INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2005r., Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2007r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 28.02.2011r. (data wpływu 04.03.2011r.) uzupełnione pismem z dnia 26.04.2011r. (data wpływu 28.04.2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania dostawy produktu finalnego za wewnątrzwspólnotową transakcję trójstronną w procedurze uproszczonej oraz braku obowiązku wykazania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w Polsce – jest prawidłowe

UZASADNIENIE

W dniu 04.03.2011r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania dostawy produktu finalnego za wewnątrzwspólnotową transakcję trójstronną w procedurze uproszczonej oraz braku obowiązku wykazania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w Polsce.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Spółka B.V. z siedzibą w Amsterdamie w Holandii (zwana dalej: „Wnioskodawcą” lub „Spółką”) prowadzi działalność w zakresie dystrybucji płyt DVD/Blu-ray oraz udzieleniu licencji na korzystanie z praw do filmów na rzecz podmiotów z siedzibą na terytorium Unii Europejskiej jak i w krajach trzecich. Spółka jest zarejestrowana dla potrzeb podatku VAT i VAT UE w Holandii (kraju siedziby), a także w niektórych innych krajach członkowskich. Wnioskodawca uzyskał rejestrację dla celów podatku VAT i VAT UE także w Polsce. W ramach prowadzonej działalności Spółka zamierza nabywać różnego rodzaju opakowania na płyty DVD Blu-Ray (np. ang. boxes, slipcases, digipacks, digistacks, steelbooks itp. zwane dalej łącznie „Opakowaniami”) pochodzące od dostawców z krajów członkowskich UE (w szczególności z Wielkiej Brytanii i Włoch). Opakowania będą transportowane bezpośrednio z innego niż Polska kraju członkowskiego UE do polskiego kontrahenta Spółki, zarejestrowanego podatnika VAT i VAT UE z siedzibą w Polsce (zwanego dalej: Podwykonawcą) w celu wykorzystania jako opakowań dla tłoczonych przez Podwykonawcę na zlecenie Wnioskodawcy płyt DVD i Bu-Ray. Opakowania przez cały czas pozostaną własnością Wnioskodawcy. W związku z przemieszczeniem Opakowań z innego kraju członkowskiego UE (tj. kraju produkcji) do Polski Wnioskodawca będzie rozpoznawał wewnątrzwspólnotowe nabycie Opakowań na terytorium Polski zgodnie z art. 11 ust 1 Ustawy VAT.

Polski Podwykonawca będzie wykorzystywał powierzone mu Opakowania do produkcji na rzecz Wnioskodawcy gotowego produktu w postaci płyt lub różnego rodzaju zestawów płyt DVD/Blu-ray (zwanych dalej „Produktem Finalnym”). W procesie produkcji Podwykonawca będzie wykorzystywał przekazane Opakowania jak i własne materiały i surowce niezbędne do wytworzenia Produktu Finalnego. Opakowania przemieszczane do Polski i wykorzystywane w procesie produkcyjnym przez Podwykonawcę będą pozostawać przez cały czas własnością Spółki i na żadnym etapie nie dojdzie do przejścia na Podwykonawcę prawa do rozporządzania nimi jak właściciel. Produkt Finalny będzie sprzedawany przez Podwykonawcę na rzecz Wnioskodawcy oraz przez Wnioskodawcę do kontrahentów z innych niż Polska krajów członkowskich UE, będących zarejestrowanymi w tych krajach podatnikami VAT i VAT UE (zwanych dalej: „Kontrahentami”). Sprzedaż do Kontrahentów nastąpi w taki sposób, że Produkt Finalny będzie transportowany przez Podwykonawcę bezpośrednio z Polski do Kontrahentów zlokalizowanych w krajach UE innych niż Polska a transakcja będzie rozliczana z zastosowaniem procedury uproszczonej dla transakcji trójstronnych. Zatem w ramach opisanej transakcji dostawa Produktu Finalnego będzie mieć miejsce pomiędzy (i) Podwykonawcą i Spółką oraz (ii) Spółką i Kontrahentem. Podwykonawca wystawi na Wnioskodawcę faktury VAT obejmujące w szczególności: wartość własnych materiałów i surowców oraz koszt prac niezbędnych do wytworzenia Produktu Finalnego. Faktura Podwykonawcy zawierać będzie numer VAT UE nadany Wnioskodawcy przez organy skarbowe z innego niż Polska kraju członkowskiego UE (np. Holandii). Wynagrodzenie Podwykonawcy nie będzie uwzględniać wartości Opakowań powierzonych mu przez Spółkę. Z kolei dostawę Produktu Finalnego na rzecz Kontrahenta Wnioskodawca będzie dokumentować fakturą wystawioną na kwotę uwzględniającą w szczególności, wynagrodzenie Podwykonawcy oraz wartość Opakowań. Fakturę taką Wnioskodawca będzie wystawiać używając innego niż polski numeru VAT. Celem ilustracji, przykładowy przebieg transakcji z udziałem Wnioskodawcy, polskiego Podwykonawcy oraz Kontrahenta:

• Spółka powierzy Podwykonawcy Opakowania o wartości 100;

• Podwykonawca wyprodukuje płytę DVD/BIu-ray lub zestaw takich płyt stanowiącen wraz z Opakowaniem kompletny i funkcjonalny Produkt Finalny, który następnie przetransportuje do innego kraju Unii Europejskiej, w którym Kontrahent jest zarejestrowany dla celów VAT i VAT UE;

• Za wykonane prace Podwykonawca wystawi na rzecz Wnioskodawcy posługującego się innym niż polski numerem VAT fakturę na kwotę 150; kwota ta nie będzie obejmować wartości Opakowań;

• Z tytułu dostawy Produktu Finalnego, Spółka wystawi na rzecz Kontrahenta fakturę na kwotę 270 (kwota ta będzie obejmować w szczególności wartość Opakowań, wynagrodzenia należne od Spółki na rzecz Podwykonawcy oraz marżę Spółki).
  
  

Na potrzeby opisanej transakcji trójstronnej Spółka zastosuje wobec polskiego Podwykonawcy i Kontrahenta numer VAT UE nadany w Holandii. Podwykonawca wskaże numer VAT UE nadany w Polsce. Z kolei Kontrahent zastosuje do transakcji numer VAT UE wydany przez państwo członkowskie, w którym zakończy się transport/wysyłka Produktu Finalnego (tj. Francja Niemcy). Ponadto Wnioskodawca wskazuje że nie posiada siedziby lub miejsca zamieszkania w Polsce ani w państwie członkowskim w którym kończy się transport/wysyłka Produktu Finalnego na rzecz Kontrahenta.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy w przedstawionym stanie faktycznym, w którym Wnioskodawca występuje jako drugi w kolejności podatnik transakcji trójstronnej obejmującej Produkty Finalne możliwe jest zastosowania uproszczonej procedury rozliczenia podatku VAT w ramach wewnątrzwspólnotowej trójstronnej transakcji dostawy Produktu Finalnego przez Podwykonawcę na rzecz Spółki oraz przez Spółkę na rzecz Kontrahentów...
2. Czy w sytuacji gdy trójstronna dostawa Produktów Finalnych, w tym Opakowań, od podwykonawcy do Spółki oraz od Spółki do Kontrahentów rozliczana jest z zastosowaniem procedury uproszczonej dla wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej, Wnioskodawca powinien rozpoznać dla celów podatku VAT w Polsce wewnątrzwspólnotową dostawę Opakowań wykorzystanych w procesie wytworzenia Produktu Finalnego z uwagi na przemieszczenie tych opakowań z Polski na terytorium innego kraju członkowskiego UE...
3. Czy w sytuacji gdy trójstronna dostawa Produktów Finalnych, w tym Opakowań, od podwykonawcy do Spółki oraz od Spółki do Kontrahentów rozliczana jest z zastosowaniem procedury uproszczonej dla wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej, Wnioskodawca jest uprawniony do odliczenia podatku VAT naliczonego przy wewnątrzwspólnotowym nabyciu Opakowań...
   
   

Ad. 1

Pomimo, że Wnioskodawca zarejestrowany jest dla celów podatku VAT również w Polsce dopuszczalne jest zastosowanie procedury uproszczonej rozliczenia podatku VAT w rozumieniu art. 135-138 Ustawy VAT w odniesieniu do wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej obejmującej dostawy przez Podwykonawcę na rzecz Spółki oraz w dalszej kolejności przez Spółkę na rzecz Kontrahentów Produktu Finalnego.

