P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w związku z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie, udzielając pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych w indywidualnej sprawie Podatnika przedstawionej w piśmie z dnia 08.05.2006 r. (wpłynęło do tut. urzędu 15.05.2006 r.)

p o s t a n a w i a

uznać stanowisko Podatnika za nieprawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

Spółka planuje w najbliższym czasie podwyższenie kapitału zakładowego poprzez emisję nowych akcji oraz wprowadzenie akcji do obrotu na publicznym rynku giełdowym w Polsce. W związku z tym ponoszone są pewne koszty związane z przygotowaniem i wdrożeniem tego przedsięwzięcia. Są to opłaty notarialne, skarbowe, sądowe, giełdowe, opłaty ponoszone w związku z wprowadzeniem akcji spółki do obrotu giełdowego, koszty druku dokumentów akcyjnych, koszty sporządzania, drukowania oraz dystrybucji prospektu emisyjnego lub jego skróconej wersji, koszty oferowania papierów wartościowych itp.

W świetle powyższych faktów Spółka chciałaby rozstrzygnąć, czy powyższe koszty stanowią koszty uzyskania przychodów na podstawie przepisu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.).

Zdaniem Spółki w spółkach akcyjnych zasadą jest to, że akcje obejmowane są po cenie wyższej (cenie emisyjnej) niż ich wartość nominalna. Nadwyżka uzyskana przez Spółkę za akcje przy ich wydaniu po cenie emisyjnej (tzw. agio emisyjne) przekazywana jest na kapitał zapasowy. Z tego kapitału Spółka może pokryć koszty związane z jej utworzeniem lub powiększeniem.

Jednocześnie zgodnie z przepisami art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych poniesione przez akcjonariuszy wydatki na objecie akcji w spółce - w tym obejmujące zapłaconą przez nich w cenie emisyjnej akcji nadwyżkę ponad wartość nominalną tych akcji - stanowią u tych akcjonariuszy koszt uzyskania przychodów w momencie zbycia akcji.

Wydatki pozostające w bezpośrednim związku z podwyższeniem kapitału zakładowego oraz z wpłatami na kapitał zapasowy wiążą się z według Spółki z prowadzoną działalnością, gdyż służą wzmacnianiu jej pozycji rynkowej i pozyskaniu przez nią nowych możliwości finansowania, które w przyszłości mogą prowadzić do uzyskania dodatkowych przychodów. Natomiast wśród kosztów wyłączonych z kategorii kosztów uzyskania przychodów nie znajdują się opisane przez Spółkę koszty związane z wejściem Spółki na giełdę.

Spółka powołuje się jednocześnie na nieobowiązujący od końca 2002 r. przepis art. 16b ust. 2 pkt 1 ustawy, zgodnie z którym w związku z art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy koszty organizacji poniesione przy założeniu lub późniejszym rozszerzeniu spółki akcyjnej, ustawodawca uznawał za wydatki na wytworzenie wartości niematerialnych i prawnych podlegające amortyzacji. Zdaniem Spółki, pomimo że przepis ten nie obowiązuje, wydatki te nadal mogą stanowić koszt uzyskania przychodu.

W świetle powyższych uregulowań - zdaniem Spółki - powinna ona mieć możliwość zaliczenia powyższych kosztów do kosztów uzyskania przychodów.

Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie po zapoznaniu się ze stanem faktycznym zawartym we wniosku zauważa, co następuje:

Tutejszy organ nie zgadza się ze stanowiskiem Spółki, że koszty związane z emisją nowych akcji można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

O możliwości zaliczenia wydatków poniesionych w związku z podwyższeniem kapitału zakładowego (w tym warunkowego podwyższenia kapitału zakładowego) do kosztów uzyskania przychodów decydują przepisy art. 12 ust. 4 pkt 4, art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3 oraz art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Jak stanowi art. 15 ust. 1 tej ustawy kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Warunkiem uznania wydatku za koszt uzyskania przychodu jest istnienie pomiędzy nim a osiągnięciem przychodu związku przyczynowo-skutkowego, czyli wykazanie, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu.

Wydatki Spółki akcyjnej poniesione przy jej założeniu lub późniejszym rozszerzeniu pozostają w bezpośrednim związku z podwyższeniem jej kapitału zakładowego oraz z wpłatami na kapitał zapasowy tytułem otrzymanej nadwyżki emisyjnej. Natomiast podwyższenie kapitału w spółce akcyjnej nie powoduje powstania przychodu w tej spółce.

Przepis art. 7 ust. 3 pkt 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wprowadza generalną zasadę, że przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się przychodów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku. Związane z tymi przychodami koszty nie mogą, stosownie do pkt 3 tego przepisu, pomniejszać przychodów uzyskiwanych z innych źródeł.

Zgodnie zaś z art. 12 ust. 4 pkt 4 ustawy do przychodów nie zalicza się m.in. przychodów otrzymanych na utworzenie lub powiększenie kapitału zakładowego.

Jednocześnie stosownie do przepisów art. 12 ust. 4 pkt 11 ustawy nie jest przychodem "agio", czyli nadwyżka ponad wartość nominalną udziałów, otrzymana przez Spółkę przy ich wydaniu, przekazana na jej kapitał zapasowy.

Biorąc powyższe pod uwagę, konsekwencją zwolnienia przychodów otrzymanych na utworzenie lub powiększenie kapitału zakładowego od podatku jest brak możliwości uwzględnienia kosztów uzyskania tych przychodów przy ustalaniu dochodu do opodatkowania. Wobec powyższego, zdaniem Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie, wydatki poniesione przez Spółkę związane z podwyższeniem jej kapitału zakładowego nie stanowią kosztów uzyskania przychodu, o których mowa w art. 15 ust. 1 w/w ustawy podatkowej, gdyż są związane z przychodem niepodlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Niniejsza interpretacja odnosi się wyłącznie do przedstawionego przez Wnioskodawcę i przytoczonego w treści postanowienia stanu faktycznego oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia i jest aktualna do czasu zmiany stanu prawnego lub stanu faktycznego przedstawionego przez Pytającego.

Zgodnie z treścią art. 14b § 1 i 2 ustawy Ordynacja podatkowa przedmiotowa interpretacja nie jest wiążąca dla Podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia w drodze decyzji w trybie określonym w art. 14b § 5 w/w ustawy.

Na podstawie art. 14a § 4 ustawy Ordynacja podatkowa na niniejsze postanowienie zawierające interpretację służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w terminie 7 dni od doręczenia postanowienia za pośrednictwem Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie.