POSTANOWIENIE

Na podstawie art.14a § 4 w związku z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie w związku z wnioskiem Spółki z dnia 25.04.2005 r., w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do sposobu i zakresu zastosowania przepisów prawa podatkowego, postanawia uznać stanowisko Podatnika za nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Spółka dokonuje zakupu towarów (wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów bądź import towarów). W wyniku umów korporacyjnych holding, w skład którego wchodzi, otrzymuje bonusy od dostawców za osiągnięcie określonego poziomu obrotów, terminowe płatności, efektywność współpracy. Wartość globalna bonusa jest kwartalnie dzielona na poszczególne regiony. Podmiot z danego regionu rozdziela wartość tego bonusa na pozostałe spółki holdingu wystawiając tzw. "credit note". Wnioskodawca stoi na stanowisku, że premia pieniężna otrzymywana za efektywność nie podlega przepisom ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług i jest prawidłowo dokumentowana notą uznaniową. Uważa, iż bonus ten nie ma wpływu na cenę kupowanych towarów, nie można go również uznać za świadczenie usługi względem podmiotu austriackiego. Spółka podkreśla, iż jest to pewnego rodzaju gratyfikacja pieniężna za dobrą współpracę.

Biorąc pod uwagę powyższe Naczelnik Urzędu stwierdza, co następuje:

W myśl przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm. ) o podatku od towarów i usług (dalej ustawa) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż to Spółka jest bezpośrednim nabywcą towarów i to między innymi od jej działań zależy czy poszczególne spółki wchodzące w skład holdingu zyskają prawo do otrzymania bonusa. Po uzyskaniu prawa do otrzymania premii samo jej rozliczenie następuje już pomiędzy podmiotami wchodzącymi w skład holdingu. Działania Spółki mają bezpośredni wpływ na wysokość otrzymywanego bonusa przez całą grupę podmiotów. Premia w tej sytuacji jest wynagrodzeniem za osiągnięcie określonego poziomu zakupów, za terminowe płatności, za efektywność współpracy. Należy przy tym zauważyć, iż pomiędzy stronami tej transakcji istnieje relacja zobowiązaniowa, gdyż wypłata premii nie ma charakteru dobrowolnego, uzależniona jest od określonego zachowania Spółki jako podmiotu wchodzącego w skład holdingu. Z uwagi na powyższe oraz brzmienie ww. przepisów premia stanowić będzie wynagrodzenie bezpośrednio związane z wzajemnym świadczeniem ze strony Podatnika, które należy uznać za świadczenie usług. W przedmiotowym stanie faktycznym usługobiorcą jest dostawca, który realizuje swój interes ekonomiczny poprzez stworzenie sytuacji, w której poszczególne spółki wchodzące w skład holdingu (nabywcy) decydują się na zakup towarów u niego a nie u innego dostawcy. Dostawca czerpie korzyść ze stałej współpracy, która skutkuje stałym wysokim poziomem zamówień. Czynnikiem determinującym postępowanie nabywców, w tym Spółki, jest możliwość uzyskania premii pieniężnej po przekroczeniu przez grupę określonego progu obrotów, terminowych płatności, za efektywność współpracy. Dostawca jest zobligowany do wypłaty bonusa wtedy, gdy nabywcy spełnią określone warunki. Wnioskodawca w tej sytuacji nie zachowuje się biernie - dokonuje zakupów u określonego dostawcy licząc na konkretne korzyści finansowe, które może przynieść współpraca. Tym samym przedmiotowy bonus nie powoduje zmniejszenia ceny jednostkowej nabywanych przez Podatnika towarów, nie obniża kwoty należnej z tytułu ich sprzedaży .

W świetle powyższego - w opinii Naczelnika Urzędu - czynności wykonywane przez Spółkę w zamian, za które wypłacana jest przez dostawcę premia pieniężna powinny być traktowane - zgodnie z treścią art. 8 ust. 1 ustawy, jako świadczenie usług. W konsekwencji Podatnik zobowiązany jest - na podstawie art. 106 ust. 1 ustawy - do wystawienia na rzecz dostawcy towarów faktury, spełniającej wymogi, o których mowa w § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. (Dz. U. Nr 95, poz. 798) w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Z tych też względów Naczelnik Urzędu postanowił jak na wstępie.