W dniu 1.06.2006r. do tutejszego organu podatkowego wpłynął wniosek Spółki o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, uzupełniony pismem z dnia 10.07.2006r. (wpływ do tutejszego organu podatkowego w dniu 13.07.2006r.).

Spółka wskazała, że jest importerem, producentem i sprzedawcą towarów i wyrobów z branży kosmetycznej (marki A, B i C). W ramach prowadzonej przez Spółkę działalności, Spółka ponosi szereg kosztów związanych z korzystaniem z systemów komputerowych, systemów informatycznych, rozwijaniem nowych funkcjonalności systemów informatycznych oraz wdrażaniem nowych rozwiązań systemowych, wynikających ze zmieniających się potrzeb Spółki oraz szybko postępującym rozwojem technologii informatycznych. W ramach ponoszonych przez Spółkę kosztów wyróżnić należy dwie grupy kosztów:

I. Koszty związane z bieżącym funkcjonowaniem (obejmujące m.in. utrzymanie serwera, sprawnej sieci połączeń, zapewnienie dostępu do systemu, dostęp do baz danych, utrzymanie systemów zabezpieczeń i bezpieczeństwa) systemów informatycznych, które swoim zakresem obejmują opłaty na rzecz podmiotów, dostarczających określone usługi na rzecz Spółki (np. opłaty za korzystanie z łączy teleinformatycznych, opłaty za dostęp do systemu SAP i systemów związanych dla poszczególnych pracowników Spółki, abonamenty na dostęp do określonych baz danych, zarządzanie witryną internetową, itp.). Spółka pragnie wskazać, iż w znaczącej większości (w stosunku do najważniejszych systemów Spółki) usługi w zakresie utrzymania systemów informatycznych są wykonywane przez wyspecjalizowaną Spółkę grupy X (dalej: Grupa), z uwagi na konieczność zapewnienia jednolitych standardów w zakresie przetwarzania danych oraz zapewnienia bezpieczeństwa systemów w ramach wszystkich Spółek z Grupy. Spółka wyjaśniła, że użyte przez Nią sformułowanie "usługi w zakresie utrzymania systemów informatycznych" dotyczy świadczonych na rzecz Spółki następujących usług:

- usług dotyczących utrzymania infrastruktury technicznej (zapewnienia dostępu do serwerów, na których jest zainstalowane oprogramowanie) i obejmujących: dzierżawę łączy przesyłowych (opłata miesięczna), dzierżawa urządzeń teleinformatycznych - routery (opłata miesięczna), utrzymanie urządzeń firewall, zabezpieczających przed włamaniem do systemu (opłata miesięczna);

- zapewnienie bieżącego funkcjonowania i dostępności systemów, na które Spółka nabyła licencje, które obejmuje następujące świadczenia: zapewnienie funkcjonowania serwerów (podłączenie do sieci, zapewnienie zasilania, usuwanie drobnych awarii, przygotowywanie kopii bezpieczeństwa danych, umożliwienie ciągłego logowania dla użytkowników) - opłata w formie miesięcznego czynszu; zapewnienie dostępu do bieżących uaktualnień systemu, np. usuwanie błędów programowych, dokonywanie uaktualnień (upgrade) - opłata w formie miesięcznego czynszu;

- zapewnienie uaktualnień i dostępności programów/systemów (np. oprogramowanie dotyczące zdalnego dostępu do poczty elektronicznej) w stosunku do których licencją dysponuje podmiot dostarczający usługi, z których Spółka korzysta na podstawie umowy o świadczenie usług.

II. Drugą grupą są koszty związane z zakupem nowych oraz modyfikacją, rozwojem, dostosowaniem bądź innego rodzaju zmianami istniejących i dostępnych Spółce systemów informatycznych. Koszty te obejmują w szczególności:

� wydatki na zakup nowego oprogramowania, koniecznego do funkcjonowania Spółki, w ramach których nabywane są licencje na użytkowanie określonych programów komputerowych, w okresie użytkowania dłuższym, niż rok. Wartość licencji na takie oprogramowanie może być większa lub mniejsza niż 3.500 zł. W wielu sytuacjach Spółka ponosi również koszty związane z korzystaniem z określonego programu/systemu informatycznego, jednak nie poprzez nabycie licencji, lecz poprzez uiszczenie opłaty za udostępnienie, przez podmiot zewnętrzny, określonej liczbie użytkowników dostępu do korzystania z danego systemu informatycznego/bazy danych. Opłaty te dotyczą: zapewnienia uaktualnień i dostępności programów/systemów (np. oprogramowanie dotyczące zdalnego dostępu do poczty elektronicznej) w stosunku do których licencją dysponuje podmiot dostarczający usługi, a z których Spółka korzysta na podstawie umowy o świadczenie usług. Koszty te są określone jako opłaty mające formę czynszu oraz są co do zasady płatne w stałych okresach miesięcznych, na podstawie otrzymanych przez Spółkę faktur.

� wydatki związane z wdrażaniem nowych programów/systemów informatycznych, które to wydatki obejmują koszty usług świadczonych przez zewnętrznych usługodawców, jak również koszty związane z podróżami służbowymi, szkoleniami oraz innymi kosztami ponoszonymi przez Spółkę w związku z zaangażowaniem pracowników Spółki we wdrożenie programu/systemu informatycznego. Spółka w uzupełnieniu wniosku wyjaśniła, iż "inne koszty ponoszone przez Spółkę w związku z zaangażowaniem pracowników Spółki we wdrożenie systemu informatycznego" obejmują koszty związane ze szkoleniami pracowników Spółki w zakresie związanym z wdrożeniem systemu, koszty przejazdów do siedziby podmiotu zewnętrznego, zajmującego się wdrożeniem, koszty delegacji pracowników Spółki. Jednocześnie Spółka pragnie wskazać, iż nie wyodrębnia ona z kwoty kosztów stałych (np. wynagrodzeń pracowników zaangażowanych we wdrożenie) wartości, które można alokować jako koszt bezpośrednio związany z wdrożeniem systemu, z uwagi na brak możliwości technicznych do dokonania takiego podziału.

� wydatki związane z modyfikacją istniejących programów/systemów, obejmujące uaktualnienie istniejącego systemu do zmieniających się potrzeb Spółki, warunków zewnętrznych (przepisy prawne, zasady grupy, itp.) oraz oczekiwań użytkowników ostatecznych systemu (np. na podstawie danych zawartych w systemie umożliwienie generowania nowych raportów analitycznych, zestawień, rozszerzanie funkcjonalności strony internetowej, itp.).

Podatnik wyjaśnił ponadto, że w przypadku wdrożenia nowego programu/systemu informatycznego, który będzie przez Spółkę używany na podstawie umowy licencyjnej do momentu przyjęcia programu/systemu do używania Spółka ponosi następujące koszty:

a) koszty zakupu licencji na korzystanie z oprogramowania,

b) koszty związane z dostawą przez zewnętrznych usługodawców usług obejmujących instalację programu/systemu informatycznego, konfiguracją systemu zgodnie z wymaganiami Spółki, koszty ponoszone w związku z wyjazdem i szkoleniami pracowników Spółki.

Po przyjęciu danego programu/systemu informatycznego do używania Spółka często ponosi dalsze koszty i obejmują one zarówno wprowadzanie poprawek do konfiguracji systemu, które z rożnych przyczyn nie zostały ujęte w pracach poprzedzających oddanie systemu do używania, jak również koszty związane z dostosowywaniem programu/systemu informatycznego do zmieniających się na bieżąco potrzeb Spółki oraz wymagań otoczenia biznesowego. Koszty takie mogą obejmować m.in.:

a) przygotowywanie nowych raportów, na bazie istniejących danych w systemie,

b) przygotowywanie połączeń pomiędzy bazami danych danego systemu,

c) przygotowywanie połączeń umożliwiających wymianę danych pomiędzy różnymi modułami danego programu/systemu informatycznego oraz z danymi znajdującymi się w innych programach/systemach informatycznych (import danych z zewnątrz). Spółka po przyjęciu danego oprogramowania/systemu do używania (poprzez nabycie licencji) ponosi dalsze koszty związane z tworzeniem baz danych, które następnie są przez działający już system wykorzystywane w bieżącej pracy.

Spółka wyjaśniła ponadto, że pojęcie "licencja" oznacza prawo do korzystania, w zakresie objętym umową, z programów/systemów komputerowych. W przypadku Spółki nabycie licencji obejmuje jedynie nabycie prawa do korzystania z danego programu/systemu komputerowego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, a prawa do tego programu w dalszym ciągu przysługują licencjodawcy. Spółka na podstawie zawartych umów licencyjnych nie jest uprawniona do dalszego udostępniania (odpłatnego bądź nieodpłatnego) i czerpania korzyści z oprogramowania. Podatnik w uzupełnieniu wniosku podkreślił, że w umowach licencyjnych nie zostały zawarte ustalenia, zgodnie z którymi wysokość opłaty licencyjnej byłaby uzależniona od wysokości przychodów uzyskanych z tych licencji.

W związku ze stanem faktycznym, opisanym we wniosku, Spółka wskazuje, iż pojawiają się pytania, w jaki sposób klasyfikować poszczególne grupy wydatków związanych z wykorzystaniem przez Wnioskodawcę systemów informatycznych, a mianowicie czy dokonywać tego na zasadach ogólnych, jako koszty uzyskania przychodu na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, czy też wydatki te powinny zostać odniesione w koszty Spółki poprzez dokonywanie odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16b-16m ustawy PDOP.

Wnioskodawca zwrócił się z zapytaniem, czy szeroko rozumiane koszty (tj. koszty usług wyspecjalizowanych firm zewnętrznych, koszty podróży służbowych oraz szkoleń pracowników Spółki), związane z wdrożeniem nowego systemu informatycznego/programu poniesione przez Spółkę do dnia jego uruchomienia powinny być odnoszone w koszty poprzez dokonywanie odpisów amortyzacyjnych? Czy istotny jest w takim przypadku fakt, iż korzystanie z takiego systemu/programu informatycznego będzie wymagało wykupienia licencji od dostawcy bądź też będzie się wiązało jedynie z wnoszeniem stałych opłat za dostęp do takiego systemu (np. stała opłata miesięczna za korzystanie z określonej liczby stanowisk wyposażonych w system)?

Spółka, przedstawiając własne stanowisko w sprawie, wskazała, że zgodnie z przepisami art. 15 ust. 1 ustawy o PDOP, kosztami uzyskania przychodu są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Spółka podkreśliła, iż wszystkie wymienione wyżej koszty spełniają warunek określony w przepisach art. 15 ust. 1, jako koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z uwagi na fakt, iż szeroko rozumiane wydatki na systemy informatyczne (wdrożenie, modyfikacje bądź utrzymanie) pozwalają Spółce na sprawne funkcjonowanie oraz szybki przepływ informacji pomiędzy pracownikami poszczególnych działów Spółki oraz komunikację z dostawcami i odbiorcami Spółki. Pozwala to na szybkie reagowanie na zmieniający się popyt, działania konkurencji oraz inne zewnętrzne czynniki, mające wpływ na przychody oraz wynik Spółki.

Zgodnie natomiast z art. 15 ust. 6 kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m. Na podstawie art. 16b ustawy o PDOP, który określa wartości niematerialne i prawne podlegające amortyzacji, podlegają jej jedynie wartości wymienione enumeratywnie w tym przepisie, których przewidywalny okres używana jest dłuższy niż rok, i które są wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Spółka zaznaczyła, iż wszystkie używane przez Nią systemy/programy informatyczne oraz koszty związane z ich wdrożeniem, utrzymaniem bądź modyfikacją są związane z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą. Ilość oraz stopień skomplikowania prowadzonych przez Spółkę operacji gospodarczych wymaga zastosowania nowoczesnych systemów informatycznych, które umożliwiają szybką i sprawną wymianę informacji pomiędzy poszczególnymi działami Spółki oraz podmiotami zewnętrznymi. Wykorzystywanie nowoczesnych systemów informatycznych oraz ich bieżące dostosowanie jest konieczne, aby na bardzo konkurencyjnym rynku dóbr codziennego użytku Spółka utrzymywała przewagę konkurencyjną oraz mogła szybko reagować na działania innych podmiotów (m.in. poprzez szybkie przetwarzanie informacji, dostosowanie zakresu uzyskiwanych z systemu informacji do potrzeb osób zarządzających i podejmujących decyzje w poszczególnych obszarach itp.).

Spółka stoi na stanowisku, iż zgodnie z art. 16g ust. 1 ustawy o PDOP, wartość początkową wartości niematerialnych i prawnych stanowi cena nabycia, bądź w razie wytworzenia we własnym zakresie koszt wytworzenia. Na podstawie art. 16g ust. 3 i 4, cena nabycia bądź koszt wytworzenia uwzględniają koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania wartości niematerialnej i prawnej do używania. W przypadku zatem, gdy Spółka ponosi szereg kosztów, związanych z wdrożeniem i uruchomieniem systemu/programu komputerowego do dnia przekazania go do używania, powinny one być kapitalizowane do wartości początkowej wartości niematerialnej i prawnej, a następnie odnoszone w koszty podatkowe poprzez dokonywanie odpisów amortyzacyjnych, w okresach określonych w art. 16m. Zdaniem Spółki takie podejście jest uzasadnione jedynie w przypadku, gdy w celu korzystania z programu/systemu Spółka jest zobowiązana do zakupu licencji na korzystanie z danego programu/systemu informatycznego od dostawcy. W takim przypadku wartość początkowa takiej licencji powinna zostać powiększona o koszty związane z wdrożeniem i dostosowaniem danego programu/systemu informatycznego do potrzeb Spółki, a następnie zostać odniesiona w koszty podatkowe poprzez odpisy amortyzacyjne.

W przypadku zatem, gdy Spółka nie nabywa licencji na korzystanie z oprogramowania/systemu, nie ma możliwości zwiększania wartości początkowej, ze względu na fakt, iż takowa nie występuje. W konsekwencji koszty związane z korzystaniem z takiego oprogramowania/systemu powinny stanowić koszty podatkowe na zasadach ogólnych.

Ustosunkowując się do przedstawionych powyżej kwestii, stwierdza się co następuje:

Tutejszy organ podatkowy wyjaśnia, że z uwagi na treść przepisu art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), nie dokonuje w niniejszym postanowieniu cywilnoprawnej kwalifikacji rodzaju umów, zawartych przez Podatnika, na podstawie których Spółka korzysta z systemów/programów komputerowych. W szczególności tutejszy organ podatkowy nie ocenia, czy umowy takie stanowią umowy o świadczenie usług, umowy licencyjne, sublicencyjne, czy też jeszcze inne typy umów. Przepis art. 14a § 1 przywołanej powyżej ustawy stanowi bowiem, że stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. A zatem organ podatkowy nie jest uprawniony do wydawania interpretacji przepisów innych, niż przepisy prawa podatkowego. Ponadto, z uwagi na unormowanie § 2 art. 14a przywołanej ustawy interpretacja winna opierać się na przedstawionym przez wnioskujących stanie faktycznym, a organ podatkowy nie jest uprawniony do prowadzenia postępowania dowodowego. Organ podatkowy dokonując interpretacji przepisów podatkowych związany jest zatem stanem faktycznym, przedstawionym przez podatnika. Wobec powyższego tutejszy organ podatkowy przyjmuje za Spółką, iż z niektórych systemów/programów korzysta Ona w oparciu o umowy o świadczenie usług, na podstawie których nie nabywa licencji, czy też sublicencji, ani też praw autorskich lub praw pokrewnych, natomiast co do niektórych programów/systemów Podatnik nabywa licencje.

Odnosząc się do wydatków na nabycie (w tym na montaż, instalację i uruchomienie) programów/systemów, z których Spółka korzysta na podstawie umów licencyjnych, wskazuje się, iż stosownie do przepisu art. 16h ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) odpisów amortyzacyjnych dokonuje się: od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 16k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, z zastrzeżeniem art. 16e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 16 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Z powyższego wynika, że Podatnik by móc dokonywać odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, powinien przede wszystkim ustalić wartość początkową składników majątkowych - w przedmiotowej sprawie - licencji. Wartość początkowa została zdefiniowana w przepisie art. 16g ustawy podatkowej. W ust. 1 pkt 1 tejże regulacji stanowi się, że za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się w razie odpłatnego nabycia cenę ich nabycia. Natomiast za cenę nabycia uważa się - zgodnie z przepisem art. 16g ust. 3 analizowanej ustawy - kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.

Analiza wskazanego przepisu prowadzi do wniosku, że cena nabycia składnika majątkowego obejmuje zarówno koszty zakupu (cenę należną zbywcy), jak i koszty poniesione w związku z przystosowaniem wartości niematerialnej i prawnej do gospodarczego wykorzystania, w tym wydatki z tytułu uruchomienia i instalacji programu komputerowego, naliczone do dnia przekazania do używania wartości niematerialnej i prawnej. Zdefiniowane w ww. przepisie koszty nie odnoszą się bowiem wyłącznie do zakupu jako dostawy, gdzie umownym okresem zakończenia ich naliczania jest przyjęcie do magazynu, lecz do zakupu jako operacji zakończonej dopiero w momencie przyjęcia środka trwałego/wartości niematerialnej i prawnej do używania. Zgodnie z art. 16b ust. 1, składnik majątku może być zaliczony do wartości niematerialnej i prawnej, gdy nadaje się do gospodarczego wykorzystania, tak więc niewątpliwie koszty związane z przystosowaniem wartości niematerialnej i prawnej do używania są elementem ceny nabycia (wartości początkowej). Wydatki, o jakie powiększa się wartość początkową, zostały wymienione w omawianym przepisie jedynie przykładowo, o czym świadczy posłużenie się przez ustawodawcę w przepisie art. 16g ust. 3 ustawy podatkowej terminem "w szczególności". Ustawodawca nie zdefiniował użytych w przepisie art. 16g ust. 3 terminów: uruchomienie, instalacja, odnoszących się do programów oraz systemów komputerowych. Wobec powyższego celowym jest posłużenie się wykładnią językową. "Uruchomienie" jest powodowaniem funkcjonowania, puszczaniem w ruch. Poprzez "instalowanie" należy rozumieć zakładanie, urządzanie, umieszczanie. Wobec powyższego, co do zasady wszystkie wydatki, które powodują, że licencja nadaje się do gospodarczego wykorzystania, w tym związane z "powodowaniem prawidłowego funkcjonowania" oprogramowania, poniesione do momentu oddania jej do używania, winny zwiększać wartość początkową licencji. Przy czym wymaga podkreślenia, iż o tym, czy poszczególne wydatki stanowić powinny koszt nabycia prawa majątkowego (w niniejszej sprawie licencji) decyduje wyłącznie związek danego wydatku z realizowanym przedsięwzięciem. Jeśli więc wydatki można zaliczyć bezpośrednio do kosztów przygotowania systemu/programu informatycznego do pracy, to powinny one stanowić element wartości początkowej nabytej licencji na użytkowanie oprogramowania komputerowego. W opinii tutejszego organu podatkowego, koszty wdrożenia oprogramowania komputerowego, polegające przykładowo na: konfiguracji systemu na potrzeby jednostki, wpisaniu lub przeniesieniu istniejących danych, pracach testowych, sprawdzających poprawność działania poszczególnych funkcji systemu informatycznego w warunkach jednostki, podróżach służbowych, związanych z wdrożeniem programu - jako koszty związane z przystosowaniem składnika majątku do prawidłowego używania, powiększają cenę nabycia licencji, tj. wartość początkową, stanowiącą dla celów podatkowych podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych.

W kwestii wydatków związanych z przeszkoleniem przyszłych użytkowników stwierdzić należy, że koszty związane ze szkoleniem pracowników w zakresie obsługi systemu nie powinny zwiększać wartości początkowej nabytego prawa majątkowego, nie mieszczą się bowiem w ramach definicji ceny nabycia wartości niematerialnych i prawnych, w tym przypadku praw majątkowych. Wydatki te nie mają związku z możliwością funkcjonowania samego systemu komputerowego, czy też oprogramowania. Wobec powyższego będą one obciążać koszty uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia, pod tym jednak warunkiem, że zostanie spełniona przesłanka art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Tutejszy organ podatkowy wskazuje Podatnikowi na treść przepisu art. 16m ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w którym stanowi się, że z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 oraz art. 16ł ust. 1-3, okres dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości niematerialnych i prawnych nie może być krótszy niż:

1) od licencji (sublicencji) na programy komputerowe oraz od praw autorskich - 24 miesiące,

2) od licencji na wyświetlanie filmów oraz na emisję programów radiowych i telewizyjnych - 24 miesiące,

3) od poniesionych kosztów zakończonych prac rozwojowych - 12 miesięcy,

4) od pozostałych wartości niematerialnych i prawnych - 60 miesięcy.

W ust. 2 reguluje się zaś, iż jeżeli wynikający z umowy okres używania praw majątkowych, o których mowa w ust. 1 pkt 2, jest krótszy od okresu ustalonego w tym przepisie, podatnicy mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych w okresie wynikającym z umowy.

Zgodnie zaś z ust. 3, podatnicy ustalają stawki amortyzacyjne dla poszczególnych wartości niematerialnych i prawnych na cały okres amortyzacji przed rozpoczęciem dokonywania odpisów amortyzacyjnych.

Mając na uwadze treść przepisów, wskazanych powyżej, tutejszy organ podatkowy podnosi, iż prawidłowym jest stanowisko Podatnika przedstawione we wniosku, iż odpisy amortyzacyjne od wartości początkowej wartości niematerialnej i prawnej (w przedmiotowej sprawie licencji) powinny być odnoszone w koszty podatkowe w okresach określonych w art. 16m.

Reasumując zatem, koszty związane z nabyciem, w tym z instalowaniem, montażem i uruchomieniem systemu informatycznego/programu, użytkowanego przez Podatnika w oparciu o umowę licencji, poniesione do dnia przekazania do używania takiej licencji, zwiększają jej wartość początkową, która następnie winna być odniesiona przez Podatnika w koszty podatkowe poprzez odpisy amortyzacyjne, zgodnie z przepisami art. 16a-16m.

Odnosząc się zaś do kosztów instalacji, uruchomienia programów/systemów, które nie stanowią w Spółce wartości niematerialnej i prawnej, a które używane są przez Nią w oparciu o umowy o świadczenie usług, tutejszy organ podatkowy wskazuje, iż stosownie do przepisu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...). Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ustawy, stanowić mogą koszt uzyskania przychodu, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami, w tym służą zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów. Kosztami uzyskania przychodów są zatem wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów i to zarówno w zakresie kosztów bezpośrednio, jak i pośrednio związanych z uzyskiwanymi przychodami. Ponoszone przez podatnika koszty winny realizować cel (jakim jest osiągnięcie przychodów) lub co najmniej winny zakładać go jako realny do osiągnięcia.

A zatem wydatki ponoszone przez Spółkę na wdrożenie i uruchomienie systemów, z których Spółka korzysta w oparciu o umowy o świadczenie usług, nie nabywając licencji/sublicencji, ani też praw autorskich, czy też praw pokrewnych, jak również koszty korzystania z przedmiotowych systemów Spółka może odnosić w koszty uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy podatkowej. Spółka wskazała bowiem, że wszystkie używane przez Nią systemy/programy są związane z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą, w szczególności zaś ich używanie służy utrzymywaniu przewagi konkurencyjnej przez Spółkę na rynku, co z kolei wpływa na osiąganie przychodów.

Ponadto, tutejszy organ podatkowy wskazuje, że moment potrącania wydatków uznanych za koszty podatkowe, określony jest w przepisie art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z regulacją tego artykułu, koszty uzyskania przychodów są potrącalne tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą, tj. są potrącalne także koszty uzyskania poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, lecz dotyczące przychodów roku podatkowego oraz określone co do rodzaju i kwoty koszty uzyskania, które zostały zarachowane, chociaż ich jeszcze nie poniesiono, jeżeli odnoszą się do przychodów danego roku podatkowego, chyba że ich zarachowanie nie było możliwe; w tym przypadku są one potrącalne w roku, w którym zostały poniesione.

Z powyższego, zdaniem organu podatkowego, wynika, iż ustalając moment uznania wydatku za koszt podatkowy, rozstrzygnąć należy, czy istnieje możliwość powiązania tego wydatku z przychodem osiągniętym w roku podatkowym. Podatnik bowiem może ponosić koszty, które bezpośrednio wiążą się z konkretnymi przychodami osiągniętymi w roku podatkowym lub też może ponosić koszty mające pośredni wpływ na osiągane przez Podatnika przychody w ogóle. Wydatki powiązane bezpośrednio z osiągniętym przychodem należy uwzględniać w kosztach uzyskania przychodów w roku (okresie) osiągnięcia przychodu - chyba, że nie można ich zarachować w tym roku. Natomiast wydatki wpływające na przychody Spółki w sposób pośredni należy uznawać za koszty podatkowe w okresie ich poniesienia, czyli zapłaty.

Koszty z tytułu wdrożenia oraz korzystania przez Spółkę z systemu, nie będącego licencją/sublicencją, jak również własnością (ani też wartością niematerialną i prawną) Wnioskodawcy, mogą być odnoszone w ciężar kosztów podatkowych z chwilą poniesienia tych wydatków, jako koszty pośrednio wpływające na przychody Spółki.

Podkreśla się dodatkowo, że zaliczenie konkretnych wydatków do kosztów uzyskania przychodów powoduje obniżenie podstawy opodatkowania, zatem Podatnik winien dysponować stosownymi dowodami, iż zaliczenie określonych wydatków do kosztów uzyskania przychodów było zasadne i celowe. W szczególności zaś, że wydatki te zostały poniesione w celu uzyskania lub zagwarantowania przychodów, względnie w celu uniknięcia ryzyka wystąpienia strat bądź znacznego zmniejszenia uzyskiwanych dotąd dochodów.

W odniesieniu do pozostałych zapytań Podatnika przedstawionych we wniosku z dnia 29.05.2006r. zostaną wydane odrębne postanowienia.

Przedmiotowa interpretacja co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.