika, iż w celu określenia wielkości odliczenia podatku zapłaconego przez podatnika w innym państwie należy dokonać przeliczenia tego podatku na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Bank z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień zapłaty tego podatku.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż kontrahent dokonując płatności za sprzedane usługi wdrożenia systemu komputerowego potrąca podatek u źródła. Spółka otrzyma od kontrahenta informację, o wysokości potrąconego podatku.

Należy zatem wyjaśnić, że jeżeli podatek u źródła pobierany jest w formie potrącenia z należności, to taką operację traktuje się na równi z zapłatą tego podatku przez polskiego podatnika. Za dzień zapłaty podatku w takiej sytuacji należy zatem przyjąć dzień wpływu na rachunek podatnika pozostałej kwoty należności, od której kontrahent potrącił podatek u źródła.

W świetle powyższego należy wskazać, iż do przeliczenia potrąconego podatku należy zastosować kurs średni ogłaszany przez Bank z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wpływu na rachunek podatnika pozostałej kwoty należności licencyjnej od której kontrahent potrącił podatek u źródła.

Biorąc pod uwagę powyższe, stanowisko Spółki jest prawidłowe.

Ad. 4

Stosownie do art. 27 ust. 1 updop, podatnicy, z wyjątkiem zwolnionych od podatku na podstawie art. 6 ust. 1, art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a) i przepisów ustawy wymienionej w art. 40 ust. 2 pkt 8, są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości dochodu (straty) osiągniętego w roku podatkowym - do końca trzeciego miesiąca roku następnego i w tym terminie wpłacić podatek należny albo różnicę między podatkiem należnym od dochodu wykazanego w zeznaniu a sumą należnych zaliczek za okres od początku roku.

Dokumentem służącym do dokonania rozliczenia przez podatnika podatku dochodowego od osób prawnych jest zeznanie CIT-8.

Wzór zeznania i załączników obowiązujących od 01 stycznia 2012 r. określone zostały w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 25 listopada 2011r. w sprawie określenia wzorów deklaracji, zeznania, oświadczenia oraz informacji podatkowych obowiązujących w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych (Dz. U. Nr 265, poz. 1575), m.in.:

• w załączniku nr 6 do rozporządzenia – wzór zeznania o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) przez podatnika podatku dochodowego od osób prawnych CIT-8 (wersja 21);
• w załączniku nr 10 do rozporządzenia – wzór informacji o odliczeniach od dochodu i od podatku oraz dochodach wolnych i zwolnionych od podatku CIT-8/O (wersja 8).
  
  

Przy wypełnianiu zeznania CIT-8 zasadą jest, że podatnik w pierwszej kolejności wypełnia załączniki do zeznania, a następnie odpowiednie pozycje z tych załączników przenosi do tego zeznania. Podatnicy, stosujący na podstawie art. 20 updop odliczenie podatku zapłaconego u źródła, po dokonaniu stosownych wyliczeń, kwotę podatku polegającą odliczeniu wykazują w informacji CIT-8/O, w części E, w pozycji 54 „Odliczenia od podatku zgodnie z art. 20 ustawy”. Kwota z poz. 54 jest składnikiem sumy zawartej w poz. 64 „Ogółem zwolnienia, zaniechania, obniżki i odliczenia od podatku”, którą to sumę należy następnie wykazać w CIT-8, w części F w poz. 55 „Odliczenia od podatku”.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko Spółki co do sposobu wykazania w zeznaniu potrąconej kwoty podatku u źródła przez kontrahenta zagranicznego jest prawidłowe.

Ponadto zauważyć również należy, iż postępowanie w sprawie dot. wydania interpretacji indywidualnej jest postępowaniem szczególnym, mającym charakter uproszczony, odrębny od postępowania podatkowego, uregulowanego w dziale IV Ordynacji podatkowej. W jego wyniku, organ udzielając interpretacji, przedstawia swój pogląd dotyczący rozumienia treści przepisów prawa podatkowego i sposobu ich zastosowania w odniesieniu do sytuacji indywidualnej wskazanej przez Wnioskodawcę. Nie można zatem utożsamiać „trybu interpretacji” z postępowaniem podatkowym.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z dnia 14 marca 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.