P O S T A N O W I E N I E

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu, działając na podstawie art. 216 par. 1, art. 14a par.1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r Ordynacja podatkowa /Dz.U. z 2005r, Nr 8 poz.60 ze zmianami/, po rozpatrzeniu pisma z dnia 7 sierpnia 2006r w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu zastosowania przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych stwierdza, że stanowisko zajęte przez Panią w ww. piśmie dotyczące możliwości korzystania przez Panią z odliczenia od dochodu wydatków na cele rehabilitacyjne związane z zakupem lekarstw należy uznać za prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

Pismem z dnia 7 sierpnia 2006r zwróciła się Pani do Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i zastosowania prawa podatkowego w Pani indywidualnej sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym w sprawie możliwości odliczania wydatków poniesionych na zakup lekarstw.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W 2004 roku przeszła Pani operację przeszczepu wątroby i w związku z tym musi Pani przyjmować szereg lekarstw, które są niezbędne do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Wśród nich są lekarstwa zapobiegające odrzuceniu przeszczepionej wątroby, leki przeciwzapalne, przeciwbakteryjne.

Zdaniem Pani każdy z leków przepisanych przez lekarzy jest dla Pani niezbędny, aby przeszczep został utrzymany. Aby uniknąć odrzucenia przeszczepu musi przyjmować Pani leki likwidujące stany zapalne i infekcje, leki osłonowe, zapobiegające odrzuceniu przeszczepionej wątroby.

Nadmienia Pani, że posiada drugą grupę inwalidzką, która upoważnia do dokonania odliczenia związanego z zakupem lekarstw.

Ustosunkowując się do powyższego, Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu stwierdza co następuje.

Zasady odliczania wydatków na cele rehabilitacyjne regulują przepisy art. 26 ust. 1 pkt 6 oraz art. 26 ust. 7-13a ustawy z dnia 26 lipca 1991r o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. z 2005r., Nr 14 poz. 176 ze zmianami/.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy - podstawę obliczenia podatku stanowi dochód po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne, ponoszonych przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

W art. 26 ust. 7d ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych określono, że warunkiem odliczenia wydatków na cele rehabilitacyjne jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:

1. orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub
2. decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową, albo rentę socjalną, albo
3. orzeczenie o rodzaju i stopniu niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.

W ust. 7f ww. artykułu zaznaczono, że ilekroć w przepisach ust. 7a jest mowa o osbach zaliczonych do:

1. I grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:
   a/ całkowitą niezdolność do pracy oraz niezdolność do samodzielnej egzystencji albo
   b/ znaczny stopień niepełnosprawności,
2. II grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:
   a/ całkowitą niezdolność do pracy albo
   b/ umiarkowany stopień niepełnosprawności.

Przysługujące do odliczenia od dochodu przed opodatkowaniem wydatki na cele rehabilitacyjne zostały ściśle określone w art. 26 ust. 7a ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wśród nich wymienia się m.in.:

- leki - w wysokości stanowiącej różnicę między faktycznie poniesionymi wydatkami w danym miesiącu a kwotą 100,- zł, jeśli lekarz specjalista stwierdzi, że osoba niepełnosprawna powinna stosować określone leki /stale lub czasowo/.

Stosownie do art. 26 ust. 7c ww. ustawy wysokość wydatków na zakup leków ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie.

Wydatki na cele rehabilitacyjne podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie były finansowane /dofinansowane/ ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, PFRON lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek innej formie. W przypadku gdy wydatki były częściowo sfinansowane z tych funduszy, rozliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną z tych funduszy lub zwróconą w jakiejkolwiek formie.

Mając zatem na uwadze przytoczone powyżej przepisy prawa podatkowego oraz stan faktyczny przedstawiony we wniosku należy stwierdzić, iż w przypadku posiadania orzeczenia o niepełnosprawności, ponoszenia wydatków na zakup leków oraz posiadania dokumentu stwierdzającego, że określone leki osoba niepełnosprawna powinna stosować stale lub czasowo /dokument potwierdzony przez lekarza specjalistę/, będzie mogła Pani skorzystać z ulgi z tytułu ponoszonych wydatków na zakup lekarstw. A o tym, które leki musi Pani stosować stale lub okresowo decyduje lekarz specjalista. Organ podatkowy w swojej weryfikacji Pani odliczeń będzie się opierał na zaświadczeniu wydanym przez lekarza.

W konsekwencji powyższego, Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu, podziela stanowisko Pani, iż zakup lekarstw związany z Pani schorzeniem podlega odliczeniu w zeznaniu rocznym.

Jednocześnie Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu informuje, że niniejsza interpretacja o zakresie zastosowania prawa podatkowego, dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Zgodnie z art. 14b par. 1 ustawy Ordynacja podatkowa udzielona interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta. Jeżeli płatnik, podatnik lub inkasent zastosowali się do tej interpretacji, organ nie może wydać decyzji określającej lub ustalającej zobowiązanie podatkowe bez zmiany albo uchylenia postanowienia, o którym mowa w art. 14a par. 4, jeżeli taka decyzja byłaby niezgodna z interpretacją zawartą w tym postanowieniu.

Na niniejsze postanowienie, zgodnie z art. 14a par. 4 ustawy - Ordynacja podatkowa przysługuje zażalenie.

Zażalenie, zgodnie z przepisami art. 236 par. 2 w związku z art. 239 ustawy Ordynacja podatkowa, wnosi się w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia do Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu, za pośrednictwem Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu.

Zażalenie winno zgodnie z przepisem art. 222 Ordynacji podatkowej, zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie.