Działając na podstawie art. 14e oraz art. 14a § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), udzielając interpretacji w zakresie postanowień art. 12 konwencji z dnia 13 lutego 2002 r. między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz. U. z 2003 r. Nr 216, poz. 2120),

Minister Finansów uznaje za prawidłowe stanowisko przedstawione przez X, we wniosku z dnia 10 stycznia 2006 r. w sprawie braku obowiązku pobierania przez wnioskodawcę podatku u źródła z tytułu dokonywania na rzecz podmiotu zagranicznego opłat za użytkowanie oprogramowania Y na własne potrzeby wnioskodawcy.

Uzasadnienie

W dniu 12 stycznia 2006 r. wpłynął do Ministra Finansów wniosek X z dnia 10 stycznia 2006 r. o udzielenie pisemnej interpretacji w zakresie stosowania przepisów postanowień art. 12 konwencji z dnia 13 lutego 2002 r. między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że X zawarła umowę licencyjną z podmiotem holenderskim, a przedmiotem licencji jest oprogramowanie Y. Korzystanie przez X z oprogramowania Y, pełniącego funkcję systemu finansowo-księgowego, odbywa się na komputerach wnioskodawcy i jest ograniczone do zakresu, w jakim jest to niezbędne do jego wykorzystania na własne potrzeby, zgodnie z jego przeznaczeniem. W ramach umowy licencyjnej na X nie są przenoszone jakiekolwiek autorskie prawa majątkowe do oprogramowania, w szczególności przedsiębiorstwo nie ma prawa do udzielania dalszych sublicencji innym podmiotom, czy zwielokrotniania, rozpowszechniania lub dokonywania zmian w oprogramowaniu. Podmiot holenderski udzielający licencji nie prowadzi działalności na terytorium Polski, a X posiada certyfikat rezydencji potwierdzający, że licencjodawca jest holenderskim rezydentem w rozumieniu polsko-holenderskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

W opinii wnioskodawcy, analizując przepisy art. 12 polsko-holenderskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz treść komentarza do art. 12 Konwencji Modelowej OECD, płatności na rzecz podmiotu holenderskiego z tytułu licencji na korzystanie z oprogramowania są wolne od zryczałtowanego podatku dochodowego od dochodów nierezydentów w Polsce (podatku u źródła), bowiem pojęcie opłat licencyjnych nie obejmuje opłat wnoszonych przez tzw. użytkowników końcowych programów komputerowych na rzecz właścicieli praw do tych programów (opłat z tytułu nabycia egzemplarza programu komputerowego do użytku własnego).

Minister Finansów uwzględniając obowiązujące przepisy prawa podatkowego, podziela stanowisko Spółki w przedstawionej sprawie.

Kwestie związane z opodatkowaniem wypłacanych przez podmioty polskie podmiotom zagranicznym należności z tytułu nabycia praw do korzystania z oprogramowania komputerowego, jako dochody z praw autorskich lub praw pokrewnych, w tym również ze sprzedaży tych praw, wynikają z art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.). W przypadku, gdy podatnik uzyskujący tego rodzaju dochody ma siedzibę w państwie, z którym Polska ma podpisaną umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania, należy uwzględnić przepisy tej umowy, zgodnie z art. 21 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 12 ust. 4 konwencji z dnia 13 lutego 2002 r. między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, zryczałtowany podatek dochodowy pobierany jest tylko od należności licencyjnych, przez które rozumie się "wszelkiego rodzaju należności płacone za użytkowanie lub prawo do użytkowania wszelkich praw autorskich do dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego, włącznie z filmami dla kin, wszelkiego patentu, znaku towarowego, wzoru lub modelu, planu, tajemnicy technologii lub procesu produkcyjnego lub za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego lub za informacje dotyczące doświadczenia w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej".

W przedstawionym stanie faktycznym wystąpiła natomiast transakcja, której przedmiotem jest umowa o korzystanie z oprogramowania komputerowego.

Umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawierane przez Polskę wzorowane są na Modelowej Konwencji OECD w sprawie podatku od dochodu i majątku. Pkt 13 Komentarza do art. 12 Modelowej Konwencji OECD stwierdza, iż program komputerowy może być traktowany jako utwór literacki, artystyczny lub naukowy, przy czym, o ile ustawodawstwo krajowe nie stanowi inaczej, najbardziej uzasadnione jest traktowanie programów komputerowych jako dzieła naukowego. Zatem, w przypadku braku wymienienia dochodów z tytułu użytkowania lub prawa do użytkowania programów komputerowych w definicji "należności licencyjnych", jak to ma miejsce w przypadku umowy polsko-holenderskiej, należy uznać program komputerowy za utwór literacki, artystyczny lub naukowy.

Ponadto, należy zauważyć, iż zgodnie z art. 1 ust. 2 pkt 1 i art. 74 ust. 1 ustawy z dnia 4 kwietnia 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2000 r., Nr 80, poz. 904 ze zm.) programy komputerowe to utwory i korzystają z takiej samej ochrony jak dzieło literackie, w związku z czym w celu kwalifikacji prawnej należy je traktować na równi z dziełami literackimi.

Mając zatem na uwadze fakt, że prawo do programów komputerowych może być przekazywane na wiele sposobów (np. zakup autorskich praw majątkowych do programu na wszystkich polach eksploatacji, zakup pakietu oprogramowania, zakup egzemplarza programu komputerowego) należy stwierdzić, że tego rodzaju dochody (przychody) w świetle przepisów umów o unikaniu podwójnego opodatkowania mogą być klasyfikowane jako należności licencyjne, co do zasady podlegające opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem u źródła, lub jako zyski kapitałowe lub zyski przedsiębiorstw, podlegające opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

Jeżeli więc, zgodnie z tym co twierdzi strona, umowa zawarta między wnioskodawcą a podmiotem holenderskim nie przenosi praw autorskich ani nie daje prawa do użytkowania prawa autorskiego, a korzystający może eksploatować taki program komputerowy wyłącznie na potrzeby własne, to nie dochodzi wówczas do zapłaty, którą można by zakwalifikować jako należność z tytułu praw autorskich do dzieła literackiego. W związku z tym, należność przekazywana podmiotowi zagranicznemu nie będzie objęta dyspozycją art. 12 ww. konwencji o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej pomiędzy Polską a Holandią oraz art. 21 i 26 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Oznacza to, że podmiot polski dokonujący wypłaty takiej należności nie będzie obowiązany do potrącenia od niej zryczałtowanego podatku dochodowego.

W takiej sytuacji, dochód spółki holenderskiej w postaci wynagrodzenia, jakie otrzymuje za udostępnienie spółce polskiej oprogramowania komputerowego do wykorzystania na jej własne potrzeby, należy kwalifikować jako "zyski przedsiębiorstwa" w rozumieniu art. 7 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Zyski te podlegają opodatkowaniu tylko w państwie siedziby podmiotu, który dochód taki uzyskuje, o ile nie prowadzi ono działalności gospodarczej na terytorium Polski poprzez położony tam zakład (art. 7 ust. 1 umowy), tzn. w Holandii.

Minister Finansów informuje, że interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Odpowiedź nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, jest natomiast wiążąca dla właściwych organów podatkowych i organów kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na niniejsze postanowienie, na podstawie art. 14e § 2, art. 14a § 4 oraz art. 236 § 1 i § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej, Stronie przysługuje zażalenie do Ministra Finansów w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia.