POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity z 2005 r. Dz.U. Nr 8, poz. 60 ze zm.) w związku ze złożonym przez XXXXXX XXXXXX - NIP XXX-XX-XX-XXX w dniu 28 czerwca 2006 r. wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego dotyczącego obowiązku skorygowania podatku odliczonego z tytułu zakupu samochodu osobowego stanowiącego środek trwały, który rok później został sprzedany jako towar używany korzystający ze zwolnienia przedmiotowego - Naczelnik Urzędu Skarbowego w Mińsku Mazowieckim uznaje przedstawione we wniosku stanowisko – za nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

Dnia 28 czerwca 2006 roku wpłynął wniosek XXXXXX XXXXXXXX- NIP XXX-XX-XX-XXX o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego dotyczącego obowiązku skorygowania podatku odliczonego z tytułu zakupu samochodu osobowego stanowiącego środek trwały, który rok później został sprzedany jako towar używany korzystający ze zwolnienia przedmiotowego.

Stan faktyczny zaprezentowany przez pytającego;

Spółka prowadzi działalność gospodarczą, w której cała sprzedaż jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług. W kwietniu 2005 roku Spółka zakupiła samochód osobowy za kwotę netto 24.590,16 zł na potrzeby prowadzonej działalności, stanowiący środek trwały i dokonała odliczenia podatku naliczonego przy tym zakupie w wysokości 50%. Samochód ten wykorzystywany był wyłącznie do czynności opodatkowanym podatkiem VAT. W marcu 2006 roku samochód został sprzedany za kwotę 21.500 zł, a jego sprzedaż zwolniona od podatku jako sprzedaż towaru używanego.

Przedstawiając swoje stanowisko Spółka uważa, że kwota podatku odliczonego z tytułu zakupu samochodu osobowego, który następnie został sprzedany jako towar używany (zwolniony od podatku od towarów i usług) nie podlega korekcie.

Tutejszy organ podatkowy działając na podstawie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa ( tekst jednolity z 2005r. Dz.U. Nr 8, poz. 60 ze zm.) udziela pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie przedstawionej w w/w wniosku.

W stanie prawnym obowiązującym w dacie zakupu w/w samochodu osobowego (tj. w kwietniu 2005 roku) i nabycia prawa do obniżenia podatku należnego z tego tytułu, o którym mowa w art. 86 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) – w przypadku nabycia samochodów osobowych kwotę podatku naliczonego stanowi 50% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca – nie więcej jednak niż 5000zł.

Przedmiotowy samochód został sprzedany w marcu 2006 roku i stosownie do dyspozycji § 8 ust. 1 pkt 5) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 roku w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 97, poz. 970 ze zm), dostawa samochodów osobowych przez podatników, którym przy ich nabyciu przysługiwało prawo do odliczeni podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust/. 3 i 5 ustawy, jeżeli te samochody są towarami używanymi w rozumieniu art. 43 ust 2 pkt 2 ustawy tj. okres ich użytkowania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku.

Podkreślić należy, że z chwilą sprzedaży przedmiotowego samochodu nastąpiła zmiana jego przeznaczenia ze związanego z wykonywaniem czynności opodatkowanych na związane z czynnościami zwolnionymi od podatku od towarów i usług, a zatem zaistniała okoliczność zmieniająca prawo podatnika do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego towaru, która stosownie do postanowień art. 91 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 97, poz. 970 ze zm.) – zwanej dalej ustawą o podatku od towarów i usług - rodzi obowiązek dokonania przez Spółkę korekty odliczonej kwoty podatku naliczonego. Korekty dotyczącej środków trwałych podlegających amortyzacji dokonuje się według zasad określonych w art. 91 ust.2-6 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 91 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług podatnik dokonuje korekty podatku naliczonego od środków trwałych podlegających amortyzacji przez okres 5 lat, licząc począwszy od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. W przypadku dokonania w tym okresie sprzedaży środka trwałego należy jednorazowo skorygować odliczony podatek w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty a korekty tej dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż - art. 91 ust. 4 i 5 ustawy o podatku od towarów i usług.

Dostawa samochodu osobowego (środka trwałego) została objęta zwolnieniem od podatku od towarów i usług wobec tego zgodnie z art. 91 ust. 6 pkt 2) ustawy o podatku od towarów i usług – do obliczenia korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi.

Zatem Spółka zachowuje prawo dokonania odliczenia podatku naliczonego przy zakupie samochodu osobowego (środka trwałego), ale tylko w części dotyczącej okresu wykorzystywania do celów związanych z czynnościami opodatkowanymi. Natomiast od dnia dokonania sprzedaży tego samochodu jako towaru zwolnionego od podatku od towarów i usług Spółka traci prawo odliczenia podatku naliczonego w części dotyczącej pozostałego okresu korekty, co rodzi obowiązek dokonania jednorazowej korekty w odniesieniu do całego pozostałego okresu, w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż.

Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Stosownie do art.14b § 1 i § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity z 2005r. Dz.U. Nr 8, poz. 60 ze zm.) interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast organy podatkowe i organy kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na postanowienie niniejsze służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem tutejszego organu podatkowego w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia. – art. 14a § 4 oraz art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej.