INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 24 sierpnia 2012 r. (data wpływu do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim: 03 września 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 21 października 2012 r. (data wpływu: 23 października 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania liści tytoniu suszonych, nieposzatkowanych, nieprzetworzonych i nienadających się do palenia – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 sierpnia 2012 r. do Izby Skarbowej w Katowicach - Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania liści tytoniu suszonych, nieposzatkowanych, nieprzetworzonych i nienadających się do palenia. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, pismem z dnia 30 sierpnia 2012 r. przesłał ww. wniosek do tut. Organu (data wpływu: 03 września 2012 r.). Przedmiotowy wniosek został uzupełniony w dniu 23 października 2012 r. poprzez doprecyzowanie przedstawionego opisu zaistniałego stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca kupuje od rolników i od autoryzowanej stacji wykupu tytoniu, liście tytoniu suszone nieprzetworzone typu A, B i C, suszone, nieposzatkowane, a następnie są sprzedawane hurtowo i detalicznie.

W uzupełnieniu wniosku doprecyzowano, że liście tytoniu, które Wnioskodawca kupuje od plantatorów, są w całości wysuszone, nieodżyłowane i są w takim stanie w jakim sprzedają je plantatorzy do punktu skupu; nie nadają się do palenia bez dalszego przetwarzania przemysłowego. Również liście tytoniu będące przedmiotem sprzedaży nie nadają się do palenia bez dalszego przetworzenia przemysłowego. Wnioskodawca nie dokonuje dalszego przetwarzania tytoniu. Liście kupuje w belach o wadze 30kg, a następnie przepakowywuje w opakowania jednostkowe, foliowe bądź kartonowe i sprzedaje odbiorcom hurtowym i detalicznym.

Kody CN liści tytoniu to - 2401 10 35; 2401 10 85; 2401 10 95.

Liście tytoniu, są sprzedawane przez Wnioskodawcę w całości, nie nadają się do palenia bez dalszego przetwarzania przemysłowego. Nie jest to tytoń, który został pocięty lub inaczej podzielony, skręcony lub sprasowany w postaci bloków oraz nadający się do palenia bez dalszego przetwarzania przemysłowego. Nie są to odpady tytoniowe będące pozostałościami liści tytoniu i produktami ubocznymi uzyskanymi podczas przetwarzania tytoniu lub produkcji wyrobów tytoniowych, oddane do sprzedaży detalicznej, nie będące papierosami, cygarami lub cygaretkami, a nadające się do palenia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy od sprzedaży liści tytoniu suszonych, nieprzetworzonych, nieposzatkowanych odprowadza się podatek akcyzowy...

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż liści tytoniu suszonych, nieprzetworzonych nie jest objęta podatkiem akcyzowym.

Zgodnie z art. 2 pkt l ustawy z dnia 6 grudnia 2008r. o podatku akcyzowym (Dz. U 2009 Nr 3, poz. 1 ze zm.) wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy. W poz. 42 ww. załącznika nr 1 do wyrobów akcyzowych zaliczono papierosy, tytoń do palenia, cygara i cygaretki - bez względu na kod CN.

Stosownie zaś do art. 98 ust.1 ww. ustawy, do wyrobów tytoniowych w rozumieniu ustawy zalicza się bez względu na kod CN: 1) papierosy, 2) tytoń do palenia, 3) cygara i cygaretki.

W ust. 2-8 art. 98 ww. ustawy ustawodawca dla potrzeb cyt. ustawy zdefiniował powyższe pojęcia, w myśl których odpowiednio:

Za papierosy uznaje się:

1. tytoń zrolowany nadający się do palenia w tej postaci, który nie jest cygarami ani cygaretkami w rozumieniu ust. 4;
2. tytoń zrolowany, który w drodze prostej, nieprzemysłowej obróbki jest umieszczany w tutkach z bibuły papierosowej;
3. tytoń zrolowany, który w drodze prostej, nieprzemysłowej obróbki jest owijany w bibułę papierosową.
   
   

Do celów akcyzy za jeden papieros uznaje się tytoń zrolowany, o którym mowa w ust. 2, o długości nieprzekraczającej 9 centymetrów, wyłączając filtr i ustnik, a w przypadku gdy jego długość jest większa niż 9 centymetrów, za jeden papieros uznaje się każde 9 centymetrów długości tego tytoniu, wyłączając filtr lub ustnik, a także końcowy odcinek tej długości krótszy niż 9 centymetrów.

Za cygara lub cygaretki przeznaczone do palenia uznaje się:

1. tytoń zrolowany w całości zrobiony z naturalnego tytoniu;
2. tytoń zrolowany o zewnętrznym owinięciu z naturalnego tytoniu;
3. tytoń zrolowany z poszarpanym, wymieszanym wkładem, owinięty liściem tytoniu w naturalnym kolorze cygara pokrywającym produkt w całości, łącznie z filtrem, tam gdzie zachodzi taka konieczność, ale nie w przypadku cygar z ustnikiem, gdzie ustnik oraz spoiwo są wykonane z odzysku, kiedy waga jednej sztuki, nie włączając filtra lub ustnika, wynosi nie mniej niż 1,2 grama, i gdzie owijający liść tytoniu jest ułożony w kształcie spirali z kątem ostrym wynoszącym przynajmniej 30° względem pionowej osi cygara;
4. tytoń zrolowany z poszarpanym, wymieszanym wkładem, owinięty liściem tytoniu w naturalnym kolorze cygara z odzyskanego tytoniu pokrywającym produkt w całości, łącznie z filtrem, tam gdzie zachodzi taka konieczność, ale nie ustnik w przypadku cygar z ustnikiem, gdzie waga sztuki, wyłączając filtr lub ustnik, wynosi przynajmniej 2,3 grama, a obwód równy przynajmniej jednej trzeciej długości wynosi nie mniej niż 34 milimetry.
   
   

Za tytoń do palenia uznaje się:

1. tytoń, który został pocięty lub inaczej podzielony, skręcony lub sprasowany w postaci bloków oraz nadający się do palenia bez dalszego przetwarzania przemysłowego;
2. odpady tytoniowe oddane do sprzedaży detalicznej, niebędące papierosami, cygarami lub cygaretkami w rozumieniu ust. 2,3 i 4, a nadające się do palenia.
   
   

Tytoń do palenia, określony w ust. 5, w którym więcej niż 25 % w masie drobin tytoniu ma szerokość cięcia mniejszą niż 1 milimetr, jest uznawany za tytoń drobno krojony przeznaczony do skręcania papierosów.

Produkty składające się w części z substancji innych niż tytoń, lecz poza tym spełniające kryteriaustalone w ust. 4, są traktowane jako cygara i cygaretki, pod warunkiem że posiadają odpowiednio:

1. owinięcie z naturalnego tytoniu;
2. owinięcie i owijkę z tytoniu, oba z ponownie uformowanego tytoniu;
3. owinięcie z ponownie uformowanego tytoniu.
   
   

Produkty składające się w całości albo w części z substancji innych niż tytoń, lecz poza tym spełniające kryteria ustalone w ust. 2, 3 lub 5, są traktowane jako papierosy i tytoń do palenia. Jednakże nie traktuje się jako wyrobów tytoniowych produktów, które nie zawierają tytoniu i są wykorzystywane wyłącznie w celach medycznych.

Zgodnie z powyższym w przypadku wyrobów tytoniowych przedmiot opodatkowania ustala się nie w oparciu o kod CN do jakich został przyporządkowany poszczególny wyrób tytoniowy w Nomenklaturze Scalone; lecz w oparciu o definicje wyrobów tytoniowych określone w ust. 2-8 art. 98 ustawy o podatku akcyzowym. Powyższe zgodne jest również z przepisami dyrektywy Rady 95/59/WE z 27 listopada 1995r. w sprawie podatków innych niż podatki obrotowe, wpływających na spożycie wyrobów tytoniowych (Dz. Urz. UE L nr 291 str. 40 ze zm.), która definiując wyroby tytoniowe nie przywołuje kodów CN.

W związku z powyższym Wnioskodawca uważa, iż sprzedaż liści tytoniowych papierosowych, suszonych, nieposzatkowanych i nieprzetworzonych, bez łodyg nie podlega opodatkowaniu podatkiem akcyzowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, zwanej dalej ustawą, wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku Nr 1 do ustawy.

W poz. 42 tego załącznika do wyrobów akcyzowych zaliczono papierosy, tytoń do palenia, cygara i cygaretki bez względu na kod CN.

Należy stwierdzić, iż zgodnie z art. 98 ust. 1 ustawy, do wyrobów tytoniowych w rozumieniu ustawy zalicza się bez względu na kod CN:

1. papierosy;
2. tytoń do palenia;
3. cygara i cygaretki.
   
