POSTANOWIENIE

Na podstawie art.14a § 4 w związku z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie w związku z wnioskiem Spółki z dnia 16.01.2006 r. (data wpływu 16.01.2006 r.), w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do sposobu i zakresu zastosowania przepisów prawa podatkowego, postanawiauznać stanowisko Podatnika za nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Podatnik zajmuje się zakupem i sprzedażą oprogramowania komputerowego. Dotychczas Spółka zakup oprogramowania komputerowego znajdującego się na płycie CD lub DVD, materiałów informacyjnych i licencji zezwalających na używanie danego oprogramowania (wszystkie elementy znajdowały się w jednym, foliowanym opakowaniu) od kontrahenta z innego państwa członkowskiego w deklaracjach VAT -7 ujmowała jako WNT. Następnie Strona nabyła również numer licencyjny bądź licencję w formie papierowej rozszerzającej możliwość zainstalowania i używania określonego oprogramowania na większej liczbie komputerów, co za tym idzie używania go przez większą liczbę użytkowników. Ten zakup Spółka potraktowała jako nabycie usługi licencyjnej i wykazała w poz. 32 deklaracji VAT-7 jako import usług. Zakup usługi licencyjnej jest integralnie związany z zakupem oprogramowania komputerowego (nie jest możliwy zakup samej licencji bez wcześniejszego zakupu oprogramowania komputerowego umieszczonego na płycie CD, DVD lub pobranego bezpośrednio ze stron internetowych producentów oprogramowania). Z uwagi na to, że obie formy zakupu są ze sobą ściśle powiązane, Spółka do tej pory sumowała obie transakcje i umieszczała w kwartalnej deklaracji VAT-UE dotyczącej danego kontrahenta unijnego. Podatnik wyjaśnia, że każdy zakup poprzedzony jest konkretnym zamówieniem u kontrahenta unijnego. W wyniku tego Podatnik otrzymuje drogą elektroniczną i listową fakturę za zakup oprogramowania i oddzielnie na zakup rozszerzenia oprogramowania (usługa licencyjna). Wątpliwości Spółki dotyczą sposobu ujmowania powyższych transakcji w deklaracji VAT-7 i VAT-UE.

Biorąc powyższe pod uwagę Naczelnik Urzędu Skarbowego stwierdza, co następuje:

Stosownie do treści art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.) o podatku od towarów i usług (dalej ustawa) przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz. Zgodnie z definicją ustawową zawartą w art. 2 pkt 6 przez towary rozumie rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. Biorąc pod uwagę powyższe uregulowanie należy stwierdzić, iż nabycie oprogramowania wraz z licencją na jego używanie nie stanowi w istocie towaru, przedmiotem obrotu nie była tylko część materialna (nośnik CD, DVD), ale także prawo - licencja do korzystania z tego prawa.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych (licencje do programów komputerowych - art. 16b ust. 1 pkt 5ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z dnia 15.02.1992 r. Dz. U. z 2000 r. Nr 5, poz. 654 ze zm.), bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Podatnik nabył oprogramowanie komputerowe wraz z licencją zezwalającą na jego używanie, która to w dalszej kolejności została rozszerzana tzn. przekazano numer licencyjny, bądź licencję w formie papierowej rozszerzającą wcześniejszą licencję (możliwość zainstalowania i używania określonego oprogramowania na większej liczbie komputerów). Kontrahent zagraniczny wystawił faktury oddzielnie na oprogramowanie oraz jego rozszerzenie (usługa licencyjna).

W przedmiotowej sprawie przeniesienie własności oprogramowania komputerowego następowało łącznie z przeniesieniem prawa licencji (później rozszerzonym), a zatem - w opinii Naczelnika Urzędu - Spółka nabyła prawo do wartości niematerialnej i prawnej (prawo do używania programu komputerowego). Należy zaznaczyć, że w rezultacie nabycie programu na nośniku jest jedynie czynnością wykonawczą w stosunku do nabycia licencji (por. wyrok NSA, uchwała w składzie 7 sędziów NSA w Warszawie z dnia 24.11.2003 r., sygn. FSA 2/03, publ. M. Podat. 2004/1/39), co oznacza że przedmiotem obrotu w tym przypadku nie był towar (program zapisany na nośniku CD lub DVD). Nie nastąpiło więc wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru.

W obu przypadkach (zakup oprogramowania, zakup rozszerzenia) doszło do nabycia przez Spółkę usług licencji - prawa do używania wartości niematerialnej i prawnej (oprogramowania).

Udzielenie licencji w tym m.in. na korzystanie z programu komputerowego zostało wymienione w katalogu usług niematerialnych - art. 27 ust. 4 pkt 1 ustawy. Stosownie do treści art. 27 ust . 3 pkt 2 i ust. 4 pkt 1 ustawy za miejsce świadczenia ww. usług uznaje się miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania. W związku z powyższym miejscem świadczenia usług polegających na udzieleniu przez zagranicznego kontrahenta licencji na rzecz Wnioskodawcy będzie Polska. W myśl art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania albo pobytu poza terytorium kraju. Przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt. 4 ustawy. Przepisu powyższego nie stosuje się w przypadku usług, od których podatek należny został rozliczony przez usługodawcę na terytorium kraju, z wyłączeniem przypadków określonych w art. 27 ust. 3 oraz art. 28 ust. 3, 4, 6 i 7, dla których w każdym przypadku podatnikiem jest usługobiorca. W przypadkach wymienionych w art. 27 ust. 3 przepis art. 17 ust. 1 pkt 4 stosuje się, jeżeli usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności lub stałe miejsce zamieszkania na terytorium kraju.

Reasumując, na podstawie art. 2 pkt 9 w związku z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, Wnioskodawca będzie zobowiązany do rozliczenia podatku od towarów i usług z tytułu nabywanych usług. W obu przypadkach u Spółki wystąpił import usług, który należało wykazać jako import usług w odpowiedniej pozycji deklaracji VAT-7 składanej za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu tych transakcji. Obecnie import usług w deklaracji VAT-7 (wzór deklaracji VAT-7 wprowadzony rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 19.09.2005 r. (Dz. U. 185, poz. 1545)) powinien być wykazywany w części C poz. 34 - podstawa opodatkowania (w poprzednim wzorze poz. 32).

Odnosząc się do kwestii ujmowania przedmiotowego zakupu w informacji podsumowującej należy wskazać, iż zgodnie z art. 100 ust. 1 ustawy jedynie podatnicy dokonujący wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów oraz wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów są zobowiązani do składania informacji podsumowujących VAT-UE.

Z uwagi na powyższe Naczelnik Urzędu Skarbowego postanowił jak na wstępie.