DECYZJA

Dyrektor Izby Skarbowej w Krakowie po zapoznaniu się z postanowieniem Naczelnika Urzędu Skarbowego Kraków-Krowodrza z dnia 22.03.2005 r., nr PP1-443/6/05/4 w sprawie interpretacji dotyczącej zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług, działając na podstawie art. 14b § 5 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. nr 8, poz. 60 ze zm.)

zmienia przedmiotowe postanowienie w części dotyczącej opodatkowania podatkiem VAT usług naprawy gwarancyjnej wykonywanych przez Spółkę siłami własnych pracowników

UZASADNIENIE

Działając na podstawie art. 14a § 1 Ordynacji podatkowej wnioskiem z dnia 19.01.2005 r., Spółka zwróciła się do Naczelnika Urzędu Skarbowego o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego zgodnie z przepisem art. 14a § 1 Ordynacji podatkowej.

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka na postawie umowy zawartej z austriacką firmą X jest wyłącznym przedstawicielem tego przedsiębiorstwa na terenie Polski. Oprócz podstawowej działalności polegającej na zakupie wyrobów firmy X (motocykle, części zamienne do motocykli, akcesoria) i ich sprzedawaniu polskim dealerom, Spółka dodatkowo pełni funkcję pośrednika m. in. w zakresie wywiązywania się kontrahenta austriackiego z obowiązków gwaranta. W związku z tym, Spółka działając w imieniu i na rzecz firmy X przekazuje klientom finalnym bezpłatnie otrzymane z Austrii elementy do wymiany. Ponadto Spółka siłami własnych pracowników albo dodatkowych podwykonawców usuwa w imieniu gwaranta powstałe usterki. Krajowi podwykonawcy obciążają Spółkę fakturami VAT z tytułu wykonanych przez nich napraw gwarancyjnych. Spółka jest uznawana przez firmę austriacką w imieniu i na rzecz, której Spółka organizuje i zabezpiecza obsługę gwarancyjną. Zleceniodawca po przeprowadzeniu procedury zatwierdzenia protokołów gwarancyjnych wystawia faktury korygujące, uznające Spółkę o wartość wcześniej zafakturowanych części zamiennych, ponadto uznaje Spółkę w oparciu o wewnętrzny cennik przedsiębiorstwa na ustaloną przez siebie wartość wykonanych przez Spółkę jako pośrednika napraw gwarancyjnych. Zapytanie Spółki dotyczyło m.in. opodatkowania wykonywanych usług napraw gwarancyjnych.

Naczelnik Urzędu Skarbowego Kraków-Krowodrza w drodze postanowienia z dnia 15.04.2005 r. Nr PP-443/6/05/4 udzielił interpretacji, zgodnie z którą zlecanie w imieniu gwaranta wykonania usługi naprawy gwarancyjnej przez inny podmiot jest usługą pośrednictwa związaną z usługą na ruchomym majątku rzeczowym. Miejscem świadczenia wykonywanych przez Spółkę na zlecenie gwaranta usług naprawy gwarancyjnej jest w myśl art. 28 ust. 5 pkt 2 lit. b w związku z art. 28 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, Austria, gdyż nabywca usługi (gwarant) podał dla tej czynności numer pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej w Austrii. Spółka nie jest więc podatnikiem podatku VAT w Polsce z tytułu wykonywanych przez siebie usług naprawy gwarancyjnej. Nie jest natomiast usługą pośrednictwa w wykonywaniu napraw gwarancyjnych podzlecanie przez Spółkę usług naprawy gwarancyjnej innym podmiotom, które to podmioty obciążają za te usługi Spółkę a nie gwaranta. W takim bowiem przypadku to Spółka dokonuje naprawy gwarancyjnej na rzecz gwaranta, wykorzystując do tego jedynie podwykonawców.

Po zapoznaniu się z aktami sprawy Dyrektor Izby Skarbowej w Krakowie stwierdza:

W przypadku gdy Spółka wykonuje naprawy gwarancyjne siłami swoich pracowników to mimo, iż działa na rzecz firmy austriackiej należy przyjąć, że Spółka sama wykonuje usługę na ruchomym majątku rzeczowym, a nie - jak pisze Naczelnik Urzędu Skarbowego - jest pośrednikiem w świadczeniu usług. Istotą pośrednictwa jest bowiem poszukiwanie przez pośrednika działającego na rzecz zleceniodawcy, podmiotu, który wykona daną usługę (w tym wypadku usługę na ruchomym majątku rzeczowym). Pośrednictwo nie polega natomiast na faktycznym wykonywaniu usługi.

Prawidłowe jest natomiast wyjaśnienie Naczelnika Urzędu Skarbowego dotyczące opodatkowania podatkiem VAT napraw gwarancyjnych wykonywanych przez podwykonawców. W przypadku bowiem gdy usługi naprawy gwarancyjnej są wykonywane przez podwykonawców, którzy kosztami tych usług obciążają Spółkę, która dostaje zwrot ww. wydatków od firmy austriackiej należy odwołać się do art. 6 (4) VI Dyrektywy, zgodnie z którym, w przypadku w którym podatnik działając we własnym imieniu lecz na rachunek innej osoby bierze udział w świadczeniu usług uznaje się, że podatnik ten nabył i wyświadczył te usługi. W świetle powyższego należy przyjąć, że jeśli Spółka zakupiła usługę naprawy gwarancyjnej, a następnie ją odsprzedaje firmie austriackiej to Spółka sama wykonała usługę na ruchomym majątku rzeczowym.

Zgodnie z art. 27 ust. 2 pkt. 3 lit. d ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) miejscem świadczenia usług na ruchomym majątku rzeczowym jest miejsce, gdzie usługi są faktycznie świadczone, z zastrzeżeniem art. 28. W przedmiotowym przypadku regulacja art. 28 ust. 7 ustawy, która dotyczy m. in. usług na ruchomym majątku rzeczowym nie ma zastosowania, jako iż że nie jest spełniony warunek wywozu towarów po wykonaniu na nich usług z terytorium państwa członkowskiego, na którym usługi te zostały faktycznie wykonane. W związku z tym, że w obu ww. przypadkach miejscem faktycznego świadczenia usług naprawy gwarancyjnej jest terytorium kraju, Spółka jest podatnikiem podatku VAT w Polsce zarówno z tytułu napraw gwarancyjnych wykonywanych przez swoich pracowników, jak i z tytułu odsprzedaży napraw gwarancyjnych wykonywanych przez podwykonawców.

Wydana przez Naczelnika Urzędu Skarbowego interpretacja zgodnie z którą, zlecanie w imieniu gwaranta wykonania usługi naprawy gwarancyjnej przez inny podmiot jest usługą pośrednictwa związaną z usługą na ruchomym majątku rzeczowym oraz że w świetle art. 28 ust. 5 pkt 2 w związku z art. 28 ust. 6 ustawy nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce - w sposób rażący narusza postanowienia art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. d ustawy.

Z wyżej wymienionych względów, kierując się postanowieniami art. 14b § 5 pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, Dyrektor Izby Skarbowej w Krakowie orzekł jak w sentencji.

Powyższa interpretacja:

- dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę; traci swoją moc z chwilą zmiany przepisów jej dotyczących,

- nie jest wiążąca dla podatnika, następcy prawnego podatnika/osoby trzeciej odpowiedzialnej za zaległości podatkowe, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej

Pouczenie

Od niniejszej decyzji służy odwołanie do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie. Odwołanie wnosi się w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji.