POSTANOWIENIE

Naczelnik Małopolskiego Urzędu Skarbowego w Krakowie, działając na podstawie art. 14a § 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r., nr 8, poz. 60 ze zm.) w sprawie udzielenia interpretacji, co do zakresu i sposobu stosowania przepisów prawa podatkowego, na wniosek Strony z dnia 09.02.2006 r. dotyczącego podatku dochodowego od osób prawnych stwierdza,że stanowisko przedstawione w zapytaniu jest prawidłowe.

Uzasadnienie

Wnioskodawca przedstawił następujący stan faktyczny:
Pracownicy Spółki za zgodą pracodawcy odbywają podróż służbową własnym samochodem i często płacą za parkingi oraz za przejazdy płatnymi autostradami. W związku z przedstawioną sytuacją Spółka zwraca się z pytaniem, czy zwrócone pracownikowi przez pracodawcę, ponoszone przez pracownika w czasie odbywania podróży służbowej własnym samochodem opłaty parkingowe i opłaty za przejazd autostradą stanowią koszt uzyskania przychodów Spółki i czy wydatki te są poza limitem wynikającym z ewidencji przebiegu pojazdu.
Zdaniem Spółki jeśli w/w wydatki poniesione były podczas delegacji służbowej przez pracownika i spełniają warunki wynikające z przepisów prawa stanowią koszt uzyskania przychodów dla Spółki, a wydatki te zwracane są poza wartością wynikającą z ewidencji przebiegu pojazdów.

Odpowiadając na powyższe zapytanie Naczelnik Małopolskiego Urzędu Skarbowego stwierdza, co następuje:
Zasady ustalania należności, przysługującej pracownikom z tytułu podróży służbowej zostały uregulowane w rozporządzeniach Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju (Dz. U. nr 236, poz. 1990 ze zm.) oraz w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju (Dz. U. z 2002 r. nr 236, poz. 1991 ze zm.).
Zgodnie z § 3 (w przypadku podróży krajowej) oraz § 2 (w przypadku podróży zagranicznej) w/w rozporządzeń z tytułu podróży służbowej odbywanej w terminie i miejscu określonym przez pracodawcę pracownikowi przysługują diety oraz zwrot kosztów: przejazdów, noclegów, dojazdów, innych udokumentowanych wydatków, określonych przez pracodawcę odpowiednio do uzasadnionych potrzeb.
W przypadku zwrotu kosztów przejazdów zastosowanie ma art. 16 ust. 1 pkt 30 lit. a) ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. Z 2000 r. Nr 14 poz. 654 ze zm.) zgodnie, z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków ponoszonych na rzecz pracowników z tytułu używania przez nich samochodów na potrzeby podatnika w celu odbycia podróży służbowej (jazdy zamiejscowe) - w wysokości przekraczającej kwotę ustaloną przy zastosowaniu stawek za jeden kilometr przebiegu pojazdu, określonych w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra. W tym miejscu należy również przywołać art. 16 ust. 5 w/w ustawy, który mówi, że przebieg pojazdu o którym mowa w w/w art. 16 ust. 1 pkt 30 lit. a) powinien być udokumentowany w ewidencji przebiegu pojazdu, potwierdzonej przez podatnika na koniec każdego miesiąca (...). W razie braku tej ewidencji, wydatki z tytułu używania samochodów nie stanowią kosztu uzyskania przychodu.
Zgodnie z ogólną zasadą wynikającą z Kodeksu pracy, pracodawcę obciążają wszelkie niezbędne koszty poniesione przez pracownika w związku z podróżą służbową. W opisanym stanie faktycznym opłata za parking oraz opłaty autostradowe stanowią pozostałe wydatki związane z podróżą służbową których poniesienie uzasadnione jest potrzebami realizacji zleconego pracownikowi zadania i tego rodzaju wydatki nie są limitowane i ograniczone w/w przepisem art. 16 ust. 1 pkt 30 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Ich zwrot następuje w wysokości faktycznie poniesionej, w oparciu o dowody dokumentujące ich poniesienie.
Wymienione przez podatnika wydatki w postaci opłat parkingowych oraz za przejazd autostradą podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów z uwzględnieniem zasady określonej w art. 15 ust. 1 w/w ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w myśl której kosztami uzyskania przychodu są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów (...). Tym samym jeżeli podróż służbowa odbywana przez pracownika ma związek z prowadzoną przez jego pracodawcę działalnością gospodarczą nie ma przeszkód, aby należności wypłacone pracownikowi jako zwrot kosztów tej podróży stanowiły u pracodawcy koszty uzyskania przychodu.
Oceniając zatem przedstawiony przez Spółkę stan faktyczny na gruncie obowiązujących przepisów, należy stwierdzić, że zwrócone pracownikowi przez Spółkę opłaty parkingowe i opłaty za przejazd autostradą ponoszone przez niego w czasie odbywania podróży służbowej stanowią koszt uzyskania przychodów Spółki i wydatki te nie wchodzą do limitu wynikającego z ewidencji przebiegu pojazdu.
Wobec powyższego, Naczelnik tut. Urzędu Skarbowego postanowił jak w sentencji.

Powyższa interpretacja:
- dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia, traci swoją moc z chwilą zmiany przepisów jej dotyczących;
- nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej.
W dacie wydania niniejszego postanowienia nie toczyło się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

Pouczenie:
Na powyższe postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie, za pośrednictwem Naczelnika Małopolskiego Urzędu Skarbowego w Krakowie w terminie 7 dni od daty doręczenia niniejszego postanowienia.