POSTANOWIENIE

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Bochni działając na podstawie art. 14a par. 1 oraz par. 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. nr 8 poz 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku złożonego w dniu 27 października 2005r., w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych stwierdza, iż przedstawione we wniosku stanowisko, że:
• wyposażenie wniesione jedną wartością do grupy VIII środków trwałych, wycenione wg wartości rynkowej, będzie można zaliczać w koszty poprzez comiesięczne odpisy amortyzacyjne;
• będą kosztem uzyskania przychodów utworzone rezerwy lub spisane należności od wierzytelności wniesionych do spółki z o.o.;
• amortyzacja wartości .firmy powstałej w wyniku wniesienia aportem przedsiębiorstwa do spółki z o.o. nie jest kosztem uzyskania przychodów
- nie jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W złożonym wniosku przedstawiony został następujący stan faktyczny:
Państwo "X" prowadzą wspólnie firmę małżeńską, bez zawarcia umowy spółki cywilnej. Istnieje między małżonkami wspólność majątkowa, a dochód ze wspólnie prowadzonej działalności gospodarczej dzielony jest po 50% i opodatkowany podatkiem liniowym 19% w oparciu o art. 33c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Małżonkowie posiadają dwa odrębne numery NIP. Numerem podawanym na fakturach, ofertach jest numer NIP małżonki. Ustawa o swobodzie działalności gospodarczej zobowiązuje małżonków zarejestrowa­nych w ewidencji działalności gospodarczej na podstawie wspólnego wpisu pod jednym numerem, aby do 31 grudnia 2005r. dopełnić formalności związanych ze zmianą wspólnego wpisu pod rygorem wykreślenia z ewidencji. W związku z tym obowiązkiem małżonkowie zdecydowali wnieść aportem wkład w postaci swojego przedsiębiorstwa do wcześniej założonej, zarejestrowanej w KRS spółki z o.o. Prowadzone wspólnie przez małżonków przedsiębiorstwo /określone w art. 55 Kodeksu Cywilnego/ zostanie wniesione jako udział, zwiększając kapitał zakładowy spółki z o.o. Środki trwałe wchodzące w skład wniesionego aportem do spółki z o.o. przedsiębiorstwa /prowadzonego przez osobę fizyczną/ zostaną wycenione zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, czyli wartości rynkowej. Spółka z o.o. będzie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od wartości rynkowej poszczególnych środków trwałych, stosując indywidualne stawki amortyzacyjne w przypadku środków trwałych spełniających warunki używanych. Zgodnie z art. 16 ust. 10 pkt 1 powołanej ustawy wartość początkową środków trwałych ustaloną dla celów amortyzacji w przypadku wniesienia w postaci wkładu niepieniężnego przedsiębiorstwa stanowi suma ich wartości rynkowej w przypadku wystą­pienia dodatniej wartości firmy ustalonej zgodnie z art. 16g ust. 2 tej ustawy. Przedmiotem złożonego wniosku są m.in. zapytania:
• czy składniki majątkowe (wyposażenie), których okres używalności przekracza 1 rok, ale z uwagi na jednostkową wartość niższą niż 3.500 zł zaliczone zostały przez osobę fizyczną bezpośrednio w koszty, które zostaną wycenione wg wartości rynkowej w celu wniesienia do spółki z o.o. mogą zostać łączną wartością wniesione do grupy VIII środków trwałych rodzaj 808, a następnie amortyzowane, czy też muszą być poszczególnymi składnikami wnoszone do spółki z o.o. i wliczone w koszty w miesiącu oddania do użytkowania;
• czy wniesione do spółki z o.o. wierzytelności (należności) w przypadku konieczności utworzenia rezerwy lub odpisanych jako nieściągalne, będą kosztem uzyskania przychodów w spółce z o.o. - dotyczy art. 16 pkt 25, 26 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych;
• czy amortyzacja wartości firmy powstałej w wyniku wniesienia aportem przedsiębiorstwa do spółki z o.o. jest kosztem uzyskania przychodów.
Zdaniem Wnioskodawców:
• wyposażenie wniesione jedną wartością do grupy VIII środków trwałych, wycenione wg wartości rynkowej, będzie można zaliczać w koszty poprzez comiesięczne odpisy amortyzacyjne;
• będą kosztem uzyskania przychodów utworzone rezerwy lub spisane należności od wierzytelnoś­ci wniesionych do spółki z o.o.;
• amortyzacja wartości firmy powstałej w wyniku wniesienia aportem przedsiębiorstwa do spółki z o.o. nie jest kosztem uzyskania przychodów.

Podstawy materialnoprawne rozstrzygnięć w opisanych wyżej kwestiach znajdują się w ustawie z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz.U. z 2000r. Nr 54 poz. 654 ze zm.)
W poruszonej kwestii amortyzacji składników majątkowych określanych jako wyposażenie stwierdzić należy, że w świetle przepisów powołanej ustawy, wartość składnika majątku nie jest wyznacznikiem jego zaliczenia lub nie zaliczenia do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych. Istotnym w tym zakresie jest, czy składnik majątku podatnika spełnia warunki, o których stanowią art. 16a i 16b tej ustawy, wśród których nie wskazano przesłanki wartościowej. Mając na uwadze składniki określane jako wyposażenie należałoby zastosować art. 16a ust. 1 ustawy, który do środ­ków trwałych zalicza m.in. maszyny, urządzenia, środki transportu i inne przedmioty, o ile będą one spełniały następujące warunki:
• zostały nabyte lub wytworzone we własnym zakresie,
• stanowią własność lub współwłasność podatnika,
• są kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania,
• przewidywany okres ich używania jest dłuższy niż rok,
• są wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnoś­cią gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1,• nie są wymienione w katalogu środków trwałych określonym w art. 16c.Powołany przepis wskazywałby, że każdy składnik majątku, bez względu na swoją wartość, nawet minimalną, jeżeli spełnia podane kryteria, powinien być zaliczony do środków trwałych, bądź war­tości niematerialnych i prawnych.

