POSTANOWIENIE

Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku działając na podstawie art.14a §1 i §4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005r., Nr 8, poz.60 z późn. zm.), po rozpatrzeniu wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm), w sprawie: koszty uzyskania przychodów - należności celne oraz koszty za obsługę celną

stwierdza, że

stanowisko przedstawione w tym wniosku jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

UZASADNIENIE

Na podstawie faktury VAT z dnia 30.03.2006r. wystawionej przez agencję celną, do której dołączono dokument SAD z dnia 29.03.2006r., Spółka obciążona została kosztami w postaci należności celnych, wynikających z odprawy celnej oraz kosztami za obsługę celną. Wystawiona faktura dotyczyła odprawy celnej towaru, który najpierw został nabyty przez Spółkę od dostawcy z kraju spoza Unii Europejskiej, a następnie sprzedany firmie z siedzibą w kraju należącym do Unii Europejskiej.

Początkowo Podatnik nie posiadał ustaleń w kwestii zwrotu Spółce wydatków z tytułu obsługi celnej przez kontrahenta zagranicznego. Następnie w wyniku ustaleń z kontrahentem Spółka weszła w prawo do refakturowania między innymi kosztów transportu i pakowania, a także wydatków celnych i podatkowych.

Zdaniem Podatnika w zaistniałym stanie faktycznym Spółka ma prawo należności celne oraz koszty obsługi celnej zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

Na tle zaprezentowanego we wniosku stanu faktycznego Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku stwierdza, co następuje:

Przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych jest - zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15.02.1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000r., Nr 54, poz.654 z późn zm.) - dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty; dochodem zaś - w myśl ust.2 tego artykułu - jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

Zgodnie z przepisami art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15.02.1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych przychodami są w szczególności: otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Jak stanowi art. 12 ust. 3 ustawy z dnia 15.02.1992r. za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Na podstawie art. 12 ust. 3a ustawy z dnia 15.02.1992r. za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c i 3d, dzień wystawienia faktury (rachunku), nie później jednak niż ostatni dzień miesiąca, w którym:

1. wydano rzecz, zbyto prawo majątkowe lub
2. wykonano usługę, w tym częściowo wykonano usługę, jeżeli jej częściowe wykonanie stanowi wynikający z umowy lub z odrębnych przepisów tytuł do zapłaty, lub
3. otrzymano zapłatę za wykonanie świadczenia - w pozostałych przypadkach.

Przychody neutralne podatkowo, które nie stanowią podstawy ustalenia dochodu podlegającego opodatkowaniu, określone zostały w art. 12 ust. 4 ustawy z dnia 15.02.1992r. Jak stanowi art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy z dnia 15.02.1992r. do przychodów nie zalicza się zwróconych innych wydatków nie zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów.

Z kolei zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 i 16 powołanej ustawy z 15.02.1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych. Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15.02.1992 kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust 1.

Można wskazać następujące warunki, które muszą zostać spełnione, aby wydatek stanowił dla podatnika koszt uzyskania przychodu:

• wydatek został poniesiony przez podatnika (co oznacza, że w ostatecznym rozrachunku musiał zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika),
• wydatek jest definitywny (co oznacza, że wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona),
• wydatek poniesiony został w celu uzyskania przychodów (co oznacza, iż wydatek przyczynił się lub mógł przyczynić się do osiągnięcia przychodów przez podatnika),
• nie został wymieniany w katalogu negatywnym zawartym w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,
• został właściwie udokumentowany.

Przepis art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15.02.1992r. nie określa terminu kiedy - dla ustalenia podlegającego opodatkowaniu dochodu - można potrącić koszty od przychodu. Kwestie związane z przypisaniem kosztów do właściwego okresu podatkowego reguluje art. 15 ust. 4 ustawy z dnia 15.02.1992r. Zgodnie z tym przepisem koszty uzyskania przychodów są potrącalne tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą, tj. są potrącalne także koszty uzyskania poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, lecz dotyczące przychodów roku podatkowego oraz określone co do rodzaju i kwoty koszty uzyskania, które zostały zarachowane, chociaż ich jeszcze nie poniesiono, jeżeli odnoszą się do przychodów danego roku podatkowego, chyba że ich zarachowanie nie było możliwe; w tym przypadku są one potrącalne w roku, w którym zostały poniesione.

W ocenie tut. Organu podatkowej, jeżeli zaliczając wydatki z tytułu cła oraz kosztów obsługi celnej do kosztów okresu, którego one dotyczą, Podatnik nie posiadał jeszcze informacji w sprawie zgody na pokrycie części lub całości poniesionych z ww. tytułu wydatków przez kontrahenta zagranicznego, to Spółka ma prawo poniesione wydatki zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów. Jednocześnie jednak wydatki zwrócone Podatnikowi przez kontrahenta zagranicznego stanowić będą - a contrario do art. 16 ust. 4 pkt 6a ustawy z dnia 15.02.1992r. - przychód podatkowy.

Reasumując w zaistniałym stanie faktycznym stanowisko, iż Spółka ma prawo należności celne oraz koszty obsługi celnej zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów jest prawidłowe.