POSTANOWIENIE

Naczelnik Małopolskiego Urzędu Skarbowego w Krakowie, działając na podstawie art. 14a § 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu Państwa wniosku znak ZW/DHF/5629/05 z dnia 9.08.2005 r. (data wpływu do tut. Urzędu 9.08.2005 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych w odpowiedzi na pytanie w części dotyczącej sposobu ustalenia wartości początkowej zakupionego środka trwałego stwierdza, że stanowisko przedstawione w zapytaniu w ww. zakresie nie jest prawidłowe.

Uzasadnienie

Wnioskodawca (Spółka) przedstawił następujący stan faktyczny. Spółka najmowała nieruchomość gruntową zabudowaną budynkiem niemieszkalnym (magazynem murowanym z rampą), położoną w K. W okresie od stycznia do kwietnia 2000 r. Spółka dokonała nakładów ulepszających w najmowanym majątku. Najmowany budynek niemieszkalny wraz z budowlami i urządzeniami w księgach właściciela ujęty był pod jednym numerem inwentarzowym i traktowany jako jeden środek trwały. Zrealizowane przez Spółkę nakłady na budynek, ogrodzenie, drogę place oraz instalację wodno - kanalizacyjną, zaewidencjonowane zostały jako nakłady poniesione na jeden obcy środek trwały, wartość poczynionych nakładów wyniosła 208.435,49 zł. W dniu 29.09.2003 r. Spółka nabyła od wynajmującego najmowany skład handlowy płacąc za niego kwotę 210.000 zł. W kwocie tej zostały zawarte prawo wieczystego użytkowania działki, wycenione na 121.325 zł oraz własność znajdujących się na niej budynku, budowli i urządzeń wycenionych na 88.675 zł. W kwocie zakupionych budynku, budowli i urządzeń znalazła się wartość wycenionych przez sprzedającego nakładów inwestycyjnych poniesionych przez Spółkę w wysokości 68.734 zł. Na dzień zakupu najmowanej nieruchomości Spółka posiadała w swoich księgach nieumorzoną wartość nakładów poniesionych w najmowanym obiekcie w kwocie 190.631,63 zł (208.435, 49 zł minus wartość odpisów amortyzacyjnych 17.803,86 zł), sprzedający wycenił wartość nakładów inwestycyjnych poczynionych przez Spółkę na kwotę 68.734 zł. Spółka powiększyła wartość nabytego środka trwałego (budynek niemieszkalny wyceniony na 88.675 zł) o niezamortyzowaną wartość poniesionych nakładów zaliczonych do inwestycji w obcym środku trwałym, pomniejszając o wartość nakładów uznanych przez sprzedającego, które zostały zawarte w kwocie zakupu środka trwałego. Tak ustalona wartość środka trwałego podlegała amortyzowaniu wg stawki 2,5%. Z uwagi na zakwestionowanie rozliczenia deklaracji podatku od nieruchomości za lata 2003 i 2004 Spółka dokonała dla potrzeb tego podatku podziału opisanego wyżej środka trwałego na cztery środki, wydzielając w ewidencji: budynek, ogrodzenie, drogę i place oraz instalację wodno - kanalizacyjną. Środki te zaczęły stanowić podstawę naliczenia amortyzacji wg stawek odpowiednich dla poszczególnych środków trwałych.

Pytanie Wnioskodawcy dotyczy kwestii, czy zastosowany sposób ustalenia wartości początkowej zakupionego środka trwałego jest zgodny z przepisami art. 16g ust. 1, 3 i art. 16h ust. 1 oraz czy prawidłowe jest jego rozbicie na cztery środki trwałe w celu dostosowania do zapisów aktu notarialnego oraz wypisu z ksiąg wieczystych. Zdaniem Wnioskodawcy sposób ustalenia przez niego wartości początkowej środka trwałego oraz wyodrębnienie ewidencyjne poszczególnych środków trwałych należy uznać za prawidłowe.

Ustosunkowując się do złożonego wniosku Naczelnik Małopolskiego Urzędu Skarbowego stwierdza, że w związku z tym, że ww. zapytanie Podatnika dotyczy w istocie dwóch różnych kwestii odpowiedź Naczelnika Małopolskiego Urzędu Skarbowego zawarto w dwóch odrębnych postanowieniach, w niniejszym postanowieniu odniesiono się do zapytania Podatnika w części dotyczącej sposobu ustalenia wartości początkowej zakupionego środka trwałego.
Na podstawie art. 16g ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych uważa się w razie odpłatnego nabycia cenę ich nabycia. Zgodnie z 16g ust. 3 ww. ustawy za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.
W sytuacji opisanej we wniosku wskutek połączenia uprawnień i obowiązków wynajmującego oraz najemcy wygasł stosunek najmu. W związku z faktem, że najmowany środek trwały, w którym zostały poniesione nakłady na jego modernizację stał się własnością Spółki przestała istnieć podstawa dalszej amortyzacji i ewidencjonowania inwestycji w obcym środku trwałym, zaś najmowane poprzednio składniki majątku stały się własnością Spółki. Z opisanego we wniosku stanu faktycznego oraz z § 4 załączonego do wniosku aktu notarialnego z dnia 29.09.2003 r. wynika, że Spółka nabyła za cenę 210.000 zł prawo wieczystego użytkowania działki oraz własność znajdujących się na niej budynku, budowli i urządzeń. Jak wskazano w § 2 ww. umowy strony umowy oświadczyły, że ze środków Spółki poczynione zostały nakłady na opisaną wyżej nieruchomość, których wartość wynosi 68.734 zł. Z § 3 umowy sprzedaży wynika m.in. ponadto, że przedmiotowa umowa została zawarta w trybie przetargu pisemnego ofertowego zorganizowanego na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 26.08.1997 r. w sprawie określenia zasad i trybu organizowania przetargów na sprzedaż majątku trwałego lub oddania mienia do odpłatnego korzystania innym podmiotom przez spółkę powstałą w wyniku komercjalizacji oraz warunków, w których dopuszcza się odstąpienie od przetargu (Dz. U. Nr 108, poz. 696 ze zm.), że cena wywoławcza przedmiotu sprzedaży określona została w kwocie 207.068 zł, przy czym cena ta została ustalona na podstawie wyceny biegłego rzeczoznawcy majątkowego (powiększonej o koszt wyceny), a także, że Strona sprzedająca oświadczyła, że w podanej cenie zawarta jest również wartość nakładów w kwocie 68.734 zł. Wartość ta, zgodnie z § 5 umowy, zaliczona została na poczet ceny sprzedaży. W związku z przetargowym trybem sprzedaży należy nadmienić, że zgodnie z § 5 ust. 1 ww. rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 26.08.1997 r. cena wywoławcza składników majątku nie może być niższa niż aktualna wartość rynkowa ustalona przez rzeczoznawcę. Z załączonych do wniosku dokumentów wynika również, że Wnioskodawca notą księgową z dnia 18.09.2003 r. obciążył wynajmującego kwotą 68.734 zł tytułem uznanych nakładów ponoszonych na nieruchomość. Uwzględniając ww. okoliczności, w świetle powołanego we wniosku art.676 kodeksu cywilnego, należy zatem uznać, że wynajmujący (sprzedawca) zatrzymał dokonane przez Spółkę ulepszenia za zapłatą uzgodnionej sumy odpowiadającej ich wartości w chwili zwrotu (68.734 zł), nie oznacza to jednak, że przez sam fakt określenia w umowie ww. wartości nakładów niższej od wysokości wynikającej z ewidencji księgowej najemcy, można przyjąć, iż najemca usunął pozostałą część nakładów, o czym mowa we wniosku.
Określona w ww. umowie sprzedaży cena sprzedaży (210.000 zł) stanowi kwotę należną zbywcy, o której mowa w art. 16g ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnym. Z opisanego wyżej stanu faktycznego wynika, że cena ta zawiera wartość nakładów poczynionych przez Spółkę, których wartość określona została w umowie na kwotę 68.734 zł. Określona w umowie cena zakupu przedmiotowych rzeczy i prawa wieczystego użytkowania działki podlega podwyższeniu jedynie o wskazane w ww. przepisie koszty związane z zakupem. Do kosztów tych nie może zostać zaliczona niezamortyzowana wartość inwestycji w obcym środku trwałym nie uwzględniona w cenie nabytych składników majątku określonej przez rzeczoznawcę na poziomie ceny rynkowej. Ww. cena nie podlega w szczególności podwyższeniu o sumę wydatków na ulepszenie środka trwałego na podstawie art. 16g ust. 13 ww. ustawy (przepis ten nie dotyczy wydatków poniesionych przed nabyciem środków trwałych - mowa jest w nim o ulepszeniu środków trwałych, których wartość początkowa została ustalona zgodnie z ust. 1 i 3-11, a wydatki na ulepszenie mają powodować wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania). W ocenie Naczelnika Małopolskiego Urzędu Skarbowego w stanie faktycznym opisanym we wniosku brak jest podstaw do podwyższenia wartości początkowej nabytego na podstawie umowy z dnia 29.09.2003 r. budynku niemieszkalnego o niezamortyzowaną wartość inwestycji w obcym środku trwałym nie uwzględnioną w cenie nabytych składników majątku, jak również do zaliczenia tej wartości jednorazowo do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, z powodu braku związku z przychodem Spółki.

Mając na uwadze powyższe postanowiono jak w sentencji postanowienia.

Niniejsza interpretacja:
- dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę, traci swą moc z chwilą zmiany przepisów jej dotyczących;
- interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej.

W dacie wydania postanowienia w sprawie objętej wnioskiem nie toczyło się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

Na niniejsze postanowienie przysługuje prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie ul. Wadowicka 10 za pośrednictwem Naczelnika Małopolskiego Urzędu Skarbowego, w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia, stosownie do art. 14a § 4 i art. 236 § 2 pkt 1 ustawy Ordynacja podatkowa. Zażalenie powinno zawierać zarzuty przeciwko postanowieniu oraz określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia, stosownie do art. 222 w związku z art. 239 ustawy Ordynacja podatkowa. Zażalenie podlega opłacie skarbowej uiszczanej w postaci znaków opłaty skarbowej, która wynosi 5 zł od podania (50 gr za każdy załącznik).