Z treści złożonego zapytania wynika, iż prowadzi Pan działalność gospodarczą od 01 lipca 2006 r. opodatkowaną na zasadach ogólnych. Jest to działalność wykonywana wyłącznie na rzecz jednego podmiotu (74.50 B) - świadczenie usług kierowcy na obcym środku transportu.

Zdaniem Pana, osoba prowadząca działalność gospodarczą (właściciel) nie może wypłacić sam sobie należności z tytułu podróży służbowej, natomiast ma pełne prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów równowartość diet z tytułu podróży służbowej do wysokości diet należnych pracownikom sfery budżetowej.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Tomaszowie Maz. po przeanalizowaniu przedstawionego stanu faktycznego wyjaśnia, iż zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Jednocześnie art. 23 ust. 1 pkt 52 tej ustawy stanowi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wartości diet z tytułu podróży służbowych osób prowadzących działalność gospodarcza i osób z nimi współpracujących - w części przekraczającej wysokość diet przysługujących pracownikom, określoną w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra.

Przepisy prawa podatkowego nie zawierają definicji podróży służbowej, a zatem koniecznym jest sięgnięcie do przepisów ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 ze zm.).

W świetle przepisu art. 77(5) § 1 Kodeksu pracy za podróż służbową należy uznać wykonywanie przez pracownika na polecenie pracodawcy zadania służbowego poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy lub poza stałym miejscem pracy. Ponieważ prowadzona przez Pana działalność gospodarcza w zakresie usług transportowych polega na poruszaniu się po obszarze kraju oraz poza jego granicami nie można przyjąć, że ma on stałe miejsce wykonywania działalności. Oznacza to zarazem, iż podatnik prowadzący tego typu działalność gospodarczą nie odbywa podróży służbowej w rozumieniu powołanych wyżej przepisów. W konsekwencji powyższego, czynności przedsiębiorcy świadczącego usługi transportu samochodowego na terenie kraju lub poza granicami w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nie mogą być utożsamiane z podróżą służbową, bowiem czynności te związane są z realizacją tychże usług a wiążące się z nimi przejazdy krajowe i zagraniczne należą do istoty prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej. Skoro w świetle powyższych wyjaśnień wyjazdy te nie są podróżami służbowymi to brak jest podstaw do zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodów diet związanych z tymi wyjazdami.

W konsekwencji powyższego, w omawianym przypadku nie przysługuje Panu prawo zaliczenia w koszty uzyskania przychodów diet z tytułu wyjazdów w ramach świadczonych usług kierowania pojazdami samochodowymi.

Kosztami uzyskania przychodu z tego rodzaju działalności gospodarczej w pełnej wysokości będą natomiast inne poniesione w podróży i prawidłowo udokumentowane przez przedsiębiorcę wydatki (np. faktury za pobyt w hotelu, opłaty za przejazd autostradą, zakup paliwa, opłaty parkingowe).

Wobec powyższego należy stwierdzić, iż przedstawione przez Pana stanowisko w tym zakresie jest nieprawidłowe, w związku z czym postanowiono jak w sentencji.

Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez stronę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.