P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w związku z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie, udzielając pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych w indywidualnej sprawie Podatnika przedstawionej w piśmie z dnia 19 grudnia 2005 r. (data wpływu do tut. Urzędu 06.01.2006 r.)

p o s t a n a w i a

uznać stanowisko Podatnika za prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

Zgodnie ze stanem faktycznym podanym we wniosku, Podatnik ("Spółka") zawarła umowę leasingu operacyjnego samochodu osobowego w marcu 2005 r. na okres 36 miesięcy. Obecnie ze względów ekonomicznych Spółka zamierza dokonać cesji umowy leasingu na osobę trzecią. Cesja dokonana będzie pod tytułem darmym. Spółka nie otrzyma zwrotu kosztów związanych z opłaconymi dotychczas przez nią ratami leasingowymi oraz opłatą wstępną. Koszty te Spółka zaliczyła do kosztów uzyskania przychodów w okresie wykorzystywania leasingowanego samochodu.

Spółka wnosi o wyjaśnienie dotyczące możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych przez Spółkę jako leasingobiorcę w przypadku dokonania przez Spółkę cesji praw z umowy leasingu.

Podatnik uważa, że wydatki związane z leasingowanym samochodem, jako poniesione w celu uzyskania przychodów, a nie wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, stanowią koszt uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia. Tego faktu nie zmienia cesja umowy, bowiem w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych nie przewidziano sankcji podatkowych w przypadku wcześniejszego zakończenia leasingu. W świetle powyższego, w przypadku cesji umowy leasingu na osobę trzecią, dokonane wydatki za okres, w którym Spółka korzystała z samochodu będącego przedmiotem tej umowy w prowadzonej działalności gospodarczej, stanowią koszt uzyskania przychodów.

Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie podziela stanowisko Spółki wyrażone we wniosku.

Przesłanki zaliczenia poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów zostały zawarte w art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) - u.p.d.o.p., zgodnie z którym kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Warunkiem uznania wydatku za koszt uzyskania przychodu jest istnienie pomiędzy nim a osiągnięciem przychodu związku przyczynowo-skutkowego, czyli wykazanie, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu. Ponadto wydatek ten nie może znajdować się w katalogu wydatków wymienionych w art. 16, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Zasady opodatkowania stron umowy leasingu podatkiem dochodowym od osób prawnych reguluje rozdział 4a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z art. 17a pkt 1 u.p.d.o.p. ilekroć w rozdziale jest mowa o umowie leasingu - rozumie się przez to umowę nazwaną w kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana dalej "finansującym", oddaje do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej dalej "korzystającym", podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty.

Na podstawie art. 17b ust. 1 u.p.d.o.p. opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią przychód finansującego i odpowiednio koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2, jeżeli umowa ta spełnia następujące warunki:

1) została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości niematerialne i prawne, albo została zawarta na okres co najmniej 10 lat, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym nieruchomości, oraz

2) suma ustalonych w niej opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.

Jak stwierdza Podatnik we wniosku, zawarta przez niego umowa spełnia warunki zawarte w art. 17b ust. 1 u.p.d.o.p., albowiem:

- umowa została zawarta na czas oznaczony od 24.03.2005 r. do 23.03.2008 r.;

- normatywny okres amortyzacji (za który w odniesieniu do środków trwałych rozumie się - zgodnie z art. 17a pkt 7 u.p.d.o.p. - okres, w którym odpisy amortyzacyjne, wynikające z zastosowania stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych, zrównują się z wartością początkową środków trwałych) dla przedmiotu leasingu wynosi 5 lat, a więc 40% tego okresu stanowi 2 lata;

- suma ustalonych opłat (62.213,11 zł) odpowiada co najmniej wartości początkowej przedmiotu leasingu (54.905,04 zł).

Tak więc opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez Spółkę w podstawowym okresie umowy z tytułu używania samochodu osobowego będącego przedmiotem tej umowy, stanowią koszt uzyskania przychodów Spółki. Sytuacji tej nie zmienia późniejsze dokonanie cesji praw z tej umowy leasingu. Wydatki poniesione przez leasingobiorcę w okresie, w którym używał przedmiotu leasingu, były dokonane w celu uzyskania przychodów i nie podlegają wyłączeniu na podstawie art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p. - w związku z czym spełniają przesłanki przewidziane w art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. i zostały prawidłowo zaliczone przez Spółkę do kosztów uzyskania przychodów.

W związku z powyższym Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie postanowił jak w sentencji.

Niniejsza interpretacja odnosi się wyłącznie do przedstawionego przez Wnioskodawcę i przytoczonego w treści postanowienia stanu faktycznego i jest ważna w stanie prawnym obowiązującym w dniu wydania postanowienia. Interpretacja jest aktualna do czasu zmiany stanu prawnego lub stanu faktycznego przedstawionego przez Pytającego.

Zgodnie z treścią art. 14b § 1 i 2 ustawy Ordynacja podatkowa przedmiotowa interpretacja nie jest wiążąca dla Podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia w drodze decyzji w trybie określonym w art. 14b § 5 w/w ustawy.

Na podstawie art. 14a § 4 ustawy Ordynacja podatkowa na niniejsze postanowienie zawierające interpretację służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie w terminie 7 dni od doręczenia postanowienia. W przypadku wniesienia zażalenia należy wnieść opłatę skarbową zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 oraz art. 9 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o opłacie skarbowej (t. j. Dz. U. Nr 253 z 2004 r., poz. 2532) w wysokości 5 zł od podania oraz 0,50 zł od każdego załącznika.