POSTANOWIENIE

Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku działając na podstawie art.14a §1 i §4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005r., Nr 8, poz.60 z późn. zm.), po rozpatrzeniu wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm), w sprawie koszty uzyskania przychodów - udokumentowanie wydatków na budowę i rozbudowę drogi powiatowej

stwierdza, że

stanowisko przedstawione w tym wniosku jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

UZASADNIENIE

Spółka akcyjna (Podatnik) prowadzi przedsiębiorstwo użyteczności publicznej. Przedmiotem działalności Spółki jest w szczególności: zarządzanie nieruchomościami i infrastrukturą portową, prognozowanie, programowanie i planowanie rozwoju portu, budowa, rozbudowa, utrzymanie i modernizacja infrastruktury portowej, pozyskiwanie nieruchomości na cele rozwoju portu, świadczenie usług związanych z korzystaniem z infrastruktury portowej.

Źródłami przychodów Spółki są: opłaty z tytułu oddania w odpłatne korzystanie gruntów, obiektów i instalacji portowych, opłaty portowe, przychody z tytułu usług świadczonych przez podmiot zarządzający. Zgodnie z zapisem art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 20 grudnia 1996r. o portach i przystaniach morskich (Dz.U. z 2002r. Nr 110, poz. 967 z późn. zm.) Spółka uzyskane przychody z działalności przeznacza na budowę, rozbudowę, utrzymanie i modernizację infrastruktury portowej, realizację innych zadań wynikających z przedmiotu działalności, pokrycie bieżących kosztów utrzymania.

Rozbudowa ulicy Janka Wiśniewskiego jest jedynym z priorytetowych zadań w "Strategii Rozwoju" zatwierdzonej przez Walne Zgromadzenie Akcjonariuszy Spółki. Ulica Janka Wiśniewskiego na odcinku od węzła Ofiar Grudnia do węzła drogowego na styku z Estakadą Kwiatkowskiego położona jest w granicach administracyjnych portu i wchodzi w skład infrastruktury portowej, zgodnie z § 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 30.01.2003r. w sprawie ustalenia granicy portu morskiego w .... od strony lądu (Dz.U. z 2003r. Nr 35, poz. 294) oraz art. 2 pkt 4 ustawy o portach i przystaniach morskich oraz pkt 10 poz. 6.2 załącznika nr 2 do rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 03.03.2005r. w sprawie określenia akwenów portowych oraz ogólnodostępnych obiektów, urządzeń i instalacji wchodzących w skład infrastruktury portowej dla portów o podstawowym znaczeniu dla gospodarki narodowej (Dz.U. z 2005r. Nr 42, poz. 407).

Ulica Janka Wiśniewskiego położona jest na gruntach należących do Skarbu Państwa i Gminy Miasta .... i stosownie do przepisów ustawy z dnia 21.03.1985r. o drogach publicznych (Dz.U. z 2004r. Nr 204, poz. 2086 z późn. zm.) jest drogą publiczną, która ze względu na pełnione funkcje zakwalifikowana jest do dróg powiatowych.

Rozbudowa ulicy Janka Wiśniewskiego pozostaje w związku z szeregiem inwestycji niedrogowych realizowanych przez Spółkę w Porcie Zachodnim (budowa centrum logistycznego, modernizacja dotychczasowego terminalu promowego, rozbudowa terminalu kontenerowego) oraz w Porcie Wschodnim (rozbudowa terminalu Ro-Ro, budowa nowego terminalu promowego).

Obowiązek przebudowy ulicy wynika bezpośrednio z aktów administracyjnych, tj. decyzji wydanych przez Pomorski Urząd Wojewódzki w Gdańsku, Wydział Architektury i Budownictwa z dnia 29.02.2000r., nr 15/00/B/LP i z dnia 20.02.2001r., nr 7114/9/01/B/LP oraz uzgodnień z Urzędem Miejskim w ...... Wydział Dróg i Komunikacji z dnia 24.02.2000r., z dnia 07.08.2000r.

W dniu 05.09.2003r. pomiędzy Gminą Miasta ..... a Spółką zostało zawarte Porozumienie o warunkach współpracy przy rozbudowie ulicy Janka Wiśniewskiego w części zlokalizowanej w granicach administracyjnych Portu ....... Na mocy ww. Porozumienia Spółka zobowiązała się do częściowego sfinansowania tej inwestycji natomiast Gmina Miasta ...... wzięła na siebie obowiązki inwestora, do którego należy pozyskanie gruntów, sporządzenie dokumentacji projektowej, wybranie wykonawcy w drodze przetargu, zapewnienie nadzoru inwestorskiego, utrzymanie ulicy. Wartość nakładów na rozbudowę ulicy Janka Wiśniewskiego nie zostanie Spółce w jakikolwiek sposób zwrócona.

W 2005 roku została zawarta umowa, która określa w szczególności zasady dokonywania rozliczeń między Spółką a Gminą Miasta ....... Z zapisów umowy wynika, iż Spółka każdorazowo dokona płatności na podstawie przekazanego przez Gminę wniosku o dokonanie płatności, wraz z załączoną kopią faktury, wystawionej przez Wykonawcę na Gminę i zaakceptowanej przez Gminę oraz kopią protokołu odbioru robót potwierdzonego przez przedstawiciela Spółki. Dodatkowo Gmina przekaże Spółce dokument potwierdzający otrzymanie każdej płatności wraz ze wskazaniem daty otrzymania tej wpłaty, jako dowód poniesionego przez Spółkę wydatku.

Jak wyjaśnia Podatnik inwestycja "Rozbudowa ulicy Janka Wiśniewskiego w ......... - Etap II" jest objęta dofinansowaniem ze środków Unii Europejskiej, w ramach Sektorowego Programu Operacyjnego - Transport. Beneficjentem środków z tego tytułu jest Gmina Miast ....... Koniecznym warunkiem skorzystania przez Gminę Miasta ....... z w/w dofinansowania jest zapewnienie wkładu własnego, czyli sfinansowanie odpowiedniej części inwestycji z własnych środków Gminy. W konsekwencji nie jest możliwe uzyskanie przez Spółkę bezpośrednio od dostawców materiałów i usług budowlanych faktur VAT dokumentujących poniesione wydatki na przedmiotową inwestycję.

Podatnik zwraca się z zapytaniem, czy umowa zawarta pomiędzy Spółką a Gminą Miasta ....... oraz dokumenty w postaci wniosku o dokonanie płatności i potwierdzenia otrzymania płatności wraz z potwierdzonymi kserokopiami faktur oraz protokołów odbioru robót spełniają wymogi ewidencji rachunkowej, o której mowa w art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Podatnika dokumenty w postaci umowy zawartej pomiędzy Gminą Miasta ........ a Spółką wraz z wymienionymi załącznikami spełniają wymogi ewidencji rachunkowej, o której mowa w art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Na tle przedstawionego we wniosku stanu faktycznego Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku stwierdza, co następuje:

Jak stanowi art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 15.02.1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a-16m.

W świetle art. 16a ust. 2 ustawy z dnia 15.02.1992r. amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, niezależnie od przewidywanego okresu używania: przyjęte do używania inwestycje w obcych środkach trwałych, zwane dalej "inwestycjami w obcych środkach trwałych" (pkt 1), oraz budynki i budowle wybudowane na cudzym gruncie (pkt 2) - zwane także środkami trwałymi.

Na podstawie art. 16d ust. 2 ustawy z dnia 15.02.1992r. składniki majątku, o których mowa w art. 16a-16c, wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 9 ust. 1, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego, o którym mowa w art. 16h ust. 1 pkt 4.

Stosownie do art. 16h ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15.02.1992r. odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 16k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, z zastrzeżeniem art. 16e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór.

Zgodnie z art. 16g ust. 7 ustawy z dnia 15.02.1992r. wartość początkową inwestycji w obcych środkach trwałych oraz budynków i budowli wybudowanych na obcym gruncie ustala się stosując odpowiednio ust. 3-5.

Jak stanowi art. 16g ust. 3 ustawy z dnia 15.02.1992r. za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.

Z kolei w myśl art. 16g ust. 4 ustawy z dnia 15.02.1992r.  za koszt wytworzenia uważa się wartość, w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi, i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie zalicza się: kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania.