Ponieważ takie postępowanie byłoby nazbyt rygorystyczne i ab­sorbujące, przepisy dotyczące amortyzacji zostały nieco zliberalizowane w odniesieniu do składni­ków majątkowych niższej wartości. W przypadku nabycia składników majątkowych spełniających kryteria zaliczenia do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych o wartości nie przekraczającej 3.500 zł możliwe są rozwiązania alternatywne zaliczonych przez podatnika do środków trwałych Na mocy art.l1d ust. 1powołanej ustawy podatnik może nie zaliczyć takiego składnika do środków trwałych, odnosząc jego wartość bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów. Jeżeli jednak podatnik dokonał zaliczenia tego składnika majątku do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, jest obowiązany do jego amortyzowania, ale na mocy art. 16f ust. 3 tej ustawy ma wybór:
1. dokonywać odpisów amortyzacyjnych zgodnie z zasadami wyrażonymi w art. 16h - 16m, albo,
2. dokonać jednorazowego odpisu amortyzacyjnego w miesiącu oddania składnika do używania lub w miesiącu następnym.
Jednakże zwrócić należy uwagę, że podstawą każdego z wymienionych wyżej sposobów postępo­wań jest wartość początkowa poszczególnych składników majątkowych, a nie łączna ich wartość. Wskazuje na to przepis art. 16g ust. 1pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który mówi jaką wartość przyjmuje się dla poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w razie nabycia ich w postaci aportu.

Wierzytelności nieściągalne, bez względu na przyczynę ich nieściągalności, oraz utworzone na ten cel rezerwy, a także odpisy aktualizujące wartość należności - co do zasady - nie są uznawane za koszty uzyskania przychodu. Wyjątki od tej zasady określone zostały wwustawie o podatku dochodowym od osób prawnych. W myśl art. 16 ust. 1pkt 25 tej ustawy do kosztów uzyskania przychodów mogą być zaliczone nieściągalne wierzytelności, które łącznie spełniają trzy kryteria:
• zostały zarachowane, zgodnie z art. 12 ust. 3 ustawy, jako przychód należny,
• nieściągalność wierzytelności jest udokumentowana według zasad określonych w art. 16 ust. 2 ustawy,
• nie uległy przedawnieniu.
Dla zaliczenia wierzytelności do kosztów uzyskania przychodów konieczne jest spełnienie tych przesłanek jednocześnie. Nie będzie mogła być zaliczona do kosztów uzyskania przychodów wie­rzytelność, która nie została uprzednio zaliczona do przychodów należnych, mimo że jej nieściągal­ność została udokumentowana w sposób przewidziany w ustawie. Przesłanka uprzedniego zaracho­wania wierzytelności do przychodów należnych nie będzie spełniona w sytuacji, gdy wierzytelność jest składnikiem przedsiębiorstwa wnoszonego jako wkład niepieniężny (aport) do spółki z o.o. na podwyższenie kapitału zakładowego. Również z tego względu nie będą mogły być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów odpisy aktualizujące, o których mowa w art. 16 ust. 1pkt 26a powołanej ustawy.Natomiast co do tworzenia rezerw i wskazanego w związku z tym art. 16 ust. 1pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stwierdzić należy, że w opisanym stanie faktycznym przepis ten nie będzie miał zastosowania, gdyż odnosi się w większości do banków oraz do jednostek organizacyjnych uprawnionych na podstawie odrębnych ustaw regulujących zasady ich funkcjonowania, do udzielania kredytów (pożyczek). Jednakże kosztem uzyskania przychodów będą rezerwy, w myśl przepisu art. 16 ust. 1 pkt 27 ustawy spełniające równocześnie dwa warunki:
1) istnieje ustawowy obowiązek utworzenia rezerwy (ale nie wynika on z ustawy o rachunkowości)
2) ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych przewiduje tworzenie rezerwy w ciężar kosztów.

Podstawą rozstrzygnięcia kwestii amortyzacji wartości firmy jest przepis art. 16c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, określający grupę wartości niematerialnych i prawnych, które nie podlegają amortyzacji. Przepisu tego nie należy utożsamiać z przepisami, które wyłączają z kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne /amortyzację/ - w całości lub w części - od środków trwałych czy też wartości niematerialnych i prawnych podlegających, co do zasady, amortyzacji.Do grupy wartości niematerialnych i prawnych nie podlegających amortyzacji, zgodnie z wskaza­nym art. 16c tej ustawy, zaliczono także wartość firmy, jeżeli wartość ta powstała w inny sposób niż określony w art. 16b ust. 2 pkt 2, tzn. w inny sposób niż w drodze kupna, przyjęcia do odpłatnego korzystania, gdy przyjęte składniki majątku są zaliczane do składników majątku używającego, oraz wniesienia do spółki na podstawie przepisów o komercjalizacji i prywatyzacji. Wobec faktu, że w opisanych przez Wnioskodawców okolicznościach wartość firmy powstanie w następstwie wkładu niepieniężnego dokonanego w oparciu o przepisy Ksh, wartość ta nie będzie podlegała amortyzacji.

Powyższa interpretacja:
- dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę, traci swoją moc z chwilą zmiany przepisów j ej dotyczących;
- nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej.
Ustalono, iż w dacie wydania niniejszego postanowienia nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa lub postępowanie przed sądem administracyjnym.

Na niniejsze postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie za pośred­nictwem Naczelnika tut. Urzędu, w terminie 7 dni od daty jego doręczenia.