P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w zw. z § 1 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku Spółki z o.o. z dnia 5.06.2006 r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, tj. czy Strona, w przypadku złożenia obu n/w deklaracji do 20. dnia miesiąca, ma prawo rozliczyć podatek dochodowy od osób fizycznych pobierany od swoich pracowników i zadeklarowany w deklaracji PIT-4 za dany miesiąc, np. za czerwiec, z różnicą podatku zadeklarowaną za ten sam miesiąc w deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-7) do zwrotu, Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie - biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny

postanawia:

uznać stanowisko Strony za prawidłowe.

U z a s a d n i e n i e

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Strona jest zobowiązana jako płatnik do obliczania i pobierania od swoich pracowników miesięcznych zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych oraz do ich wpłacania we właściwym terminie (tj. do 20 dnia miesiąca, następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki). Jednocześnie w deklaracjach dla podatku od towarów i usług (VAT-7) wykazuje za te same miesiące kwoty różnicy podatku do zwrotu na rachunek bankowy.

W związku z powyższym Strona zwróciła się o potwierdzenie stanowiska, iż w przypadku złożenia zarówno deklaracji PIT - 4, jak i VAT - 7 do 20. dnia miesiąca, może Ona rozliczyć kwotę podatku dochodowego od osób fizycznych, pobraną od pracowników i zadeklarowaną w deklaracji PIT-4 za dany miesiąc z kwotą różnicy podatku zadeklarowaną do zwrotu za ten sam miesiąc w deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-7).

Stosownie do art. 99 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) podatnicy są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu. Oznacza to, iż deklaracja dla podatku od towarów i usług za dany okres rozliczeniowy powinna zostać złożona przez podatnika w okresie od 1. do 25. dnia miesiąca następującego po upływie okresu rozliczeniowego. Zatem deklaracja złożona 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, za który składana jest deklaracja, złożona jest w ustawowym terminie i wywołuje wszelkie związane z tym skutki prawne.

Na podstawie art. 76 § 1 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) nadpłaty wraz z ich oprocentowaniem podlegają zaliczeniu z urzędu na poczet zaległości podatkowych wraz z odsetkami za zwłokę, odsetek za zwłokę określonych w decyzji, o której mowa w art. 53a, oraz bieżących zobowiązań podatkowych, a w razie ich braku podlegają zwrotowi z urzędu, chyba że podatnik złoży wniosek o zaliczenie nadpłaty w całości lub w części na poczet przyszłych zobowiązań podatkowych.

Jak z powyższego wynika, nadpłaty wraz z ich oprocentowaniem są zaliczane z urzędu m.in. na poczet zobowiązań lub zaległości podatkowych, zaś na wniosek możliwe jest także zaliczenie nadpłat (w całości lub w części) na poczet przyszłych zobowiązań podatkowych. Przy czym w myśl art. 5 ustawy zobowiązaniem podatkowym jest wynikające z obowiązku podatkowego zobowiązanie podatnika do zapłacenia na rzecz Skarbu Państwa, województwa, powiatu albo gminy podatku w wysokości, w terminie oraz w miejscu określonych w przepisach prawa podatkowego. Z kolei zaległość podatkowa, zdefiniowana w § 1 art. 51 ustawy, rozumiana jest jako podatek nie zapłacony w terminie płatności.

Zgodnie z art. 76b zd. 1 ustawy art. 76 stosuje się odpowiednio do zwrotu podatku, tj. w myśl art. 3 ust. 1 pkt 7 ustawy m.in. do zwrotu różnicy podatku lub zwrot podatku naliczonego w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług ).

Jak wynika z cytowanych przepisów, w przypadku wykazania przez podatnika (Stronę) w deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-7) złożonej za dany okres rozliczeniowy kwoty zwrotu różnicy podatku, kwota ta podlega z urzędu lub na wniosek zaliczeniu na poczet jego (Jej) zaległości podatkowych albo zobowiązań podatkowych bieżących lub przyszłych.

W tym miejscu wskazać należy, iż zobowiązanie wynikające z art. 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz.U. z 2000r. Nr 14, poz.176 ze zm.) nie jest zobowiązaniem Strony jako podatnika a płatnika, stanowi ono jednak zobowiązanie własne Strony, w związku z czym tego rodzaju zaliczenie uznać należy za dopuszczalne. Przemawia za tym przewidziana wprost w ustawie - Ordynacja podatkowa możliwość zaliczania powstałych po stronie płatnika lub inkasenta nadpłat podatku na poczet jego zaległości podatkowych, bieżących zobowiązań podatkowych lub zobowiązań powstałych w związku z wykonywaniem obowiązków płatnika lub inkasenta.

Ponadto zgodnie z art. 76b zd. 2 ustawy - Ordynacja podatkowa zaliczenie, o którym mowa w art. 76a § 2 pkt 1, następuje z dniem złożenia deklaracji z wykazaną kwotą zwrotu podatku. Natomiast art. 76a § 2 pkt 1 ustawy stanowi, iż zaliczenie nadpłaty na poczet zaległości podatkowych następuje z dniem powstania nadpłaty - w przypadkach, o których mowa w art. 73 § 1 pkt 1-3 i 5 oraz § 2.

Zatem jak wynika z zacytowanych przepisów, jedynie z przypadkach określonych w art. 76a § 2 pkt 1 ustawy uregulowany został wprost w przepisach moment zaliczenia - z dniem złożenia deklaracji. Należy przy tym zauważyć, iż w wymienionym przepisie mowa jest wyłącznie o zaliczeniu na poczet zaległości podatkowych.

Jednakże zdaniem Naczelnika Urzędu Skarbowego art. 76b zd. 2 w zw. ze zd. 1 oraz art. 76a § 1 i 3 ustawy winien mieć zastosowanie również w omawianym przypadku.

W konsekwencji zaliczenie kwoty zwrotu różnicy podatku od towarów i usług na poczet bieżącego zobowiązania Strony jako płatnika winno nastąpić z dniem złożenia deklaracji, w której wykazała Ona kwotę zwrotu różnicy podatku od towarów i usług.

Za powyższym przemawia także brzmienie art. 87 ust. 2 i nast. ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym termin zwrotu różnicy podatku liczony jest od dnia złożenia rozliczenia przez podatnika, a nie od ostatniego dnia terminu określonego w art. 99 ust. 1ustawy o podatku od towarów i usług.