POSTANOWIENIE

Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa - Bielany, działając na podstawie art. 14a, art. 217 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 8 poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych

postanawia

uznać przedstawione przez Stronę stanowisko za nieprawidłowe

UZASADNIENIE

W dniu 10.10.2005 r. (data wpływu do organu podatkowego 28.10.2005 r.) zwrócił się Pan pisemnie z prośbą o wydanie interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14 poz. 176 ze zm. w skrócie UPDOF), dotyczącej opodatkowania dochodu uzyskanego ze sprzedaży akcji Banku X S.A.

Stan faktyczny:

W 1999 r. nabył Pan akcje Banku X S.A. w Warszawie na podstawie Transzy Pracowniczej w ramach oferty nabycia, przedstawionej przez Ministra Skarbu w dniu 27 marca 1997 r. i złożonej pracownikom Banku X w prospekcie emisyjnym. Akcje te następnie zostały przez Pana zbyte.
Warunki i zasady przydziału akcji określone zostały w "Regulaminie nabywania akcji przez pracowników Banku X S.A. w ramach oferty publicznej", uchwalonym przez Radę Banku X, a następnie zatwierdzonym przez Ministra Skarbu Państwa. Akcje te były również dopuszczone do publicznego obrotu.

Pytanie Strony:

Czy zbycie akcji Banku X S.A., które zostały nabyte w ramach Transzy pracowniczej na podstawie oferty publicznej i dopuszczone do obrotu spełnia przesłanki zwolnienia z podatku dochodowego określone w art. 52 pkt. 1 lit. a podatku dochodowego od osób fizycznych ?

Stanowisko Strony:

We wniosku z dnia 10.10.2005 r. zawarł Pan stanowisko, iż:
- sprzedaż akcji Banku X pracownikom nie nastąpiła w procesie prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego. W konsekwencji oznacza to, iż nabycie akcji, w tym przypadku nie nastąpiło w wykonywaniu uprawnień przyznanych pracownikom, określonych w art. 24 ustawy z dnia 13 lipca 1990 r. o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych (Dz. U. Nr 51, poz. 298 ze zm.)
- zgodnie z art. 52 pkt. 1 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 1993 r. Nr 90, poz. 416 ze zm.), sprzedaż akcji zostaje zwolniona z podatku dochodowego od osób fizycznych, jeżeli:
1. akcje te zostały dopuszczone do obrotu publicznego,
2. akcje nabyte zostały na podstawie oferty publicznej.

Pana zdaniem nabycie akcji Banku X nastąpiło na podstawie oferty publicznej oraz, że przedmiotowe akcje zostały nabyte przez pracowników Banku X w ramach Transzy Pracowniczej i były dopuszczone do obrotu publicznego.
Podsumowując uznał Pan, że sprzedaż akcji Banku X S.A. w Warszawie, które zostały nabyte przez pracowników w ramach Transzy pracowniczej spełnia przesłanki zwolnienia z podatku dochodowego, określone w art. 52 pkt. 1 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stanowisko Naczelnika Urzędu Skarbowego Warszawa - Bielany:

Na wstępie Naczelnik tutejszego organu podatkowego zaznacza, że do Urzędu Skarbowego nie wpłynęły załączniki (3 szt.), które wymienia Pan w przedmiotowym zapytaniu.

