Postanowienie

Działając na podstawie art. 14a §4 i art. 14a §1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), Naczelnik Opolskiego Urzędu Skarbowego w Opolu stwierdza, że stanowisko Banku dotyczące momentu zaliczania do kosztów uzyskania przychodów wydatków dotyczących aktywów przejętych przez Bank w zamian za zadłużenie kredytowe opisane w piśmie z dnia 27 września 2005 r. jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie

Pismem z dnia 27 września 2005 r. (data wpływu do Kancelarii Urzędu -29 wrzesień 2005 r.), Bank zwrócił się z wnioskiem do Naczelnika Opolskiego Urzędu Skarbowego w Opolu o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego. Organ podatkowy pismem nr PD-423-52-1/GC/2005 z dnia 10 października 2005 r. wezwał Wnioskodawcę do usunięcia braków we wniosku. Wskazane braki zostały przez Bank usunięte pismem, które wpłynęło do tutejszego Urzędu w dniu 19 października 2005 r.

Stan faktyczny przedstawiony we wniosku jest następujący:

W przypadku trudności w odzyskaniu zagrożonych należności kredytowych Bank zawiera umowy o przejęciu określonych składników majątku dłużnika w zamian za zwolnienie z całości lub z części długu. Przejmowany majątek stanowi dla Banku aktywa do zbycia przeznaczone do odsprzedaży, przy czym od przejęcia przedmiotowych aktywów do ich sprzedaży często następuje znaczny upływ czasu (nawet kilku lat). Koszty ponoszone przez Bank w związku z przejmowanymi aktywami to koszty wycen, opłat notarialnych, ogłoszeń o sprzedaży oraz koszty związane z utrzymaniem przejętych składników majątkowych np. koszty magazynowania, parkowania samochodów, podatek od nieruchomości, koszty ubezpieczeń majątkowych, ochrony itp.Bank nie ma wątpliwości, że sama wartość majątku stanie się kosztem uzyskania przychodu dopiero w momencie jego sprzedaży a także, że przejęte do sprzedaży środki nie podlegają amortyzacji.

W przedstawionym stanie faktycznym Bank zwrócił się z pytaniem w jakim momencie może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki związane z przejętymi do zbycia aktywami.
Zdaniem Banku ponoszone wydatki dzielą się na trzy grupy, czyli:
�koszty związane z przejęciem aktywów do zbycia, (np. koszty wyceny, koszty opłat notarialnych),
�koszty związane z utrzymaniem aktywów (np. podatek od nieruchomości, koszty ubezpieczeń majątkowych, koszty magazynowania),
�koszty związane ze sprzedażą aktywów do zbycia (np. koszty wycen, ogłoszeń o sprzedaży)
Według Banku zarówno koszty związane z przejęciem jaki i utrzymaniem aktywów do zbycia powinny być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia, natomiast koszty związane za sprzedażą powinny zostać ujęte do kosztów uzyskania przychodów w momencie sprzedaży danego składnika majątkowego.

Tutejszy organ podatkowy po przeanalizowaniu stanu faktycznego przedstawia następujące stanowisko:

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm. - zwanej dalej "ustawą") przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód, którym zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym.W art. 12 ust. 1 ustawy wymienione zostały rodzaje wpływów będących przychodem dla celów podatku dochodowego, a moment powstania przychodu, z którym związany jest obowiązek podatkowy uregulowany jest w art. 12 ust. 3a ustawy i zgodnie z tym przepisem: "Za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c i 3d, dzień wystawienia faktury (rachunku), nie później jednak niż ostatni dzień miesiąca, w którym:
1)wydano rzecz, zbyto prawo majątkowe lub
2)wykonano usługę, w tym częściowo wykonano usługę, jeżeli jej częściowe wykonanie stanowi wynikający z umowy lub z odrębnych przepisów tytuł do zapłaty, lub
3)otrzymano zapłatę za wykonanie świadczenia - w pozostałych przypadkach.
Z kolei kosztami uzyskania przychodów według art. 15 ust. 1 ustawy, są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Zasada potrącalności kosztów określona została w art. 15 ust. 4 ustawy. Przepis ten stanowi, że: "Koszty uzyskania przychodów są potrącalne tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą, tj. są potrącalne także koszty uzyskania poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, lecz dotyczące przychodów roku podatkowego oraz określone co do rodzaju i kwoty koszty uzyskania, które zostały zarachowane, chociaż ich jeszcze nie poniesiono, jeżeli odnoszą się do przychodów danego roku podatkowego, chyba że ich zarachowanie nie było możliwe; w tym przypadku są one potrącalne w roku, w którym zostały poniesione.Jak więc wynika z przywołanego wyżej stanu prawnego, elementami konstrukcji dochodu będącego podstawą opodatkowania są przychody oraz koszty uzyskania przychodów, pozostające ze sobą w bezpośredniej zależności. Możliwość zaliczenia wydatku (poza wymienionymi w art. 16 ust. 1 ustawy) do kosztów uzyskania przychodów uwarunkowana jest bowiem związkiem (bezpośrednim lub pośrednim) z przychodem lub działaniem mającym na celu osiągnięcie przychodu. Zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 15 ust. 4 ustawy koszty uzyskania przychodów można potrącić tylko w roku podatkowym, którego dotyczą, czyli w roku podatkowym w którym osiągnięte zostały przychody. Powyższy przepis reguluje również zasady uznawania poniesionych wydatków za koszt uzyskania przychodów w sytuacji, gdy wydatek został poniesiony w latach poprzedzających rok podatkowy lub nie został jeszcze poniesiony, został zarachowany, jest znany co do kwoty i rodzaju oraz odnosi się do przychodów danego roku podatkowego. Jednocześnie z przepisu tego wynika, że jeżeli przypisanie kosztu do przychodu określonego roku nie jest możliwe, koszty te są potrącane w roku, w którym zostały poniesione.Tak więc, skoro zasadą jest zmniejszenie przychodu o koszty jego osiągnięcia w tym roku, w którym zostały one poniesione i osiągnięte i decyduje o tym rok wystąpienia przychodu, to w sytuacji przedstawionej w piśmie wszystkie koszty poniesione przez Bank związane z przejętymi aktywami będą mogły być uznane za koszty uzyskania przychodu w roku, w którym nastąpi sprzedaż tych składników majątkowych.

Wobec powyższego postanowiono jak w sentencji.

Niniejsza interpretacja o zakresie stosowania prawa podatkowego ma zastosowanie wyłącznie w przedstawionym stanie faktycznym i w stanie prawnym obowiązującym na dzień jej wydania.

Zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14b § 2 Ordynacji podatkowej niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla Spółki, ale jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla Spółki do czasu jej zmiany lub uchylenia przez organ odwoławczy oraz do czasu zmiany przepisów prawnych.

Na podstawie art. 14a § 4, art. 236 § 2 pkt 1 i art. 223 § 1, w związku z art. 239 Ordynacji podatkowej, na niniejsze postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu za pośrednictwem Naczelnika Opolskiego Urzędu Skarbowego, w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt. 1 lit. a ustawy z dnia 9 września 2000 r. o opłacie skarbowej (Dz. U. z 2004 r. Nr 253, poz. 2532 ze zm.), podania i załączniki do podań składane w indywidualnych sprawach z zakresu administracji publicznej podlegają opłacie skarbowej. Szczegółowy wykaz opłaty skarbowej zawiera załącznik do wyżej wymienionej ustawy. Zgodnie z poz. 1 części I tego załącznika, opłata skarbowa od podania wynosi 5 zł, natomiast zgodnie z poz. 2 opłata skarbowa od załącznika do podania wynosi 50 gr.