P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w związku z § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (j.t. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), po rozpatrzeniu wniosku o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego tj. czy pracownikom przebywającym w podróży służbowej należy doliczać do dochodu podlegającego opodatkowaniu koszty noclegów przysługujących podczas delegacji w przypadku zapewnienia im przez Spółkę zakwaterowania poprzez wynajem lokali mieszkalnych, Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie - biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny

P O S T A N A W I A

- uznać stanowisko Strony za nieprawidłowe

U Z A S A D N I E N I E

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka świadczy usługi budowlane i często realizuje inwestycje poza miejscowością, w której jest siedziba Spółki. W celu realizacji tych zadań, wyznaczeni pracownicy otrzymują polecenie wyjazdu w podróż służbową. Miejscem pracy tych osób jest miejscowość, w której znajduje się siedziba macierzystej Jednostki Organizacyjnej.
Literalne brzmienie § 7 pkt 2 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju (Dz. U. Nr 236, poz. 1990, z późn. zm.) wskazuje, że pracodawca ma zapewnić nocleg lub zwraca, albo ponosi koszty zakwaterowania pracownika będącego w podróży służbowej. Czyli pracodawca ma prawo zapewnić bezpłatne zakwaterowanie pracownikowi podczas delegacji np. poprzez wynajem lokali mieszkalnych. Dlatego obecnie Spółka rozważa opcję wynajmowania na podstawie umowy cywilnoprawnej lokali mieszkalnych i udostępniania ich odpowiednio pracownikom przebywającym w delegacjach w tych miejscowościach. Za wynajem takich lokali firma byłaby obciążana rachunkami wystawianymi przez wynajmującego na rzecz Spółki.

Zdaniem Spółki pracownikom przebywającym w podróżach służbowych, nie należy doliczać do dochodu podlegającego opodatkowaniu kosztów noclegów przysługujących podczas delegacji, gdyż zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 16a w/w ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności z tytułu podróży służbowej pracownika czyli tym samym także koszty noclegów podczas delegacji. Zdaniem Spółki w opisanej sytuacji nie mają zastosowania ograniczenia wynikające z art. 21 ust. 1 pkt 19b w/w ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ponieważ nie dotyczą pracowników w podróży służbowej.

W ocenie Naczelnika tutejszego Urzędu Skarbowego, powyższe stanowisko Spółki jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j.t. Dz. U z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Powyższa definicja wskazuje, że pojęcie przychodów ze stosunku pracy obejmuje wszelkie świadczenia przekazywane pracownikom przez pracodawcę, pozostające w związku ze świadczeniem pracy.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a w/w ustawy wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas podróży służbowej pracownika do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju z zastrzeżeniem ust. 13.

Z treści wystąpienia wynika, że oddelegowanym pracownikom zostanie zapewniony nocleg, zatem zwolnienie zawarte w art. 21 ust. 1 pky 16 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie może mieć zastosowania, ponieważ w takiej sytuacji zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19.12.2002r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju (Dz. U. z 2002r. Nr 236, poz. 1990 z późn. zm.) pracownikowi nie przysługują należności z tytułu noclegów.

Natomiast stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 19 lit. b w/w ustawy wolne od podatku dochodowego są świadczenia ponoszone przez pracodawcę z tytułu zakwaterowania pracowników, z zastrzeżeniem ust. 14, w kwaterach prywatnych wynajmowanych na cele zbiorowego zakwaterowania do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie kwoty 500 zł. Zwolnienie wynikające z cytowanego wyżej przepisu dotyczy wyłącznie świadczeń ponoszonych z tytułu zakwaterowania pracownika w kwaterze prywatnej przeznaczonej na cele zakwaterowania zbiorowego. Udostępnienie pracownikowi świadczenia w postaci lokalu mieszkalnego lub prywatnej kwatery nie przeznaczonej na cele zakwaterowania zbiorowego nie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 19 lit. b w/w ustawy. Świadczenie to w całości podlega opodatkowaniu na zasadach właściwych dla opodatkowania przychodów ze stosunku pracy. Ponadto ograniczenia określone w art. 21 ust. 1 pkt 19b ustawy nie są uzależnione od okoliczności udostępnienia pracownikom świadczeń w postaci zakwaterowania. Zatem należy przyjąć, że ograniczenia te mają zastosowanie w każdym przypadku ponoszenia przez pracodawcę świadczeń z tytułu zakwaterowania pracownika, w tym również w trakcie podróży służbowej.

Mając powyższe na uwadze postanowiono jak na wstępie.
Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.