POSTANOWIENIE

Na podstawie art.14a § 4 w związku z art.14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie, udzielając pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych w indywidualnej sprawie Podatnika przedstawionej w piśmie z dnia 26.10.2005r. (wpłynęło do tutejszego Urzędu Skarbowego w dniu 02.11.2005 r. i uzupełnione w dniu 01.12.2005r. ).

postanawia

uznać stanowisko Podatnika za prawidłowe.

UZASADNIENIE

Ze stanu faktycznego przedstawionego przez Spółkę wynika, iż Spółka zajmuje się rekrutacją pracowników w Polsce, którzy swoją pracę wykonują za granicą. Są to następujące prace wykonywane na rzecz osób fizycznych: opieka nad osobami starszymi, prowadzenie gospodarstw domowych, sprzątanie, czyszczenie obiektów.

Spółka prosi o udzielenie pisemnej interpretacji, czy ponoszone przez firmę koszty podróży pracowników zatrudnionych wyłącznie na umowę zlecenia do wyznaczonego miejsca w którym przebywają przez cały okres trwania zlecenia lub w międzyczasie są oddelegowani w inne miejsce celem dalszego wykonywania zlecenia będą kosztami uzyskania przychodu?

Pracownicy otrzymują wynagrodzenie za wykonanie zlecenia a koszty związane z dojazdem i powrotem po zakończeniu zlecenia pokrywane są w całości przez Spółkę. Z uzupełnienia wniosku wynika, iż w umowach zlecenia zawartych z pracownikami znajduje się zapis według którego przysługuje im zwrot kosztów podróży.

Zdaniem Podatnika zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15.02.1992r.o podatku dochodowym od osób prawnych kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty poniesione w celu uzyskania przychodów. Ponoszone przez firmę koszty podróży oddelegowanych pracowników, służą bezpośrednio uzyskiwanemu przychodowi przez firmę dlatego będą kosztami uzyskania przychodu.

Naczelnik Drugiego MUS po zapoznaniu się z przedstawionymi okolicznościami, uznając za prawidłowe stanowisko Podatnika informuje, co następuje:

Przedstawione we wniosku pytanie Podatnika dotyczy możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztów podróży zleceniobiorców zatrudnionych wyłącznie na umowę zlecenia oddelegowanych do pracy za granicę w sytuacji, gdy z zawartych umów zlecenia wynika zapis, iż koszty te ponosi Spółka.

Dla rozstrzygnięcia przedmiotowej kwestii zastosowanie ma przepis art.15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000r. Nr 54, poz.654 ze zm.) zgodnie z którym kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Oznacza to, iż wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie są kosztami uzyskania przychodów o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z przychodami, w tym służą zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów. Są to więc koszty bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskiwanym przychodem oraz koszty dotyczące całokształtu działalności podatnika, czyli związane z funkcjonowaniem firmy. Jednakże aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów Podatnik musi wykazać jego związek z prowadzoną działalnością oraz to, że jego poniesienie miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego w danym roku podatkowym przychodu oraz udokumentować je zgodnie z wymogami ustawy o rachunkowości.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż zleceniobiorcy zatrudnieni na podstawie umowy zlecenia otrzymują wynagrodzenie za wykonanie poza granicami kraju prac określonych w przedmiotowej umowie w postaci opieki nad osobami starszymi, prowadzenia gospodarstw domowych, sprzątania i czyszczenia obiektów. Koszty związane z ich dojazdem i powrotem po zakończeniu zlecenia pokrywane są w całości przez Spółkę. W umowach zlecenia zawartych ze zleceniobiorcami znajduje się zapis według którego przysługuje im zwrot kosztów podróży.

W świetle definicji podróży służbowej zawartej w art.77 § 1 Kodeksu pracy podróż taka związana jest z osobą pracownika wykonującego zlecone przez pracodawcę zadanie poza miejscowością, w której znajduje się jego stałe miejsce pacy lub poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy. Natomiast w rozumieniu Kodeksu pracy za pracowników nie uważa się osób zatrudnionych na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło (zleceniobiorców). Niemniej jednak należności z tytułu podróży służbowej mogą być również przyznane osobom zatrudnionym na podstawie w/w umów, gdyż wykonywanie prac na rzecz zleceniodawcy przez osoby zatrudnione na podstawie umów cywilnoprawnych często również łączy się z koniecznością wyjazdu poza miejscowość ich stałego zamieszkania. Nie ma przeszkód aby postanowienia umowy zlecenia traktowały o wynagrodzeniu należnym zleceniobiorcy w związku z odbyciem podróży i zwrocie na jego rzecz poniesionych z tego tytułu wydatków, jeżeli wykonanie zlecenia wiąże się z odbyciem przez zleceniobiorcę takiej podróży. W takiej sytuacji zleceniobiorca ponoszący związane z wyjazdem wydatki może (gdy stanowi tak zawarta umowa) otrzymać od zleceniodawcy zwrot świadczeń przewidzianych w zawartej umowie. Zdaniem organu podatkowego należy jednak mieć na uwadze, iż wydatki refundujące poniesione przez zleceniobiorcę koszty podróży mogą być uznane w całości za koszty uzyskania przychodów, jeżeli ich poniesienie jest związane z osiągniętym przychodem, a zwrot kosztów podróży związanych z wykonywaniem zlecenia wynika z zawartej pomiędzy Stronami umowy cywilnoprawnej.

W związku z powyższym koszty podróży zleceniobiorców do miejsc wykonywania zlecenia, które wynikają z zawartych umów zlecenia - mogą być w całości zaliczone do kosztów uzyskania przychodów Spółki na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (o ile Spółka z tytułu prac wykonywanych przez zleceniobiorców otrzymuje przychód).

Biorąc powyższe pod uwagę Naczelnik Drugiego MUS postanowił jak na wstępie.

Przedmiotowa interpretacja dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego przez Spółkę w złożonym wniosku oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie zdarzenia.Zgodnie z art. 14b § 1-2 ustawy Ordynacja podatkowa niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia. Na niniejsze postanowienie służy Stronie prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem tutejszego organu podatkowego w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia (art. 236 § 2 i art. 239 w związku z art. 14a § 4 ustawy Ordynacja podatkowa). Do zażalenia należy załączyć znaki opłaty skarbowej w wysokości 5 zł oraz 0,50 zł od każdego załącznika (ustawa z dnia 9 września 2000 r. o opłacie skarbowej - t. j. Dz. U. z 2004 r. Nr 253, poz. 2532 ze zm.)