1. Zgodnie z art. 135 ust. 1 pkt 2 Ustawy VAT, wewnątrzwspólnotowa transakcja trójstronna ma miejsce, gdy trzech podatników VAT zidentyfikowanych na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych w trzech różnych państwach członkowskich uczestniczy w dostawie towarów w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności, przy czym dostawa tego towaru jest dokonana między pierwszym i drugim oraz drugim i ostatnim w kolejności, a przedmiot dostawy jest wysyłany lub transportowany przez pierwszego lub też transportowany przez drugiego w kolejności podatnika VAT lub na ich rzecz z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego.
   Natomiast przez procedurę uproszczoną rozumie się, w myśl art. 135 ust. 1 pkt 4 Ustawy VAT, procedurę rozliczania VAT w wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej, polegającą na tym, że ostatni w kolejności podatnik VAT rozlicza VAT z tytułu dokonania na jego rzecz dostawy towarów przez drugiego w kolejności podatnika VAT, jeżeli łącznie są spełnione następujące warunki:
   1. dostawa na rzecz ostatniego w kolejności podatnika VAT była bezpośrednio poprzedzona wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów u drugiego w kolejności podatnika VAT;
   2. drugi w kolejności podatnik VAT dokonujący dostawy na rzecz ostatniego w kolejności podatnika VAT nie posiada siedziby lub miejsca zamieszkania w państwie członkowskim, w którym kończy się transport lub wysyłka;
   3. drugi w kolejności podatnik VAT stosuje wobec pierwszego i ostatniego w kolejności podatnika VAT ten sam numer identyfikacyjny na potrzeby VAT, który został mu przyznany przez państwo członkowskie inne niż to, w którym zaczyna się lub kończy transport lub wysyłka;
   4. ostatni w kolejności podatnik VAT stosuje numer identyfikacyjny VAT wydany w państwie członkowskim, w którym kończy się transport lub wysyłka;
   5. ostatni w kolejności podatnik VAT został wskazany przez drugiego w kolejności podatnika VAT jako obowiązany do rozliczenia podatku VAT od dostawy towarów realizowanej w ramach procedury uproszczonej.
   W powyższych przepisów wynika, że procedura uproszczona w wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej polega na objęciu obowiązkiem zapłaty podatku trzeciego w kolejności podatnika, z tytułu dostawy krajowej pomiędzy drugim a trzecim podatnikiem w kolejności na terytorium państwa członkowskiego, na którym towar znajduje się w momencie zakończenia jego wysyłki lub transportu. Zatem w transakcji trójstronnej jedynym podatnikiem, który zobowiązany jest do rozliczenia podatku VAT na zasadzie samoobliczenia podatku jest ostateczny nabywca towaru.
2. W przedstawionym stanie faktycznym spełnione są wszystkie warunki zastosowania uproszczonej procedury rozliczenia podatku VAT w ramach wewnątrzwspólnotwej transakcji trójstronnej dostawy Produktu Finalnego na rzecz Kontrahentów Wnioskodawcy:
   1. W transakcji weźmie udział trzech różnych podatników zarejestrowanych na potrzeby transakcji wspólnotowych w trzech różnych państwach członkowskich (tj. w Polsce - Podwykonawca, w Holandii - Wnioskodawca, w innym kraju UE niż Polska lub Holandia - Kontrahent);
   2. Towar (Produkt Finalny) będzie bezpośrednio dostarczany z Polski do państwa członkowskiego innego niż Polska i Holandia przez polskiego Podwykonawcę lub na jego zlecenie i rzecz;
   3. Dostawa Produktu Finalnego zostanie dokonana pomiędzy polskim Podwykonawcą i Wnioskodawcą oraz Wnioskodawcą i Kontrahentem;
   4. Dostawa pomiędzy Spółką a Kontrahentem zostanie bezpośrednio poprzedzona wewnątrzwspólnotowym nabyciem Produktu Finalnego w Holandii przez Wnioskodawcę od polskiego Podwykonawcy (wewnątrzwspólnotowe nabycie będzie dotyczyło wartości wskazanej na fakturze wystawionej przez Podwykonawcę);
   5. Wnioskodawca nie posiada siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności w państwach członkowskich, w których zakończy się transport Produktu Finalnego;
   6. Na potrzeby transakcji, Wnioskodawca posłuży się holenderskim numerem VAT, a zatem numerem wydanym przez państwo członkowskie inne niż państwo rozpoczęcia i zakończenia transportu.
   7. Kontrahent zastosuje do transakcji swój numer VAT wydany przez państwo członkowskie, w którym zakończy się transport lub wysyłka.
   8. Spółka wskaże w wystawionej dla Kontrahenta fakturze, że jest on zobowiązany do rozliczenia podatku VAT z tytułu dokonanej transakcji.
3. Jednocześnie bez wpływu na dopuszczalność zastosowania procedury uproszczonej w ramach wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej obejmującej Produkty Finalne, z udziałem Wnioskodawcy jako drugiego z kolei podatnika pozostaje fakt rejestracji Spółki dla celów VAT zarówno w Holandii jak i w Polsce w sytuacji gdy Spółka nie jest zarejestrowana dla celów podatku VAT w kraju członkowskim UE zakończenia wysyłki/transportu towarów.
   1. Po pierwsze, językowa wykładnia art. 135 Ustawy VAT nie daje żadnych podstaw do odmowy zastosowania procedury uproszczonej w transakcji trójstronnej wyłącznie z uwagi na fakt posiadania przez drugiego z kolei podatnika rejestracji VAT w tym samym kraju w którym zarejestrowany jest także pierwszy z kolei podmiot biorący udział w wewnatrzwspólnotowej transakcji trójstronnej. Ustawowym warunkiem zastosowania dla takiej transakcji procedury uproszczonej jest natomiast posłużenie się przez drugiego w kolejności podatnika (tutaj: Wnioskodawcę) numerem identyfikacyjnym VAT przyznanym przez państwo członkowskie inne niż to, w którym zaczyna się (Polska) lub kończy (inny niż Polska i Holandia kraj członkowski UE) transport lub wysyłka towaru. Zatem przyjęcie, że na gruncie powyższego przepisu można wywieść normę uzależniającą stosowanie procedury uproszczonej od sytuacji braku rejestracji VAT w Polsce przez drugiego z kolei podatnika, prowadziłoby do prawotwórczych efektów i byłoby sprzeczne z zasadą legalizmu wyrażoną w art. 120 Ordynacji podatkowej. W doktrynie i orzecznictwie powszechnie przyjmuje się zakaz wykładni prawotwórczej. Odnosi się to zarówno do interpretacji przepisów dokonywanej przez sądy, jak i organy administracji. Postulat ten wynika z art. 10 Konstytucji RP, statuującej zasadę trójpodziału władzy. Zakaz wykładni prawotwórczej znajduje potwierdzenie w orzecznictwie Trybunału Konstytucyjnego, który w postanowieniu z dnia 26 marca 1996 r., sygn. W 12/95 uznał, że: ”istotą wykładni, jest zawsze ustalenie (wyjaśnienie) znaczenia określonego przepisu prawnego, nasuwającego z różnych względów wątpliwości w sferze stosowania prawa Wykładnia ani nic nie dodaje ani nic nie ujmuje z treści przepisu a jedynie wyjaśnia jego treść i znaczenie. Celem wykładni nie jest tworzenie nowych norm prawa czy ich modyfikacja, lecz ustalenie treści norm wysłowionych w analizowanych przepisach”. Podobne stanowisko Trybunał Konstytucyjny zajął w uchwale z dnia 7 marca 1995 r., sygn. W 9/94 wskazując, że „w świetle zasady podziału władz (...) wykładnia (...) nie jest i nie może być tworzeniem norm prawnych, lecz jest ustalaniem właściwego rozumienia treści norm prawnych wyrażonych w przepisach ustawowych, zgodnie z zasadami konstytucyjnymi, przy zastosowaniu przyjętych w kulturze prawnej demokratycznego państwa prawnego reguł interpretacji (...)„. Niedopuszczalność stosowania wykładni prawotwórczej potwierdził też Naczelny Sąd Administracyjny w uchwale z dnia 23 czerwca 2003 r. (sygn. FPS 2/03).
   2. Po drugie, podatnicy posiadający numery identyfikacyjne VAT w kilku krajach mają możliwość samodzielnego decydowania, który z numerów zostanie podany dla poszczególnych transakcji biorąc pod uwagę charakter transakcji oraz uwarunkowania biznesowe. Organy podatkowe, w tym Dyrektor tut. Izby, w opublikowanych indywidualnych interpretacjach podatkowych wielokrotnie potwierdzały takie stanowisko. Przykładowo w interpretacji podatkowej z dnia 28 listopada 2008 r. nr IPPP2/443-1500/08-2/BM Dyrektor tut Izby wskazał, że: „(...) w analizowanym stanie faktycznym spełnione zostały wszystkie wymagane prawem warunki do zastosowania uproszczonej procedury rozliczenia podatku od towarów i usług w wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej. Fakt posiadania przez Wnioskodawcę numerów identyfikacyjnych VAT UE w innych krajach unijnych daje mu możliwość samodzielnego decydowania, który z tych numerów zostanie podany na potrzeby konkretnej transakcji. W rezultacie Wnioskodawca w przedstawionym stanie faktycznym ma prawo posłużyć się niemieckim numerem VAT (lub numerem innego niż Polska i Słowacja kraju UE) pomimo, iż jest zarejestrowanym w Polsce Podatnikiem podatku od towarów i usług (..)„. Podobne stanowisko Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie przedstawił w interpretacjach z dnia 23 kwietnia 2008, nr IPPPI-443-546/08-5/MP czy 5 lipca 2010 r., nr IPPP3/443-298/10-4/MPe.
4. Reasumując, ponieważ w ramach rozliczenia wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej Wnioskodawca posłuży się holenderskim numerem VAT fakt, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym w Polsce podatnikiem podatku VAT nie stanowi przeszkody dla zastosowania procedury uproszczonej rozliczania podatku VAT w wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej, o której mowa w art. 135-138 Ustawy VAT. Zostaną bowiem spełnione wskazane w Ustawie VAT warunki konieczne do skorzystania z uproszczonej procedury rozliczenia podatku VAT w wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej w stosunku do dostawy na rzecz Kontrahentów Produktu Finalnego wytworzonego przez Podwykonawcę przy użyciu Opakowań dostarczonych przez Spółkę.
   