Prywatyzacja Banku X w Warszawie S.A. została przeprowadzona na podstawie obowiązującej w 1997 r. ustawy z dnia 13 lipca 1990 r. o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych (Dz. U. nr 51, poz. 298 ze zm.). Wynika to bezpośrednio z uchwały nr 18 Rady Ministrów z dnia 25 marca 1997 r. w sprawie udzielenia zgody na prywatyzację i zezwolenia na szczególny tryb zbycia części akcji Banku X w Warszawie Spółka Akcyjna (MP nr 18, poz. 172), wydanej na podstawie art. 2a ust. 2 i art. 23 ust. 2 w związku z art. 45b powyższej ustawy. Ustawę tę stosowało się do przedsiębiorstw państwowych, działających bądź na podstawie ustawy o przedsiębiorstwach państwowych z 25 września 1981 r., jak też ustaw szczególnych, a także do przedsiębiorstw komunalnych (art. 45 ust. 1 ustawy) oraz do spółek powstałych w drodze przekształcenia przedsiębiorstwa państwowego, w których jedynym akcjonariuszem (udziałowcem) w dniu 1sierpnia 1990 r. był Skarb Państwa. Ustawę stosowało się także do spółek, których jedynym założycielem była spółka z wyłącznym udziałem Skarbu Państwa. Ustawa o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych mogła mieć zastosowanie także do przekształceń własnościowych podmiotów państwowych o szczególnym znaczeniu dla gospodarki państwa. Bank x w Warszawie S.A. został zaliczony przez Radę Ministrów na zasadzie art. 2a ust. 1 powyższej ustawy do jednoosobowych spółek Skarbu Państwa o szczególnym znaczeniu dla gospodarki państwa, wobec czego zgodnie z art. 2a ust. 2 cytowanej ustawy jego prywatyzacja wymagała zgody Rady Ministrów. Zgoda taka została wyrażona w cytowanej wyżej uchwale nr 18. Przepis art. 45b ustawy z 13 lipca 1990 r. o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych stanowi, że do zbycia należących do Skarbu Państwa wszelkich akcji lub udziałów w spółkach prawa handlowego, a więc i Banku, mają zastosowanie przepisy art. 23 tej ustawy. Art. 23 w ust. 1 przewiduje co do zasady publiczny tryb zbywania akcji i udziałów w drodze przetargu oferty i rokowań z zastrzeżeniem przepisów art. 24, który określa tryb zbywania akcji pracownikom na preferencyjnych zasadach. Art. 23 ust. 2 ustawy z 13 lipca 1990 r. o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych przewidywał jeszcze inny tryb zbycia akcji i udziałów, gdyby taki został uregulowany przez Radę Ministrów. Na podstawie tego przepisu Rada Ministrów przewidziała w przepisie § 2 uchwały nr 18 z dnia 25 marca 1997 r. jako inny tryb niż tryby wymienione w art. 23 ust. 1 ustawy prywatyzacyjnej, rokowania podjęte na podstawie zaproszenia skierowanego do oznaczonych osób lub oferty skierowanej do oznaczonych osób. Te formy zbycia akcji Banku dotyczyły nie więcej niż 73% akcji należących do Skarbu Państwa, natomiast w odniesieniu do zbycia akcji osobom zatrudnionym w Banku, inny tryb niż w ustawie prywatyzacyjnej polegał na zmniejszeniu liczby akcji zbywanych pracownikom do nie więcej niż 7,14% i określeniu ceny akcji zbywanych tej grupie osób w wysokości ich wartości nominalnej. Szczegółowe zasady i warunki przydziału akcji pracownikom określał "Regulamin nabywania akcji przez pracowników Banku X w Warszawie S.A. w ramach oferty publicznej". Wobec powyższego należy stwierdzić, że prywatyzacja Banku Handlowego została przeprowadzona na podstawie powołanej wyżej ustawy o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych.