W świetle powołanych przepisów tut. Organ podatkowy zauważa, iż przepisy podatkowe nie określają formy i treści ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych sporządzanej przez osoby prawne obowiązane do prowadzenia ksiąg rachunkowych. Ustawodawca nałożył jedynie obowiązek uwzględniania w tej ewidencji informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami podatkowymi. Ewidencja ta, niewątpliwe powinna zawierać przede wszystkim następujące informacje: datę nabycia albo datę wytworzenia we własnym zakresie środka trwałego lub wartości niematerialnych i prawnych; datę przyjęcia do używania; określenie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej; aktualną wartość początkową; określenie metody i stawki amortyzacji oraz zasad stosowania współczynników podwyższających (obniżających) podstawową stawkę amortyzacji; datę likwidacji albo datę zbycia.

W razie braku ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywane odpisy amortyzacyjne nie stanowią kosztów uzyskania przychodów. Poza tym wszystkie operacje gospodarcze mające bezpośredni lub pośredni wpływ na wysokość odpisów amortyzacyjnych muszą znajdować potwierdzenie w posiadanych przez Podatnika dokumentach księgowych. Dowodami księgowymi są wszelkiego rodzaju dokumenty poświadczające zajście konkretnego zdarzenia gospodarczego (dokonanie operacji gospodarczej) i zawierające wymagane przez przepisy dane opisujące to zdarzenie.

Zgodnie z art. 20 ust. 2 ustawy z dnia 29.09.1994r. o rachunkowości (Dz.U. z 2002r. Nr 76, poz. 694 z późn. zm.) podstawą zapisów w księgach rachunkowych są dowody księgowe, które powinny zawierać co najmniej dane wymienione w art. 21 ust. 1. Jak stanowi art. 22 ust. 1 ustawy o rachunkowości dowody księgowe powinny być rzetelne, to jest zgodne z rzeczywistym przebiegiem operacji gospodarczej, którą dokumentują, kompletne, zawierające co najmniej dane określone w art. 21, oraz wolne od błędów rachunkowych.

Jak stwierdził NSA w wyroku z dnia 14.09.2000r., sygn. S.A./Sz 1435/99 każdą operację gospodarczą powinien potwierdzać dokument, określany mianem dowodu księgowego. Dowód taki to odzwierciedlenie operacji gospodarczej, jej pomiar i opis. Dzięki temu dane z dowodów mogą być źródłem informacji o zdarzeniach składających się na prowadzoną działalność gospodarczą. Treść dowodów księgowych ujmowana jest natomiast w ewidencji rachunkowej. (...) W myśl art. 20 i art. 21 ustawy o rachunkowości podstawą wpisu do księgi jest dowód księgowy, który jako warunek konieczny musi wskazywać m.in. przedmiot operacji gospodarczej, wiarygodne określenie stron uczestniczących w tej operacji, określenie jej wartości i innych danych, pozwalających na zidentyfikowanie zdarzenia gospodarczego.

Z kolei w wyroku z dnia 13.10.1999r., sygn. akt I S.A./Lu 805/98 Sąd uznał, iż z punktu widzenia zasad prawa podatkowego o możliwości uznania kwoty wynikającej z dokumentacji podatkowej (faktury) jako kosztu uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych decyduje nie to, że podatnik wykaże się takim dokumentem, ale to, czy faktycznie usługa została wykonana.

Jak wynika z przedstawionego przez Podatnika stanu faktycznego, Spółka na udokumentowanie zaistniałych zdarzeń gospodarczych dysponuje umową zawartą pomiędzy Spółką a Gminą Miasta ........ oraz otrzymanymi od Gminy dokumentami w postaci wniosku o dokonanie płatności wraz z załączoną kopią faktury, wystawionej przez Wykonawcę na Gminę oraz kopią protokołu odbioru robót potwierdzonego przez przedstawiciela Spółki. Dodatkowo Gmina przekaże również Spółce dokument potwierdzający otrzymanie każdej płatności wraz ze wskazaniem daty otrzymania tej wpłaty, jako dowód poniesionego przez Spółkę wydatku.

W ocenie tut. Organu podatkowego ww. dowody w wystarczający sposób dokumentują zaistniałe operacje gospodarcze i potwierdzają fakt poniesienia oraz wysokość wydatków, mających bezpośredni wpływ na wysokość odpisów amortyzacyjnych od wprowadzonych do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych środków trwałych w postaci inwestycji w obcym środku trwałym oraz budowli wybudowanej na cudzym gruncie.