Na podstawie art. 14a § 4 i art. 216 i 217 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), w związku z wnioskiem EK/93/1154/2007 Spółki z dnia 21 lutego 2007 r. (sporządzonym w dniu 19 lutego 2007 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w przedmiocie opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób prawnych przychodów z tytułu należności licencyjnych wypłaconych podmiotowi zagranicznemu.

Naczelnik Lubuskiego Urzędu Skarbowego w Zielonej Górze nie podziela stanowiska Wnioskodawcy w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym

Stan faktyczny. Spółka ma zapłacić kontrahentowi we Francji należność za licencję w wysokości 500 Euro. Z informacji uzyskanych od kontrahenta wynika, że zgodnie z francuską ustawą z 16 sierpnia 1901 r. jest to organizacja nie przynosząca dochodu, w związku z czym nie jest płatnikiem podatków we Francji i nie ma nadanego numeru NIP. Spółka nie jest w posiadaniu certyfikatu rezydencji podmiotu francuskiego.

Pytanie Wnioskodawcy. Czy Spółka powinna obliczyć, pobrać i wpłacić do Urzędu Skarbowego 20%-owy zryczałtowany podatek dochodowy od osób prawnych, stosując średni kura NBP z dnia dokonania zapłaty, jeżeli podmiot zagraniczny - nie jest podatnikiem w swoim kraju i nie posiada numeru identyfikacji podatkowej?

Stanowisko Wnioskodawcy. Zdaniem Wnioskodawcy z uwagi na fakt, że podmiot francuski nie jest podatnikiem w swoim kraju, a w związku z tym nie posiada numeru NIP, nie ma obowiązku obliczania, pobrania i zapłaty 20% podatku dochodowego od osób prawnych.

Odpowiadając na wniosek, w oparciu o przedstawiony przez Wnioskodawcę stan faktyczny, Naczelnik Lubuskiego Urzędu Skarbowego uprzejmie informuje:

W art. 1 umowy między Rządem Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej a Rządem Republiki Francuskiej w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz.U. z 1977 r. Nr 1, poz. 5) został określony jej zakres podmiotowy- umowa dotyczy osób, które mają miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce bądź we Francji lub w Polsce i Francji. W art. 4 umowy polsko-francuskiej zostało zdefiniowane pojęcie „osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie”. W rozpatrywanej sprawie określenie to oznacza osobę, która według prawa francuskiego podlega we Francji obowiązkowi podatkowemu, z uwagi na jej miejsce zamieszkania, jej miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu albo inne podobne znamiona. Zatem, aby osoba (podmiot francuski) została objęta zakresem podmiotowym umowy polsko-francuskiej niezbędnym jest, aby podlegała obowiązkowi podatkowemu według prawa francuskiego, czyli była podatnikiem we Francji.Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż podmiot francuski na mocy przepisów prawa wewnętrznego nie jest podatnikiem - jako organizacja o celach niezarobkowych, nie wpłaca podatków i nie posiada numeru identyfikującego go jako podatnika francuskiego – nie jest on więc objęty zakresem podmiotowym umowy polsko-francuskiej i umowa ta nie znajdzie zastosowania do opisanego we wniosku stanu faktycznego.

Wobec powyższego znajdzie tu zastosowanie art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), który stanowi, iż podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium RP siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium RP. Zgodnie z art. 21 ust. 1 podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium RP przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2 przychodów, m.in. należności licencyjnych ustala się w wysokości 20% przychodów. Zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podmioty dokonujące wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 są zobowiązane, jako płatnicy, pobierać w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

W tym przypadku nie ma możliwości skorzystania ze stawki wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, gdyż kontrahent francuski, jak wykazano wyżej, nie jest objęty zakresem podmiotowym umowy polsko-francuskiej.

Dzień wypłaty należności nierezydentowi musi być potraktowany jako dzień uzyskania przez niego przychodu. Na rachunek urzędu skarbowego winna wpłynąć kwota pobranego podatku przeliczona po kursie średnim NBP z dnia poprzedzającego dzień dokonania wypłaty podmiotowi zagranicznemu.

Z powyższych względów Naczelnik Lubuskiego Urzędu Skarbowego w Zielonej Górze nie podziela stanowiska Wnioskodawcy zaprezentowanego we wniosku z dnia 21 lutego 2007r. i uważa, że Spółka, jako płatnik, powinna obliczyć, pobrać i wpłacić do Urzędu Skarbowego 20%-owy zryczałtowany podatek dochodowy od osób prawnych.

Naczelnik Lubuskiego Urzędu Skarbowego w Zielonej Górze informuje, że przedmiotowa interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji. Spełniając wymogi formalne wniosku o interpretację co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego ustalono, że w stosunku do Wnioskodawcy nie toczy się postępowanie podatkowe i kontrola podatkowa, kontrola skarbowa, jak również postępowanie przed sądem administracyjnym.

Stosownie do przepisów art. 14b § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej, interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe Wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowe do czasu jej zmiany lub uchylenia. Na niniejsze postanowienie Podatnikowi przysługuje prawo wniesienia zażalenia za pośrednictwem Naczelnika Lubuskiego Urzędu Skarbowego w Zielonej Górze do Dyrektora Izby Skarbowej w Zielonej Górze w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia (art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej).