DECYZJA

Na podstawie art. 14 b § 5 oraz art. 233 § 1 pkt 1 w związku z art. 239 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Opolu po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 13 lipca 2006r. na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Oleśnie z dnia 4 lipca 2006r. Nr PDF/415-9/KG/06 dotyczące interpretacji przepisów prawa podatkowego w kwestii zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowizji bankowej za udzielenie kredytu na zakup akcji - utrzymuje zaskarżone postanowienie w mocy.

UZASADNIENIE

W dniu 5 maja 2006r. do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Oleśnie wpłynął Pana wniosek o udzielenie interpretacji w zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego w kwestii zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowizji bankowej za udzielenie kredytu na zakup akcji w momencie ich sprzedaży

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż w 2005r. uzyskał Pan dochód z tytułu sprzedaży akcji i złożył w Urzędzie Skarbowym w Oleśnie zeznanie podatkowe PIT-38. Na zakup tychże akcji w ofercie publicznej zaciągnął kredyt, od którego zapłacił prowizję, która według Pana stanowi główny element kosztów kredytu. Wynika to - jak Pan twierdzi - ze specyfiki tych kredytów, tj. wysokiej redukcji kupna akcji przekraczającej znacznie 90%, co zmusza do zaciągania kredytów przekraczających kilkunastokrotnie ilość akcji realną do kupienia, tym samym podwyższając wartość prowizji naliczonej od postawionego do dyspozycji kredytu.

Zgodnie z przedstawionym przez Pana stanowiskiem skuteczne zaciągnięcie kredytu w odpowiedniej wysokości wiąże się z jednej strony z wysokością prowizji, a z drugiej z możliwością nabycia odpowiedniej ilości akcji, co pozwala uzyskać dochód. Niezaliczenie prowizji do kosztów uzyskania przychodu jest fikcyjnym zawyżeniem dochodu, od którego naliczany jest podatek.

W dniu 4 lipca 2006r Naczelnik Urzędu Skarbowego w Oleśnie wydał postanowienie nr PDF/415-9/KG/06 uznające, iż stanowisko przedstawione przez Pana we wniosku jest nieprawidłowe.

W zażaleniu, powyższemu postanowieniu zarzuca Pan, iż nie odpowiada ono na zadane przez Pana pytanie. Ponadto bardzo ogólnie powołuje się na przepisy pomijając istotę sprawy. Jednocześnie przedstawia Pan szereg ogólnych stwierdzeń dotyczących polityki podatkowej i funkcjonowania systemu podatkowego.

Rozpatrując złożone zażalenie Dyrektor Izby Skarbowej w Opolu, stwierdza co następuje.

W myśl art. 30 b ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. nr 14, poz. 176 ze zm.), dochodem z odpłatnego zbycia papierów wartościowych jest różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia papierów wartościowych a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 22 ust. 1f lub ust. 1g, lub art. 23 ust. 1 pkt 38, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 13 i 14.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 wyżej powołanej ustawy kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Przepis art. 23 ust. 1 pkt 38 wyżej wymienionej ustawy wskazuje natomiast, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów albo akcji w spółce mającej osobowość prawną oraz innych papierów wartościowych, a także wydatków na nabycie tytułów uczestnictwa lub jednostek uczestnictwa w funduszach kapitałowych; wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu przy ustalaniu dochodu z odpłatnego zbycia tych udziałów, akcji, wkładów oraz innych papierów wartościowych, w tym dochodu z tytułu wykupu przez emitenta papierów wartościowych, a także umorzenia jednostek uczestnictwa lub tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych.

