INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 03 stycznia 2008r. (data wpływu 21 stycznia 2008r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności przekazania towarów lub świadczenia usług na potrzeby osobiste pracowników finansowanych w części z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 stycznia 2008r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności przekazania towarów lub świadczenia usług na potrzeby osobiste pracowników finansowanych w części z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następując stan faktyczny.

Urząd Miasta X w ramach działalności socjalnej dokonuje zakupu różnych towarów i usług (organizacja wycieczek, zakup biletów na imprezy kulturalno - oświatowe, sportowe itp.,) na rzecz osób uprawnionych, finansując zakup w całości ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych. Zakup przedmiotowych towarów i usług dokumentowany jest fakturą VAT wystawioną na rzecz Urzędu Miasta. Z zakupionych przez Urząd towarów i usług korzystają następnie nieodpłatnie lub za częściową odpłatnością osoby uprawnione. Odpłatność osoby uprawnionej wobec Urzędu (wynikająca z Zarządzenia Prezydenta Miasta) jest regulowana poprzez potrącenie należności z wynagrodzenia pracownika lub przez wpłatę środków pieniężnych przez osobę uprawnioną na konto bankowe ZFŚS. Część świadczenia przekazywana pracownikom nieodpłatnie księgowana jest w koszty funduszu. Zgodnie z art.1 ust. 1 ustawy z dnia 04 marca 1994r. o Zakładowym Funduszu Świadczeń Socjalnych fundusz ten przeznaczony jest na finansowanie działalności socjalnej organizowanej na rzecz osób uprawnionych. Stosownie do definicji zawartej w art. 2 pkt 1 w/powołanej ustawy przez działalność socjalną rozumie się usługi świadczone przez pracodawców na rzecz różnych form krajowego wypoczynku, działalność kulturaIno-oświatową, sportowo-rekreacyjną, udzielanie pomocy materialnej-rzeczowej lub finansowej, a także zwrotnej i bezzwrotnej pomocy na cele mieszkaniowe na warunkach określonych umową. Natomiast osobami uprawnionymi do korzystania z tego rodzaju pomocy są pracownicy wraz z rodzinami oraz emeryci i renciści.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy faktury za towary i usługi zakupione ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych mogą być w pełnej kwocie ( tj. obejmującej kwotę finansowaną bezpośrednio przez pracodawcę z ZFŚS i kwotę obejmującą odpłatność pracowników) ujęte w rejestrze sprzedaży i rejestrze zakupu...

Zdaniem Wnioskodawcy zapisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przemawiają za możliwością ujęcia w rejestrze sprzedaży i rejestrze zakupu faktur (w pełnej kwocie) dotyczących zakupów ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych. Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług. Według art. 7 ust. 2 ustawy przez odpłatną dostawę towaru rozumie się przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele osobiste pracowników, w tym byłych pracowników (…) jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności w całości lub w części. Stosownie zaś do art. 8 ust. 2 nieodpłatne świadczenie usług nie będące dostawą towarów na cele osobiste pracowników, w tym byłych pracowników (…) jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, traktuje się jak odpłatne świadczenie usług. Zapis art. 16 ust. 1 pkt 45 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, iż za koszt uzyskania przychodu nie uważa się wydatków pracodawcy na działalność socjalną o której mowa w przepisach o Zakładowym Funduszu Świadczeń Socjalnych. Zatem kosztem uzyskania przychodu są odpisy i zwiększenia na ZFŚS nie zaś wydatki pokryte z tego Funduszu. Stosownie do art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego.

Należy jednak zauważyć, iż zgodnie z art. 88 ust. 3 pkt 3 ustawy o VA T, przepis art. 88 ust. 1 pkt 2 nie dotyczy wydatków związanych z dostawą towarów oraz świadczeniem usług w przypadkach określonych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, jeżeli czynności te zostały opodatkowane.

Zdaniem Podatnika, jeżeli Urząd opodatkuje poza usługą przekazaną osobie uprawnionej za częściową odpłatnością również część usługi przekazaną nieodpłatnie, to posiada prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o pełną kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktury zakupu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 04 marca 1994r. o Zakładowym Funduszu Świadczeń Socjalnych (t.j. Dz. U. z 1996r. nr 70, poz. 335 z późn. zm.) ZFŚS przeznaczony jest na finansowanie działalności socjalnej organizowanej na rzecz osób uprawnionych do korzystania z niego oraz na dofinansowanie zakładowych obiektów socjalnych. Stosownie do definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy o ZFŚS przez działalność socjalną rozumie się usługi świadczone przez pracodawców na rzecz różnych form krajowego wypoczynku, działalności kulturalno-oświatowej, sportowo-rekreacyjnej, udzielanie pomocy materialnej - rzeczowej lub finansowej, a także zwrotnej lub bezzwrotnej pomocy na cele mieszkaniowe na warunkach określonych umową. Natomiast osobami uprawnionymi do korzystania z tego rodzaju pomocy są pracownicy wraz z rodzinami, emeryci i renciści oraz byli pracownicy (art. 2 pkt 5 powołanej ustawy).

Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt. 1 ustawy z dnia 11 marca 2005. o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54, poz. 535 ze. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W świetle art. 7 ust. 2 cytowanej ustawy na równi z odpłatną dostawą towarów traktować należy nieodpłatne przekazanie przez Podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny
   
   

• jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.
  
  

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7. Stosownie do 8 ust. 2 w/w ustawy jako odpłatne świadczenie usług traktuje się nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenia usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, w całości lub części.

Jak wynika z wyżej cytowanych przepisów ustawodawca uzależnił opodatkowanie przekazanych towarów i świadczonych usług na cele osobiste pracowników od możliwości obniżenia przez podatnika kwot podatku należnego o kwoty podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, w całości lub w części.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120, ust. 17 i 19 oraz art. 124. Jednocześnie, zgodnie z ust. 2 pkt 1 lit. a) cytowanego powyżej artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3–7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Realizacja prawa, do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego została obostrzona wieloma ograniczeniami. Jedno z takich ograniczeń wynika z art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, zgodnie z którym obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego.

Na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 45 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) do wydatków niestanowiących kosztu uzyskania przychodów zalicza się wydatki pracodawcy na działalność socjalną, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych. W świetle art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 04 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (t.j. Dz. U z 1996r. Nr 70, poz. 335 ze zm.) działalnością socjalną są usługi świadczone przez pracodawców na rzecz różnych form krajowego wypoczynku, działalności kulturalno-oświatowej, sportowa-rekreacyjnej, udzielanie pomocy materialnej - rzeczowej lub finansowej, a także zwrotnej lub bezzwrotnej pomocy na cele mieszkaniowe na warunkach określonych umową. Do osób uprawnionych do korzystania z funduszu należą pracownicy i ich rodziny (art. 2 pkt 5 ww. ustawy), przy czym przyznanie ulgowych usług i świadczeń oraz wysokość dopłat z funduszu pracodawca powinien uzależnić od sytuacji życiowej, rodzinnej i materialnej osoby uprawnionej do korzystania z funduszu (art. 8 ust. 1 w/w ustawy).

Natomiast zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt. 9 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kosztem uzyskania przychodu są odpisy i zwiększenia, które w rozumieniu przepisów o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych obciążają koszty działalności pracodawcy, jeżeli środki pieniężne stanowiące równowartość tych odpisów zostały wpłacone na rachunek funduszu. Zatem kosztem uzyskania przychodu są odpisy i zwiększenia na ZFŚS nie zaś wydatki pokrywane z tego Funduszu.

Zatem, nieodpłatne bądź częściowo odpłatne przekazanie przez Pracodawcę na potrzeby osobiste pracowników lub ich domowników towarów lub usług związanych wyłącznie z działalnością socjalną, przy nabyciu których co do zasady nie przysługiwało Podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego nie stanowi czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jednakże zgodnie z art. 88 ust 3 pkt. 3 ustawy o podatku od towarów i usług ustawodawca wyłączył spod w/w ust. 1 pkt. 2 tego artykułu wydatki związane z dostawą towarów oraz świadczeniem usług w przypadkach określonych art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, jeżeli czynności te zostały opodatkowane.

Powyższe uregulowania świadczą o tym, iż pracodawcom nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy zakupie towarów lub usług finansowanych z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych . W związku z tym nieodpłatne przekazanie towarów pracownikom czy nieodpłatne świadczenie usług przez pracodawcę na ich rzecz nie stanowi czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Jednakże - stosownie do art. 88 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT - jeżeli czynności określone w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy zostały opodatkowane, to podatnik ma prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z wydatkami poniesionymi w związku z nieodpłatnym przekazaniem przez pracodawcę (lub sfinansowanym z ZFŚS) na potrzeby osobiste pracowników lub ich domowników towarów lub nieodpłatnego świadczenia usług niezwiązanych z prowadzoną działalnością. Trzeba jednak podkreślić, iż w przedstawionym stanie faktycznym przepis ten nie znajduje zastosowania.

W związku z powyższym, odpowiadając na pytanie Podatnika zawarte w przedmiotowym wniosku, należy stwierdzić, iż faktury dokumentujące zakup towarów i usług finansowanych z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych nie mogą być ujęte w rejestrze sprzedaży oraz rejestrze zakupu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10,09-402 Płock.