P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29.08.1997r - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego Warszawa - Śródmieście po rozpatrzeniu wniosku z dnia 07.08.2006r (data wpływu 09.08.2006r) o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie Spółki dot. zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu roku 2004 kar umownych z tytułu zwłoki w oddaniu obiektu i powiększenia przychodu wydatków poniesionych na remont i modernizację budynku

postanawia

potwierdzić stanowisko podatnika.

Uzasadnienie

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że w trakcie badania sprawozdania finansowego za 2005 r. stwierdzono, że Spółka nie powinna zaliczać do kosztów uzyskania przychodu roku 2005 kosztów remontu budynku, gdyż nakłady zostały poniesione w 2003 r.. Dodatkowo Spółka wystąpiła do rzeczoznawcy budowlanego o zbadanie sprawy remontu budynku, który wydał opinię, zgodnie którą część prac ma charakter modernizacji a część jest remontem.

Biorąc powyższe pod uwagę Spółka uważa, że należy skorygować zeznanie roczne CIT-8 za 2003 r. zaliczając wydatki poniesione na remont do kosztów uzyskania przychodu w okresie ich poniesienia tj. do 2003 r., a stratę podatkową wynikającą ze skorygowanego zeznania rocznego CIT-8 za 2003 r. Spółka będzie mogła odliczać od dochodu w latach następnych na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Z kolei nakłady poniesione na modernizację budynku kwalifikują się - zdaniem podatnika - do kosztów uzyskania przychodu w postaci odpisów amortyzacyjnych.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu uzyskania przychodu, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Stosownie do postanowień art. 15 ust. 6 cytowanej ustawy kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Zgodnie z art. 16 g ust. 3 w/w ustawy, jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu, w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1 i 3-11, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 3.500,00 zł.

Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 3.500,00zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji. Z przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, że wszelkie wydatki ponoszone przez podatnika na remont środków trwałych stanowią koszt uzyskania przychodów, pod warunkiem,że zostały poniesione w celu uzyskania przychodu i nie spowodowały ulepszenia środka trwałego. Wydatki związane z ulepszeniem powiększają wartość początkową środków trwałych i od tak ustalonej wartości dokonuje się odpisów amortyzacyjnych według odpowiedniej stawki, które to odpisy dopiero stanowią koszty uzyskania przychodów.

Z przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994r. - Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2003r. Nr 207 poz. 2016 z późn. zm.) wynika, że remont to wykonanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym (art. 3 pkt 8).

Zasady zaliczania w czasie kosztów uzyskania przychodów określa natomiast art. 15 ust. 4 w/w ustawy. W myśl tego przepisu koszty uzyskania przychodów są potrącalne tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą, tj. są potrącalne także koszty uzyskania poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, lecz dotyczące przychodów roku podatkowego oraz określone co do rodzaju i kwoty koszty uzyskania, które zostały zarachowane, chociaż ich jeszcze nie poniesiono, jeżeli odnoszą się do przychodów danego roku podatkowego, chyba że ich zarachowanie było możliwe; w tym przypadku są one potrącane w roku, w którym zostały poniesione.

Poniesienie wydatków na prace mające charakter odtworzeniowy, przywracający jedynie pierwotną zdolność użytkową tego środka, a więc remont uprawnia podatnika do zaliczenia ich w całości do kosztów uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia.

Zgodnie z art. 7 ust .1 w/w ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty. W przypadku, o którym mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód. Definicję dochodu zawiera art. 7 ust. 2 cytowanej ustawy, zgodnie z którym dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11 nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięty w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą. O powstałą w ten sposób stratę, w myśl art. 7 ust. 5 ustawy, podatnik ma prawo obniżyć dochód w najbliższych kolejnych po sobie następujących 5 latach podatkowych, z tym że wysokość obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% kwoty tej straty.

Mając powyższe na uwadze, organ podatkowy potwierdza stanowisko podatnika.

Jednocześnie tut. organ podatkowy informuje, że przedmiotem rozpatrywania jest stan faktyczny przedstawiony we wniosku, natomiast załączniki do wniosku nie podlegają analizie.