   

W myśl natomiast art. 98 ust. 5 ustawy, za tytoń do palenia uznaje się:

1. tytoń, który został pocięty lub inaczej podzielony, skręcony lub sprasowany w postaci bloków oraz nadający się do palenia bez dalszego przetwarzania przemysłowego;
2. odpady tytoniowe oddane do sprzedaży detalicznej, niebędące papierosami, cygarami lub cygaretkami w rozumieniu ust. 2, 3 i 4, a nadające się do palenia.
   
   

Za tytoń do palenia prawodawca uznaje ww. tytoń i odpady tytoniowe nadające się do palenia oraz wymaga - w drugim z powyższych przypadków - żeby odpady tytoniowe były oddane do sprzedaży detalicznej.

Ponadto należy wskazać, iż powyższe kwestie znajdują swoje odzwierciedlenie w przepisach unijnych tj. Dyrektywie Rady 2011/64/UE z dnia 21 czerwca 2011 r. w sprawie struktury oraz stawek akcyzy stosowanych do wyrobów tytoniowych (Dz.Urz. U E. z 05 lipca 2011 L 176/24), dalej Dyrektywa.

Stosownie do art. 5 ust 2 Dyrektywy, tytoń do palenia, w którym więcej niż 25% w masie drobin tytoniu posiada szerokość cięcia mniejszą niż 1,5mm jest uznawany za tytoń drobno krojony przeznaczony do skręcania papierosów. Państwa członkowskie mogą również uznać za tytoń do palenia, którego jest więcej niż 25% w masie tytoniu posiada szerokość cięcia 1,5mm lub więcej i który został sprzedany lub miał być sprzedany do celów skręcania papierosów jako tytoń krojony przeznaczony do skręcania papierosów”.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. produkcja wyrobów akcyzowych;
2. wprowadzenie wyrobów akcyzowych do składu podatkowego;
3. import wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem importu wyrobów akcyzowych wysłanych następnie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów;
4. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem nabycia wewnątrzwspólnotowego dokonywanego do składu podatkowego;
5. wyprowadzenie ze składu podatkowego, poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, wyrobów akcyzowych niebędących własnością podmiotu prowadzącego ten skład podatkowy, z wyłączeniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, przez podmiot, o którym mowa w art. 13 ust. 3;
6. wysłanie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy importowanych wyrobów akcyzowych z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów.
   
   

W myśl art. 8 ust. 2 pkt 4 ustawy przedmiotem opodatkowania akcyzą jest również nabycie lub posiadanie wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli od tych wyrobów nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości a w wyniku kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony.

Przedmiotem opodatkowania akcyzą jest również sprzedaż lub oferowanie na sprzedaż papierosów lub tytoniu do palenia poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, z odpłatnością powyżej maksymalnej ceny detalicznej, w tym w połączeniu z innym towarem lub usługą lub w połączeniu z przyznaniem nabywcy nieodpłatnej premii w postaci innych towarów lub usług, a w przypadku papierosów lub tytoniu do palenia oznaczonych jednocześnie podatkowymi oraz legalizacyjnymi znakami akcyzy, jeżeli odpłatność przekracza kwotę równą sumie maksymalnej ceny detalicznej i kwoty 1,30 zł, stanowiącej należność za legalizacyjne znaki akcyzy (art. 8 ust. 5 ustawy).

Jak stanowi art. 8 ust. 6 ustawy, jeżeli w stosunku do wyrobu akcyzowego powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została, po zakończeniu procedury zawieszenia poboru akcyzy, określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy, produkcją wyrobów tytoniowych w rozumieniu ustawy jest ich wytwarzanie, przetwarzanie, a także pakowanie.

Natomiast stosownie do art. 47 ust. 1 ustawy produkcja wyrobów akcyzowych określonych w załączniku nr 2 do ustawy oraz wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką inna niż zerowa, może odbywać się wyłącznie w składzie podatkowym, z wyłączeniem produkcji o której mowa w pkt 1-7.

Zgodnie z art. 13 ust. 1 pkt 1 ustawy podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą, w tym podmiot nabywający lub posiadający wyroby akcyzowe znajdujące się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli od wyrobów tych nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości a w wyniku kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony.

W myśl art. 13 ust. 4 ustawy jeżeli obowiązek podatkowy ciąży na kilku podatnikach z tytułu dokonania czynności lub zaistnienia stanu faktycznego, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 3 oraz ust. 2, 3 i 5, których przedmiotem są te same wyroby akcyzowe, zapłata akcyzy związanej z tymi wyrobami przez jednego z tych podatników powoduje wygaśnięcie zobowiązania podatkowego pozostałych podatników.