W tej sytuacji - wobec wyżej wskazanych przepisów - należy rozdzielić pojęcie wydatków na nabycie (objecie) udziałów (akcji) od kosztów związanych z funkcjonowaniem źródła przychodu o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt. 7 w/w ustawy tj. kapitałami pieniężnymi.
Do wydatków na nabycie bądź objęcie udziałów (akcji) zaliczyć należy wydatki bezpośrednio związane z takim objęciem, a więc wydatki, bez których nie byłoby możliwe ich nabycie lub objęcie. Stąd takim wydatkiem jest w szczególności cena za udział (akcję). Wydatki na nabycie udziałów lub akcji stanowią koszty uzyskania przychodu - stosownie do wyżej powołanego przepisu art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy - dopiero w momencie ich zbycia.
Natomiast koszty związane ze źródłem finansowania tego rodzaju wydatków nie należy utożsamiać z wydatkami na objęcie lub nabycie udziałów lub akcji. Dotyczy to w szczególności pożyczek i kredytów zaciągniętych na ich nabycie. Dlatego prowizje od kredytu zaciągniętego na zakup akcji oraz odsetki, jako wydatki poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nie są wydatkami na ich nabycie, lecz stanowią koszty w momencie zapłaty lub kapitalizacji.
Konkludując, należy stwierdzić, iż zgodnie z w/w uregulowaniami dla uznania poniesionych wydatków za koszt uzyskania przychodu istotnym jest rodzaj wydatku jak również moment jego poniesienia. Zarówno bowiem wydatki na nabycie odpłatnie zbywanego papieru wartościowego (cena jednostkowa x ilość papierów wartościowych) jak również wydatki poniesione w roku podatkowym związane - jak już wskazano - z funkcjonowaniem źródła przychodu np. prowizje zapłacone przy kupnie sprzedaży akcji, z prowadzeniem rachunku, zdeponowaniem papierów itp. stanowią koszty uzyskania przychodu z tą różnicą, że wydatki bezpośrednio związane z nabyciem są tego rodzaju kosztem dopiero w dacie odpłatnego zbycia akcji.

Ponadto należy wskazać, iż jeżeli podatnik uzyskuje ze źródła przychodów jakim są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, przychody ze zbycia papierów wartościowych, na których nabycie zaciągnął kredyt, to odsetki, prowizje od takiego kredytu mogą być rozliczone z tymi przychodami. Oznacza to, iż o ile w 2005r. poniósł Pan koszty prowizji związanej z kredytem uzyskanym na zakup akcji, to prowizję tę może Pan zaliczyć w tymże roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodu, bowiem wskazał, iż w 2005r. uzyskał przychody ze sprzedaży akcji. Gdyby natomiast takich przychodów nie uzyskano, wówczas koszt spłaty odsetek, zapłaconych prowizji stanowiłby stratę podatkową, która zgodnie z zasadami określonymi w art. 9 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, rozliczona może być w ciągu pięciu kolejnych lat podatkowych z dochodem uzyskanym z danego źródła przychodów. Jednocześnie tut. organ zauważa, iż - wbrew Pana twierdzeniu - z deklaracji (zeznania) - PIT-38 jak też objaśnień do tej deklaracji wynika bezspornie, iż koszty uzyskania przychodu należy wykazać w części C poz. 20.

Odnosząc się do zarzutu nieudzielenia odpowiedzi na zadane przez Pana pytanie oraz powoływanie się ogólnie na przepisy, pomijając istotę sprawy, należy stwierdzić, iż we wniosku w sprawie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego zwrócił się Pan o wyjaśnienie kwestii zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu "prowizji bankowej przy wykorzystaniu kredytu bankowego na zakup akcji w ofercie publicznej", a organ podatkowy I instancji w zaskarżonym postanowieniu wyjaśnił wyżej wskazaną kwestię. Natomiast Pańskie uwagi zapisane w dalszej części wniosku uznał za potwierdzenie stanowiska w sprawie. W uzasadnianiu postanowienia powołano się na przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczące zasad ustalania kosztów uzyskania przychodu jako generalnej zasady wyrażonej w przepisie art. 22 ust. 1 ustawy oraz kosztów uzyskania przychodu przy ustalaniu dochodu z odpłatnego zbycia akcji, na podstawie treści art. 23 ust 1 pkt. 38, przy czym w ocenie tut. organu przepis art. 23 ust. 1 pkt 8 ustawy w niniejszej sprawie nie ma zastosowania.

Odnosząc się do zawartych w zażaleniu stwierdzeń dotyczących polityki podatkowej i funkcjonowania systemu podatkowego, należy wskazać, iż nie stanowią one zarzutów dotyczących zaskarżonego postanowienia oraz nie mają wpływu na rozstrzygnięcie przedmiotowej sprawy.

Niniejsza decyzja jest zgodna ze stanowiskiem Ministerstwa Finansów wyrażonym w piśmie z dnia 7 sierpnia 2002r. nr PB4/AK-8214-6905-192/02.

Decyzja niniejsza jest ostateczna.

Na decyzję przysługuje prawo wniesienia skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem tut. organu w terminie 30 dni od dnia jej doręczenia.