Zgodnie z brzmieniem art. 52 pkt. 1 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 1993 r. nr 90, poz. 416 ze zm.), obowiązującym od 1995 r., zwalnia się od podatku dochodowego w okresie od dnia 1 stycznia 1993 r. do dnia 31 grudnia 2000 r. dochody ze sprzedaży akcji dopuszczonych do obrotu publicznego, nabytych na podstawie publicznej oferty lub na giełdzie papierów wartościowych albo w regulowanym pozagiełdowym wtórnym obrocie publicznym. W zakresie publicznego obrotu w rozpoznawanej sprawie ma zastosowanie definicja zawarta w przepisie art. 1 § 1 ustawy z dnia 22 marca 1991 r. - prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi i funduszach powierniczych (Dz. U. z 1994r nr 58, poz. 239 ze zm.), zgodnie z którą publicznym obrotem jest proponowanie nabycia, nabywanie lub przenoszenie praw z emitowanych w serii papierów wartościowych przy wykorzystywaniu środków masowego przekazu albo w inny sposób, jeżeli proponowane nabycie skierowane jest do więcej niż 300 osób albo do nieoznaczonego adresata. Przepis ten jednocześnie stanowi, że nie jest publicznym obrotem udostępnianie w procesie prywatyzacji przez Skarb Państwa akcji pracownikom danej spółki. Takie brzmienie przepisu, a w szczególności sformułowanpracownikom danej spółki" pozwala na stwierdzenie, że wyłączenie publicznego obrotu papierami wartościowymi dotyczy nie tylko akcji jednoosobowych spółek Skarbu Państwa ale wszelkich spółek, w których Skarb Państwa jest akcjonariuszem. Argumentem wzmacniającym powyższe stwierdzenie jest zrezygnowanie w brzmieniu przepisu z zawężenia go do wykonania dyspozycji z art. 24 ustawy o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych, co miało miejsce w poprzedniej wersji z 9.10.1991 r. (Dz. U. z 1991 r. nr 103, poz. 156 ). Takiemu procesowi udostępniania pracownikom niewątpliwie podlegały akcje Banku X w Warszawie S.A., należące do Skarbu Państwa.

Przepis art. 52 pkt. 1 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych wymaga również, aby nabycie akcji dopuszczonych do obrotu publicznego nastąpiło na podstawie publicznej oferty lub na giełdzie papierów wartościowych. Ustawa o publicznym obrocie papierami wartościowymi i funduszach powierniczych przewiduje istnienie pierwotnego i wtórnego obrotu papierami wartościowymi, jednakże nie definiuje pojęcia "publicznej oferty". Zatem pojęcie to należy wywieść z brzmienia początkowej części art. 1 § 1 prawa o publicznym obrocie papierami wartościowymi, który to przepis wprawdzie formułuje wprost definicję publicznego obrotu papierami wartościowymi, zawiera jednak i kwestie dotyczące oferty publicznej. Zgodnie z treścią tego przepisu publiczny obrót papierami wartościowymi polega na proponowaniu nabycia, nabywania lub przenoszenia praw z emitowanych w serii papierów wartościowych w drodze oferty lub zaproszenia do rokowań przy wykorzystaniu środków masowego przekazu albo w inny sposób, jeśli oferta albo zaproszenie do rokowań skierowane są do więcej niż 300 osób albo do nieoznaczonego adresata, z wyjątkiem m.in. udostępniania akcji pracownikom na zasadach preferencyjnych. Jak już wyżej wskazano, tryb zbycia akcji pracowniczych jest odrębny od innych sposobów zbywania akcji jednoosobowych spółek Skarbu Państwa wymienionych w powołanym przepisie, a więc i oferty ogłoszonej publicznie.
Reasumując należało uznać, że akcje Banku X w Warszawie S.A. nabyte przez pracowników tego Banku w procesie jego prywatyzacji nie spełniają warunków obrotu publicznego i nabycia ich na podstawie publicznej oferty zatem dochody z ich sprzedaży nie korzystają ze zwolnienia określonego w art. 52 pkt. 1 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 1993 r. nr 90, poz. 416 ze zm.).

Zgodnie z art. 236 ustawy Ordynacja podatkowa, od niniejszego postanowienia służy prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego Warszawa-Bielany, w terminie 7 dni od daty doręczenia.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt. 1 lit. a) ustawy z 9 września 2000 o opłacie skarbowej (tekst jednolity Dz. U. z 2004 r. Nr 253, poz. 2532 ze zm.) istnieje obowiązek uiszczenia z góry opłaty skarbowej w wysokości 5 zł. od podania oraz po 0,50 zł. od każdego załącznika.