Sp. z o.o. w dniu 13 stycznia 2006r. zwróciła się z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji w zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego w następującej kwestii - w którym roku można odliczyć od dochodu darowiznę przekazaną na cele religijne?

Wnioskodawca przedstawił następujący stan faktyczny:

Dnia 30 grudnia 2005r. Spółka przekazała drogą internetową darowiznę na cele kultu religijnego, do Parafii Rzymsko-Katolickiej w wysokości 35.000 zł. Przelew środków ujęty został w wyciągu bankowym w dniu 2 stycznia 2006r.

Darowizna przekazana 30 grudnia 2005r. była uzależniona i wyliczona od osiągniętego wyniku finansowego za 2005r.

Dyspozycja została również wydana w 2005r.

Stanowisko Spółki:

Spółka jest zdania, że jest upoważniona do dokonania odliczenia ww. darowizny w 2005r., ponieważ dyspozycja była złożona 30 grudnia 2005r.

Zgodnie z obowiązującymi przepisami kwestie dotyczące odliczania darowizn na cele kultu religijnego reguluje art. 18 ust. 1 pkt 7 i 1a ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), stosownie do którego, podstawę opodatkowania stanowi dochód po odliczeniu darowizn na cele kultu religijnego - łącznie do wysokości nie przekraczającej 10% dochodu, z tym, że odliczeniom nie podlegają darowizny na rzecz osób fizycznych i osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych nie mających osobowości prawnej, które spełniają określone w tym przepisie kryteria. Zgodnie z ust. 1c powyższego artykułu, odliczenie darowizn stosuje się jeżeli wysokość darowizny jest udokumentowana dowodem wpłaty na rachunek bankowy obdarowanego.

Skierowanie przez stronę do banku prowadzącego jej rachunek polecenia przelania z tego rachunku określonej kwoty na inny rachunek bankowy stanowi czynność podjętą w ramach łączącej stronę z bankiem umowy rachunku bankowego.

Zgodnie z zasadą swobody formy oświadczeń woli, wola strony dokonującej czynności prawnej może być wyrażona przez każde zachowanie się tej strony, które ujawnia jej wolę w sposób dostateczny, w tym również przez ujawnienie tej woli w postaci elektronicznej (art. 60 kodeksu cywilnego).

Podstawę do wyrażania za pomocą elektronicznych nośników informacji oświadczeń woli składanych w związku z dokonywaniem czynności bankowych przewiduje szczególny przepis art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. – Prawo bankowe (tekst jednolity: Dz. U. z 2002r. Nr 72, poz. 665 ze zm.), zgodnie z którym, dokumenty związane z czynnościami bankowymi mogą być sporządzone za pomocą elektronicznych nośników informacji, jeżeli zostaną w sposób należyty utrwalone i zabezpieczone.

W świetle powołanych unormowań nie ma przeszkód, żeby strona wydała bankowi prowadzącemu jej rachunek polecenie przelania z tego rachunku na rachunek bankowy innego podmiotu określonej kwoty, korzystając z elektronicznego środka komunikacji.

W razie uiszczenia określonej kwoty przelewem, za dzień jej uiszczenia uznaje się dzień przyjęcia polecenia przelewu przez bank, w którym zlecający ma swój rachunek, jeżeli przelew w dniu jego przyjęcia miał pokrycie na rachunku zleceniodawcy. Okoliczność, kiedy bank wykonał polecenie przelewu, nie ma w tym wypadku znaczenia.

Oświadczenie woli wyrażone w postaci elektronicznej jest złożone innemu podmiotowi z chwilą, gdy wprowadzono je do środka komunikacji elektronicznej w taki sposób, żeby podmiot ten mógł zapoznać się z jego treścią.

Za dzień dokonania darowizny za pomocą elektronicznego środka komunikacji należy zatem uznać dzień, w którym polecenie przelewu wprowadzone zostało do urządzenia nadawczego w taki sposób, żeby bank mógł zapoznać się z jego treścią (pod warunkiem, że w tym dniu polecenie przelewu ma pokrycie na rachunku zleceniodawcy). Możliwość tę bank uzyskuje z chwilą odebrania polecenia przez jego urządzenie odbiorcze.

Z istoty działania elektronicznych środków komunikacji wynika, że chwila ta może być utożsamiana z chwilą wprowadzenia przez stronę polecenia do jej urządzenia nadawczego.

W przypadku Podatnika bez znaczenia dla terminu dokonania darowizny jest wynikająca np. z organizacji czasu pracy banku, rzeczywista chwila zapoznania się banku z treścią polecenia.

W tych okolicznościach należy uznać, że dzień 30 grudnia 2005r., tj. dzień, w którym bank otrzymał polecenie przelewu, jest dniem, w którym bank mógł zapoznać się z treścią jego polecenia (art. 61 § 2 kodeksu cywilnego), a więc że jest to dzień, który powinien być uznany za dzień dokonania darowizny.

Słuszne jest więc stanowisko Spółki, że jest upoważniona do dokonania odliczenia ww. darowizny w 2005r., ponieważ dyspozycja była złożona 30 grudnia 2005r.