   

Ad. 2

W związku z rozliczeniem dostawy Produktu Finalnego w procedurze uproszczonej w ramach wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej, Wnioskodawca nie rozpoznaje odrębnie dla celów podatku VAT w Polsce przesunięcia Opakowań wykorzystanych w procesie wytworzenia Produktu Finalnego z Polski do innego kraju członkowskiego UE jako odrębnej wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

1. Przeniesienie na rzecz Kontrahenta Opakowań będących elementem Produktu Finalnego nie spełnia definicji wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów zawartej w art. 13 ust. 1 oraz ust. 3 Ustawy VAT. Zgodnie z tymi przepisami przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów rozumie się:
   1. wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 Ustawy VAT na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.
   2. przemieszczenie przez podatnika lub na jego rzecz towarów należących do jego przedsiębiorstwa z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które zostały przez tego podatnika na terytorium kraju w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa nabyte w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.
   Tymczasem, przedmiotem wywozu z Polski do innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej będzie Produkt Finalny w postaci płyt i różnego rodzaju zestawów płyt DVD/Blu-ray a nie Opakowania, w których znajdują się płyty. Opakowania nigdy nie będą stanowiły samodzielnego towaru - przedmiotu wywozu z Polski ani przedmiotu transakcji sprzedaży (dostawy) pomiędzy Spółką a Kontrahentem. Będą one zatem w każdym przypadku opuszczać terytorium Polski jako niezbędny element (komponent, część składowa) wyprodukowanego przez polskiego Podwykonawcę Produktu Finalnego, który jako kompletny i funkcjonalnie gotowy do użytku będzie wyłącznym przedmiotem dostawy dokonanej na rzecz Kontrahenta przez Spółkę. Nie jest zasadny podział gotowego Produktu Finalnego na poszczególne komponenty (opakowania, płyty, itp.) celem rozpoznania ich odrębnych dostaw na gruncie podatku VAT. Definicja wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów odnosi się bowiem do wywozu towarów a nie ich elementów (części) składowych. W stanie faktycznym opisanym we wniosku towarem podlegającym wywozowi będzie kompletny i gotowy do użytku Produkt Finalny składający się z różnych elementów w tym Opakowania, i w odniesieniu do Produktu Finalnego rozpoznana zostanie przez Podwykonawcę wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów rozliczana w ramach procedury uproszczonej dla wewnątrzwspólnotowych transakcji trójstronnych.
2. Dyrektor tut. Izby Skarbowej potwierdził w interpretacji podatkowej wydanej w odniesieniu do stanu faktycznego zbliżonego do przedstawionego przez Spółkę, że przesuniecie komponentu produktu będącego przedmiotem dostaw w ramach uproszczonej procedury rozliczenia wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej nie prowadzi do rozpoznania w Polsce odrębnej wewnątrzwspólnotowej dostawy takiego komponentu dla celów VAT przez drugiego w kolejności podatnika. Mianowicie, w interpretacji z dnia 5 lipca 2010 r. nr IPPP3/443-298/10-4/MPe Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wskazał, że „(…) Przedmiotem transakcji opisanej w niniejszym wniosku jest dostawa gotowych telewizorów, wyprodukowanych przez polskiego kontrahenta na bazie panelu TV należącego do Spółki. Sam panel zostaje natomiast rozliczony w taki sposób, że cena telewizora sprzedawanego przez polskiego kontrahenta na rzecz Spółki pomniejszona jest o cenę panela.(...) Gotowe telewizory będą transportowane przez polskiego kontrahenta bezpośrednio z Polski do magazynu S. UK w kraju UE innym niż Polska i Słowacja. Na potrzeby przedmiotowej transakcji, Spółka zastosuje wobec polskiego kontrahenta i S. UK swój słowacki numer VAT UE. Z kolei, S. UK zastosuje do transakcji swój numer VAT wydany przez państwo członkowskie, w którym zakończy się transport lub wysyłka towarów. Biorąc pod uwagę okoliczności przedmiotowej sprawy oraz regulacje prawne mające do niej zastosowanie stwierdzić należy, że spełnione zostały wszystkie wymagane prawem warunki do zastosowania uproszczonej procedury rozliczenia podatku od towarów i usług w wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej. Zatem planowana transakcja nie skutkuje koniecznością rozliczenia przez Spółkę podatku VAT w Polsce (…)”
3. W konsekwencji, planowana wewnątrzwspólnotowa transakcja trójstronna obejmująca dostawę Produktów Finalnych których częścią składową są Opakowania nie będzie skutkowała koniecznością odrębnego wykazania przez Spółkę wewnątrzwspólnotowej dostawy Opakowań wynikającej z przesunięcia opakowań z terytorium Polski na terytorium innego państwa członkowskiego UE.
   
   

Ad. 3

Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przy wewnątrzwspólnotowym nabyciu Opakowań które są jako części składowe Produktów Finalnych objęte późniejszymi wewnątrzwspólnotowymi dostawami w ramach transakcji trójstronnych.

1. Zgodnie z art. 86 ust 1 Ustawy VAT w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatnikowi o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z zastrzeżeniem art. 114, art. 119, ust 4, art. 120 ust. 17, 119 oraz art. 124. Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 4 Ustawy VAT kwota podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów stanowi jednocześnie kwotę podatku naliczonego.
2. W świetle powyższych przepisów prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje zatem wyłącznie podatnikowi podatku VAT i dotyczy podatku naliczonego wynikającego z zakupów towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych. Odliczyć zatem można tylko podatek naliczony który jest związany z transakcjami opodatkowanymi VAT. Opakowania które Wnioskodawca nabędzie w Polsce w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia nie będą wykorzystywane w ramach działalności opodatkowanej Spółki wykonywanej w Polsce w postaci dystrybucji płyt DVD/Blu-ray bowiem Spółka takich czynności w Polsce nie będzie wykonywać. Jak wskazano w stanie faktycznym, Opakowania będą elementem (częścią składową) Produktów Finalnych, będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy przez Podwykonawcę na rzecz Spółki a następnie dostawy wykonanej przez Spółkę na rzecz kontrahentów poza terytorium Polski (wszystkie te czynności w ramach wewnątrzwspólnotwych transakcji trójstronnych). Zatem, Spółka nie będzie w stanie wykazać związku podatku naliczonego od wewnątrzwpólnotowego nabycia Opakowań z czynnościami Spółki opodatkowanymi VAT na terytorium Polski Opakowania są bowiem elementem Produktów Finalnych, którymi rozporządza w drodze czynności podlegającej VAT (tj. wewnątrzwspólnotowej dostawy) Podwykonawca.
3. Jednocześnie na podstawie art. 86 ust 8 pkt 1 Ustaw VAT podatnik ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2 tego przepisu (tj. wynikającą m.in. z wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów), gdy nabyte towary dotyczą dostawy towarów przez podatnika poza terytorium kraju, jeżeli kwoty podatku naliczonego mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami. Przepis ten zatem upoważnia Spółkę do odliczenia podatku VAT naliczonego w Polsce przy wewnątrzwspólnotowym nabyciu Opakowań w przypadku dokonania opodatkowanej VAT dostawy towarów w innym kraju członkowskim UE (tj. poza terytorium kraju). Warunkiem odliczenia podatku naliczonego w Polsce jest bowiem wykazanie, że dostawa opodatkowana VAT zagranicą byłaby opodatkowana VAT w Polsce, gdyby w Polsce została dokonana. Ponieważ dostawa Produktów Finalnych podlega opodatkowaniu VAT jako czynność opodatkowana (przy czym jest to podatek należny w kraju członkowskim UE dokonania dostawy przez Spółkę na rzecz Kontrahenta w ramach wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej) dopuszczalne jest odliczenia przez Spółkę podatku naliczonego w Polsce w związku z wewnątrzwspólnotowym nabyciem Opakowań a Spółka powinna gromadzić dokumenty wskazujące na związek wewnątrzwspólnotowego nabycia Opakowań w Polsce z dostawą na rzecz Kontrahentów wykonaną w innym kraju członkowskim UE.
   
   

Z powyższego przepisu wynika zatem że Polski ustawodawca uzależnił możliwość skorzystania z prawa do obniżenia podatku VAT naliczonego w związku ze sprzedażą dokonywaną poza terytorium Polski od spełnienia przez Wnioskodawcę łącznie następujących warunków.

1. Dostawa Produktu Finalnego na terytorium Polski przyznawałaby Wnioskodawcy prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupu Opakowań. Warunek ten jest spełniony ponieważ dostawa Produktu Finalnego przez Wnioskodawcę w Polsce podlegałaby opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy VAT. Jednocześnie dostawa tego rodzaju towarów nie została wymieniona w Ustawie VAT, ani w jej przepisach wykonawczych jako czynność zwolniona z podatku. Zatem, gdyby miejscem jej świadczenia było terytorium Polski, Spółce przysługiwałoby prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu Opakowań używanych w produkcji Produktu Finalnego.
2. Wnioskodawca będzie posiadać dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z dostawą dokonaną poza terytorium Polski. Ustawodawca nie precyzuje jakiego rodzaju dokumenty są wymagane. Zważywszy na charakter okoliczności, która ma zostać dowiedziona uznać należy, że mogą to być jakiekolwiek dokumenty, w tym dokumenty wewnętrzne podatnika takie jak np. korespondencja handlowa (tak też T. Michalik (w): VAT 2009, Wyd. 6, CH Beck Warszawa 2009, str. 649). Wnioskodawca będzie posiadał faktury dokumentujące dostawę Produktu Finalnego w ramach transakcji trójstronnej wystawione na rzecz Kontrahentów a także stosowną dokumentacje handlową z tym związaną Tym samym Spółka będzie w posiadaniu dokumentów, o których mowa w art. 66 ust. 8 pkt 1 Ustawy VAT, potwierdzających związek podatku naliczonego z tytułu nabycia Opakowań z dostawą Produktu Finalnego poza terytorium kraju.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 135 ust. 1 pkt 2 ustawy, wewnątrzwspólnotowa transakcja trójstronna ma miejsce, gdy trzech podatników VAT zidentyfikowanych na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych w trzech różnych państwach członkowskich uczestniczy w dostawie towarów w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności, przy czym dostawa tego towaru jest dokonana między pierwszym i drugim oraz drugim i ostatnim w kolejności, a przedmiot dostawy jest wysyłany lub transportowany przez pierwszego lub też transportowany przez drugiego w kolejności podatnika VAT lub na ich rzecz z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego.

Natomiast przez procedurę uproszczoną rozumie się, zgodnie z art. 135 ust. 1 pkt 4 ustawy procedurę rozliczania VAT w wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej, polegającą na tym, że ostatni w kolejności podatnik VAT rozlicza VAT z tytułu dokonania na jego rzecz dostawy towarów przez drugiego w kolejności podatnika VAT, jeżeli łącznie są spełnione następujące warunki:

1. dostawa na rzecz ostatniego w kolejności podatnika VAT była bezpośrednio poprzedzona wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów u drugiego w kolejności podatnika VAT,
2. drugi w kolejności podatnik VAT dokonujący dostawy na rzecz ostatniego w kolejności podatnika VAT nie posiada siedziby lub miejsca zamieszkania w państwie członkowskim, w którym kończy się transport lub wysyłka,
3. drugi w kolejności podatnik VAT stosuje wobec pierwszego i ostatniego w kolejności podatnika VAT ten sam numer identyfikacyjny na potrzeby VAT, który został mu przyznany przez państwo członkowskie inne niż to, w którym zaczyna się lub kończy transport lub wysyłka,
4. ostatni w kolejności podatnik VAT stosuje numer identyfikacyjny na potrzeby VAT państwa członkowskiego, w którym kończy się transport lub wysyłka,
5. ostatni w kolejności podatnik VAT został wskazany przez drugiego w kolejności podatnika VAT jako obowiązany do rozliczenia podatku VAT od dostawy towarów realizowanej w ramach procedury uproszczonej.
   
   

Z cyt. wyżej przepisów wynika, że procedura uproszczona w wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej polega na:

• objęciu obowiązkiem zapłaty podatku ostatecznego nabywcy towaru, czyli trzeciego w kolejności podatnika, z tytułu dostawy krajowej pomiędzy drugim a trzecim podatnikiem w kolejności na terytorium państwa członkowskiego, na którym towar znajduje się w momencie zakończenia jego wysyłki lub transportu,

• uznania, iż doszło do opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru przez drugiego w kolejności podatnika VAT zarówno na terytorium państwa członkowskiego, na którym towar znajduje się w momencie zakończenia jego wysyłki lub transportu jak i na terytorium państwa, które wydało numer identyfikacyjny dla VAT drugiemu w kolejności podatnikowi.
  
  

Zatem pomimo, że w transakcję trójstronną zaangażowane są trzy podmioty, jedynym podatnikiem, który zobowiązany jest do naliczenia podatku VAT jest trzeci w kolejności podatnik (ostateczny nabywca towaru), który dokonuje samoobliczenia podatku z tytułu nabycia towaru od drugiego w kolejności podatnika i traktuje to nabycie jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru.

