POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Katowicach stwierdza, że Pana stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 26.05.2006r., który wpłynął w dniu 30.05.2006r. i został uzupełniony dnia 19.06.2006r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej kosztów użytkowania samochodu osobowego zakupionego we współwłasności z ojcem jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30.05.2006r. do Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Katowicach wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że w maju 2006r. zakupił Pan we współwłasności z ojcem samochód osobowy. Samochód ten będzie przez Pana wykorzystywany w prowadzonej jednoosobowo działalności gospodarczej. Na tle powyższego stanu faktycznego stawia Pan pytanie, czy może wprowadzić do ewidencji środków trwałych tenże samochód i zaliczać w koszty uzyskania przychodu odpisy amortyzacyjne i wszystkie ponoszone wydatki związane z użytkowaniem tego samochodu.

Pana zdaniem w koszty uzyskania przychodu można zaliczać wszystkie wydatki związane z eksploatacją samochodu oraz odpisy amortyzacyjne naliczone od 70% wartości tego samochodu zgodnie z umową zawartą przy zakupie samochodu po wprowadzeniu go do ewidencji środków trwałych.

Odpowiadając na powyższe zapytanie stwierdza się co następuje:

Zgodnie z art. 22a ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. z 2000r. Dz.U. Nr 14, poz. 176 ze zm.), amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania miedzy innymi środki transportu. W myśl art. 22g ust. 11 ww. ustawy w razie, gdy środek trwały stanowi współwłasność podatnika, wartość początkową tego składnika majątku ustala się w takiej proporcji jego wartości, w jakiej pozostaje udział podatnika we własności tego składnika majątku. Zatem przedmiotowy środek trwały, który stanowi współwłasność można wprowadzić do ewidencji środków trwałych. Kosztem uzyskania przychodów z tytułu prowadzonej działalności będą odpisy amortyzacyjne od wartości początkowej ustalonej proporcjonalnie do Pana udziału we współwłasności. Natomiast w zakresie wydatków związanych z eksploatacją tegoż samochodu należy mieć na uwadze zapis art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym, który stanowi, iż kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ww. ustawy. Jeżeli zatem będą ponoszone wydatki związane z eksploatacją samochodu wprowadzonego do ewidencji środków trwałych, winny one być racjonalnie uzasadnione, faktycznie poniesione i związane z prowadzoną działalnością. Wydatki spełniające kryteria art. 22 ust. 1, a nie wymienione w art. 23 ustawy stanowić będą koszt uzyskania przychodu.

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Zgodnie z art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.