Burmistrz Gminy i Miasta Nisko, działając na podstawie art. 14a § 1, § 3 i § 4, art. 14b § 1, § 2 i § 7 oraz art. 216 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60), postanawia uznać, że budynki o łącznej pow. 464,22 m² i związane z nimi grunty o pow. 269,50 m² wykorzystywane przez gospodarstwo pomocnicze (...) podlegają opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości, ze stawką tegoż podatku przewidzianą dla budynków i gruntów pozostałych".

W dniu 29.08.2005 r. podatnik, działając na podstawie art. 14a § 1 i § 2 ordynacji podatkowej, złożył wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu stosowania prawa podatkowego w jego indywidualnej sprawie. We wniosku wskazał, iż powziął wątpliwość dotyczącą uiszczania podatku od nieruchomości przy zastosowaniu stawki podatkowej przewidzianej dla "budynków i gruntów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej" w stosunku do budynków wykorzystywanych przez gospodarstwo pomocnicze. Zgodnie z art. 14a § 2 ordynacji podatkowej podatnik zawarł jednocześnie własne stanowisko w sprawie, stwierdzając, że według niego budynki i grunty z nimi związane nie są wykorzystywane przez gospodarstwo pomocnicze do prowadzenia działalności gospodarczej, a w związku z tym winny być do nich stosowane stawki podatku za budynki i grunty pozostałe.

Burmistrz Gminy i Miasta Nisko jako organ podatkowy zgadza się z przedstawionym stanowiskiem podatnika i wyjaśnia, co następuje:

Przedmiotowe gospodarstwo pomocnicze, jak informuje nas podatnik (...), świadczy usługi wyłącznie dla resortu ON po kosztach własnych, nie prowadzi działalności w sposób ciągły i nie ma ona charakteru zarobkowego, ponieważ usługi na rzecz osób trzecich wykonywane są sporadycznie, z niewielkim zyskiem.

Artykuł 1a pkt 4 ustawy z 12.01.1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2002 r. Nr 9, poz. 84 ze zm.) obowiązujący od dnia 1.01.2003 r. zawiera definicję działalności gospodarczej - działalność, o której mowa w przepisach prawa działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem art. 1a pkt 4 ust 2. Artykuł 1a pkt 3 wyżej powoływanej ustawy zawiera pojęcie gruntów, budynków i budowli związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej, zgodnie z którym są to obiekty budowlany i grunty będące w posiadaniu przedsiębiorcy lub innego podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą, z wyjątkiem budynków mieszkalnych oraz gruntów związanych z tymi budynkami, a także gruntów, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 lit. b, chyba że przedmiot opodatkowania nie jest i nie może być wykorzystywany do prowadzenia tej działalność ze względów technicznych. Zgodnie z wyżej przytoczonymi definicjami działalność wykonywana przez gospodarstwo pomocnicze nie jest działalnością zarobkową i nieruchomości sporne nie są wykorzystywane do jej prowadzenia.

W świetle przywołanych wyżej przepisów oraz przedstawionych argumentów stwierdza się, iż budynki i grunty wykorzystywane przez podatnika są "budynkami i gruntami pozostałymi" w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 2e ustawy z dnia 12.01.1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych, co oznacza, że budynki te należy opodatkować podatkiem od nieruchomości jako budynki i grunty pozostałe ze stawką dla tych budynków. A zatem organ podatkowy uważa, że stanowisko podatnika wyrażone we wniosku jest zasadne.