Z przedstawionego w przedmiotowym wniosku opisu wynika, iż Wnioskodawca, jako podmiot z siedzibą w Holandii, zarejestrowany jest dla potrzeb podatku VAT jednocześnie w Holandii i w innych państwach członkowskich, m.in. w Polsce. Zamierza dokonywać wewnatrzwspólnotowych nabyć opakowań, które transportowane są bezpośrednio z Wielkiej Brytanii czy Włoch do polskiego podwykonawcy, który będzie wykorzystywał powierzone mu opakowania do produkcji gotowego produktu dla Wnioskodawcy, tj. płyt lub różnego rodzaju zestawów płyt DVD/Blu-ray. Opakowania wykorzystywane w procesie produkcyjnym przez Podwykonawcę będą pozostawać przez cały czas własnością Wnioskodawcy. Produkt Finalny, tj. gotowy produkt w postaci płyt lub zestawów płyt DVD/Blu-ray, będzie sprzedawany przez Podwykonawcę na rzecz Wnioskodawcy oraz przez Wnioskodawcę do kontrahentów z innych niż Polska krajów członkowskich UE, będących zarejestrowanymi w tych krajach podatnikami VAT i VAT UE. Sprzedaż do Kontrahentów nastąpi w taki sposób, że Produkt Finalny będzie transportowany przez Podwykonawcę bezpośrednio z Polski do Kontrahentów zlokalizowanych w krajach UE innych niż Polska a transakcja będzie rozliczana z zastosowaniem procedury uproszczonej dla transakcji trójstronnych.

Wnioskodawca wskazuje, że dla opisanej transakcji trójstronnej zastosuje wobec polskiego Podwykonawcy i Kontrahenta numer VAT UE nadany w Holandii. Z kolei podwykonawca wskaże numer VAT UE nadany w Polsce a Kontrahent zastosuje do transakcji numer VAT UE wydany przez państwo członkowskie w którym zakończy się transport/wysyłka Produktu Finalnego tj. Francja czy Niemcy.

Dokonując analizy przywołanych powyżej przepisów pod kątem przedstawionego stanu rzeczy przez Wnioskodawcę, stwierdzić należy że mamy do czynienia w niniejszej sprawie z transakcją trójstronną-procedurą uproszczoną, gdzie występują trzy podmioty, zidentyfikowane na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych w trzech różnych państwach członkowskich a towar transportowany jest od pierwszego, tj. polskiego podwykonawcy do ostatniego czyli kontrahenta z Francji czy Niemiec. Wnioskodawca jako drugi w kolejności podmiot transakcji, zostaje niejako „uwolniony” od obowiązków administracyjnych, zaś obowiązek rozliczenia podatku od ostatniej dostawy przerzuca na finalnego nabywcę. Ważne jest również to, że Wnioskodawca na potrzeby transakcji posłuży się holenderskim numerem VAT, a zatem numerem innym niż numery jakimi posługują się pierwszy i ostatni podmiot transakcji trójstronnej w procedurze uproszczonej.

Biorąc pod uwagę okoliczności przedmiotowej sprawy oraz regulacje prawne mające do niej zastosowanie stwierdzić należy, że spełnione zostały wszystkie wymagane prawem warunki do zastosowania uproszczonej procedury rozliczenia podatku od towarów i usług w wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy odnośnie pytania pierwszego należy uznać za prawidłowe.

Kwestia poruszona w pytaniu drugim niniejszego wniosku, sprowadza się do ustalenia, czy w przedmiotowej transakcji trójstronnej w procedurze uproszczonej, Wnioskodawca jest zobowiązany, na gruncie polskich przepisów ustawy o VAT do wykazania podatku VAT od takiej transakcji.

Jak wskazuje Wnioskodawca w uzasadnieniu, przedmiotem wywozu z Polski do innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej będzie Produkt Finalny w postaci płyt i różnego rodzaju zestawów płyt DVD/Blu-ray a nie Opakowania w których znajdują się płyty. Opakowania nigdy nie będą stanowiły samodzielnego towaru lecz należy je traktować jako niezbędny element wyprodukowanego przez polskiego Podwykonawcę Produktu Finalnego. Wnioskodawca w opisywanej transakcji posługiwać się będzie wobec polskiego podwykonawcy jak i kontrahenta z innego kraju członkowskiego numer VAT UE nadanym w Holandii.

Analizując przywołane powyżej przepisy oraz opis stanu sprawy, należy stwierdzić, że spełnione są wszystkie warunki do tego aby przedmiotową dostawę Produktu Finalnego uznać za transakcję trójstronną w procedurze uproszczonej. Jednym z warunków sine qua non takiej procedury jest m.in. wystąpienie podatników zidentyfikowanych na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych w trzech różnych państwach członkowskich. Wnioskodawca podaje, że w opisanej transakcji posługiwać się będzie numerem VAT holenderskim. W żadnym momencie łańcucha dostaw Wnioskodawca nie będzie zobowiązany w Polsce do rozliczenia podatku VAT. Opakowania, jak stwierdzono powyżej, nie będą przedmiotem dostawy wewnątrzwspólnotowej do podmiotu trzeciego, a dostawa produktu finalnego jako właściwego towaru dostawy przez Wnioskodawcę, będzie wykazana i rozliczona według przepisów holenderskich. Dlatego też polskie przepisy w tej kwestii nie mogą znaleźć zastosowania dla Wnioskodawcy, który jest podatnikiem podatku od wartości dodanej w Holandii. Tym samym, nie podstaw aby dla celów podatku VAT w Polsce rozpoznać przesunięcie Opakowań wykorzystanych w procesie wytworzenia Produktu Finalnego z Polski do innego kraju członkowskiego UE jako odrębnej wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy odnośnie pytania drugiego należy uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem (…)

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ww. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług. Z treści tego przepisu wynika, iż:

• prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje jedynie podatnikowi;

• prawo to przysługuje jedynie w zakresie w jakim towary i usługi, z których nabyciem naliczono podatek, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.
  
  

Przedstawiona powyżej zasada daje podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego jedynie w zakresie w jakim nabyte towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Ustawodawca wyłączył zatem możliwość dokonywania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które są wykorzystywane do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu. Stwierdzić należy, że w sytuacji gdy podatnik dokonuje wewnątrzwspólnotowego nabycia własnych towarów na terytorium kraju, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego w wielkości odpowiadającej podatkowi należnemu, pod warunkiem, że zakupy te będą służyć podatnikowi do wykonywanych czynności opodatkowanych.

Natomiast w oparciu o regulacje zawarte w art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy VAT, podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ww. ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ww. ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W opisie stanu sprawy Wnioskodawca, jako podmiot z siedzibą w Holandii, w ramach prowadzonej działalności zamierza nabywać opakowania na płyty DVD Blu-Ray pochodzące od dostawców z krajów członkowskich UE, w szczególności z Wielkiej Brytanii i Włoch. Opakowania będą częścią składową Produktów Finalnych, będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy przez Podwykonawcę na rzecz Wnioskodawcy a następnie dostawy wykonanej przez Wnioskodawcę na rzecz kontrahentów poza terytorium Polski. Dla tego łańcucha dostaw Wnioskodawca posłuży się holenderskim numer VAT UE.

Wątpliwości Wnioskodawcy wiążą się możliwością odliczenia podatku VAT naliczonego przy wewnątrzwspólnotowym nabyciu Opakowań na podstawie art. 86 ust. 8 ustawy.

W uzasadnieniu podaje, że Opakowania które będą przemieszczone do Polski w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia nie będą wykorzystywane przez niego w działalności opodatkowanej, bowiem Wnioskodawca takich czynności w Polsce nie będzie wykonywać, a jak sam słusznie wskazuje, odliczyć można tylko podatek naliczony który jest związany z transakcjami opodatkowanymi VAT. Jednocześnie, powołując się na zapis art. 86 ust. 8 ustawy, uważa, że ma prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w Polsce przy wewnątrzwspólnotowym nabyciu Opakowań w przypadku dokonania opodatkowanej podatkiem VAT dostawy towarów w innym kraju członkowskim UE, tj. poza terytorium kraju. Ponadto stwierdza, że warunkiem odliczenia podatku naliczonego w Polsce jest wykazanie, że dostawa opodatkowana VAT zagranicą byłaby opodatkowana VAT w Polsce, gdyby w Polsce została dokonana. Przedstawiając swoje stanowisko, Wnioskodawca zwraca uwagę, że oprócz WNT własnych produktów, nie dokonuje innych czynności opodatkowanych podatkiem VAT na terytorium Polski.

Analizując przywołane przepisy i argumentacje Wnioskodawcy, należy uznać, że dostawa produktów finalnych podlega opodatkowaniu w miejscu zakończenia wysyłki bądź transportu, czyli w państwie Kontrahenta. W sensie prawnym, druga transakcja zachodzi pomiędzy Wnioskodawcą a Kontrahentem, dla której to posługuje się holenderskim numerem VAT UE. Konsekwentnie, czynności, które powinien wykonać Wnioskodawca dla celów tej dostawy będą regulowały przepisy prawa holenderskiego. W przedmiotowym łańcuchu dostaw Wnioskodawca nie występuje jako polski podatnik podatku VAT. Jednak należy pamiętać, że dokonane przez Wnioskodawcę przesunięcie własnych towarów-Opakowań z innego kraju członkowskiego UE do Polski zawiera się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z kolei istotą regulacji art. 86 ust. 8 ustawy jest prawo do obniżenia podatku należnego z tytułu czynności określonych w art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług o podatek naliczony przy nabyciu towarów i usług związanych z wykonywaniem czynności nieopodatkowanych polskim podatkiem, bowiem wykonywanych poza terytorium kraju. Jednocześnie, biorąc pod uwagę podatek należny, nie uwzględnia się w deklaracji wartości dostaw towarów i świadczonych usług dokonywanych w ramach działalności gospodarczej zarejestrowanej poza terytorium kraju. Wnioskodawca w swoim uzasadnieniu podaje, że będzie posiadać dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z dostawą dokonaną poza terytorium Polski. Jak słusznie zauważa Wnioskodawca, w ustawie brak jest jakichkolwiek wskazań, co do formy czy rodzaju takich dokumentów. Oznacza to, że Podatnik winien posiadać takie dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z czynnościami wymienionymi w art. 5 ust. 1 ustawy.

Podsumowując, stwierdzić należy, że wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przy wewnątrzwspólnotowym nabyciu Opakowań, które są jako części składowe Produktów Finalnych, objętych na późniejszym etapie wewnątrzwspólnotową dostawą w ramach transakcji trójstronnych.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania trzeciego należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego — stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.