POSTANOWIENIE

Na podstawie:art. 14 a § 1 § 3 § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), Naczelnik Urzędu Skarbowego w Łęcznej udzielając informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie z zakresu podatku dochodowego od osób fizycznych w kwestii odliczenia ulgi rehabilitacyjnej, w której nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym na wniosek, uznaje stanowisko Podatniczki za prawidłowe.

UZASADNIENIE

Dnia 24.07.2006 r. do Urzędu Skarbowego w Łęcznej wpłynął wniosek o interpretację przepisów podatkowych w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych. W złożonym wniosku Podatniczka przedstawiła następujący stan faktyczny.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Łęcznej dnia 26.06.2006 r. wydał Podatniczce interpretację o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie. W przedstawionym przez Podatniczkę stanie faktycznym i prawnym, tutejszy organ podatkowy uznał, że nie spełnia ona przesłanek do opodatkowania swoich dochodów wspólnie z małżonkiem.

W związku z powyższym, Wnioskodawczyni zwraca się z zapytaniem, czy w przedstawionej sytuacji może i ewentualnie w jaki sposób, odliczać ponoszone wspólnie z mężem, wydatki na jego rehabilitację. Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, mąż Podatniczki jest całkowicie ubezwłasnowolniony, a opiekę nad nim sprawuje żona. Roczne dochody męża Podatniczki z tytułu renty inwalidzkiej w 2005 roku wyniosły 8.411,64 zł.

Zdaniem Podatniczki, nie może ona od swoich dochodów odliczać wydatków ponoszonych na rehabilitację męża, gdyż dokumenty potwierdzające ich poniesienie wystawiane są na jego imię i nazwisko.

Organ podatkowy w oparciu o przedstawiony stan faktyczny dokonał oceny prawnej stanowiska Wnioskodawczyni w następujący sposób.

Zasady korzystania z odliczenia z tytułu wydatków rehabilitacyjnych regulują przepisy art. 26 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.). Zgodnie z ust. 1 pkt 6 tego artykułu, podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3, art. 28-30 oraz 30a-30c, stanowi dochódustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 4, 4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2 lub art. 25, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne. Katalog wyliczeń ujęty w art. 26 ust. 7a wskazuje wydatki, które podlegają odliczeniu w ramach wydatków poniesionych na cele rehabilitacyjne. Przy czym przy wielu wymienionych wydatkach na cele rehabilitacyjne ustawodawca zapisał zastrzeżenia co do możliwości ich odliczenia formułowane m.in. w następujący sposób: "stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności", "niezbędnych w rehabilitacji", "ułatwiających wykonywanie czynności życiowych". Zapisy te wskazują, że wydatki rehabilitacyjne powinny posiadać indywidualny charakter, być niezbędne i związane z rodzajem schorzenia osoby niepełnosprawnej.

Wydatki te, zgodnie z art. 26 ust. 7b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie.

Warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w art. 26 ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:1. orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawność, określonych w odrębnych przepisach, lub2. decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo3. orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów - art. 26 ust. 7d. Wysokość wydatków na cele określone w ust. 7a ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie, z wyjątkiem wydatków o których mowa w ust. 7a pkt 7, 8 i 14 (art. 26 ust. 7c).

Przepisy ust. 7a-7d stosuje się odpowiednio do podatników, na których utrzymaniu pozostają następujące osoby niepełnosprawne: współmałżonek, dzieci własne i przysposobione, dzieci obce przyjęte na wychowanie, pasierbowie, rodzice, rodzice współmałżonka, rodzeństwo, ojczym, macocha, zięciowie i synowe - jeżeli w roku podatkowym dochody tych osób niepełnosprawnych nie przekraczają kwoty 9.120 zł (art. 26 ust. 7e).

Utrzymywać - tj. zapewniać środki do życia, ponosić koszty związane z czyimś wyżywieniem, mieszkaniem i innymi potrzebami.

Z przedstawionego przez Podatniczkę stanu faktycznego wynika, że wydatki na rehabilitację męża małżonkowie ponoszą wspólnie. Wydatki te udokumentowane są fakturami wystawionymi na imię i nazwisko niepełnosprawnego męża. Dowody na ponoszenie tych wydatków posiada jedynie mąż Podatniczki i tylko on, w świetle powyższego, wydatki te może odliczyć od swojego dochodu.

Podatniczka ma natomiast możliwość odliczenia od swojego dochodu wydatków na rehabilitację niepełnosprawnego męża, o ile spełni warunki określone w ustawie, tj. faktycznie utrzymuje męża, poniosła wydatki na jego rehabilitację, a wydatki te jeśli ustawa tak stanowi, udokumentowała.

Powyższa interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Podatniczkę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.Interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika i inkasenta wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany bądź uchylenia (art. 14 b ustawy - Ordynacja podatkowa).Na niniejsze postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie (art. 14a § 4 ustawy - Ordynacja podatkowa).Zażalenie wnosi się w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia Stronie zgodnie z art. 236 § 2 ust. 1 Ordynacji podatkowej.