Zgodnie z art. 6 Dyrektywy za producenta uznaje się osobę fizyczną lub prawną mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Unii, która przekształca tytoń w wyroby przemysłowe przeznaczone do sprzedaży detalicznej.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca od rolników i w autoryzowanej stacji wykupu tytoniu kupuje, a następnie sprzedaje liście tytoniu suszone, nieodżyłowane, niestanowiące tytoniu pociętego lub inaczej podzielonego, skręconego lub sprasowanego w postaci bloków, niebędące papierosami, cygarami lub cygaretkami, ani odpadami tytoniowymi. Wnioskodawca wskazał, że nie dokonuje dalszego przetwarzania tytoniu, liście tytoniu kupuje w belach, a następnie przepakowuje w opakowania jednostkowe i sprzedaje odbiorcom hurtowym i detalicznym.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku Zainteresowany podał kody:

1. CN 2401 10 35
2. CN 2401 10 85
3. CN 2401 10 95.
   
   

Należy stwierdzić, że zgodnie z Nomenklaturą Scaloną:

1. CN 2401 10 35 to tytoń suszony powietrzem na jasny, nieodżyłowany;
2. CN 2401 10 85 to tytoń suszony ogniowo-rurowo, nieodżyłowany;
3. CN 2401 10 95 to tytoń nieodżyłowany (z wyłączeniem suszonego powietrzem na jasny, typu Oriental suszonego na słońcu, suszonego powietrzem na ciemny, suszonego ogniowo-rurowo).
   
   

W związku z regulacjami zawartymi w ww. przepisach ustawy przy ocenie, czy dany wyrób będzie tytoniem do palenia, decydujący jest fakt, czy wyrób ten będzie nadawał się do palenia bez dalszego przetwarzania przemysłowego. W związku z powyższym należy stwierdzić, że nadający się do palenia bez dalszego przetwarzania przemysłowego tytoń jest wyrobem akcyzowym w rozumieniu przepisów ustawy. W takim przypadku, zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy, pakowanie takiego wyrobu stanowi produkcję wyrobów tytoniowych w rozumieniu ustawy i na podstawie art. 47 ust. 1 ustawy wytwarzanie, przetwarzanie i pakowanie wyrobów tytoniowych jako ich produkcja, może odbywać się wyłącznie w składzie podatkowym.

Mając na uwadze powyższe przepisy prawa podatkowego oraz opis stanu faktycznego należy stwierdzić, iż skoro, jak wskazał Wnioskodawca, przedmiotowe liście tytoniu są nieprzetworzone, nieodżyłowane i nie nadają się do palenia, to nie spełniają one warunków do zaklasyfikowania ich do wyrobów tytoniowych w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym i tym samym sprzedaż tego produktu nie podlega opodatkowaniu podatkiem akcyzowym.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniami wskazanymi we wniosku nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Należy podkreślić, iż zgodnie z art. 14b § 3 cyt. ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego, a nie na jakichkolwiek własnych ustaleniach faktycznych związanych z postępowaniem podatkowym, o którym mowa w Dziale IV Ordynacji podatkowej. Wniosek strony o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza granice rozpoznawania danej sprawy i jest rozpatrywany zgodnie z Rozdziałem 1a Działu II Ordynacji podatkowej, który nie przewiduje w tym trybie prowadzenia postępowania podatkowego zmierzającego do ustalenia stanu faktycznego.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego stanu faktycznego, jak również w przypadku ustalenia w toku postępowania podatkowego lub kontroli podatkowej odmiennego stanu faktycznego niż przedstawiony we wniosku udzielona interpretacja traci swą aktualność.

W takiej sytuacji stwierdzenie w wyniku kontroli podatkowej lub postępowania podatkowego odmiennego stanu faktycznego może stanowić podstawę do dokonania wobec podatnika wymiaru podatku akcyzowego. Przeszkodą tego wymiaru nie będzie wtedy interpretacja stwierdzająca, iż stanowisko strony jest prawidłowe, gdyż stanowisko to będzie się odnosić w istocie do innego stanu faktycznego, niż ten ustalony przez organ podatkowy w postępowaniu wymiarowym (por. wyrok WSA w Poznaniu z dnia 10 listopada 2009 r., sygn. akt I SA/Po 869/09, lex nr 541931).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012, poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski