Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Kielcach działając na podstawie art. 14a § 1 i 4 oraz art. 216 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku podatnika z dnia 19.10.2005 r. (data wpływu - 21.10.2005 r.) uzupełnionego dnia 23.11.2005 r. w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych dot. opodatkowania wynagrodzenia z przeniesienia praw do patentu stwierdza, iż przedstawione we wniosku stanowisko nie jest prawidłowe.

Z wniosku z dnia 19.10.2005 r. (data wpływu - 21.10.2005 r.) uzupełnionego dnia 23.11.2005 r. wynika, iż podatnik przeniósł prawa patentowe do wynalazku, którego był współtwórcą. Prawo do patentu zostało wykupione przez amerykańską firmę na podstawie umowy zrzeczenia. Z tego tytułu otrzymał jednorazowe wynagrodzenie w wysokości 4.000 USD.

Podatnik we wniosku prezentuje stanowisko, iż zgodnie z umową podpisaną między Rządem Polski i USA (Dz. U. z 1976 r. Nr 31, poz. 178) wysokość podatku nie powinna przekroczyć 10% otrzymanej kwoty.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 i 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Jeżeli podatnik uzyskuje dochody z więcej niż jednego źródła, przedmiotem opodatkowania w danym roku podatkowym jest, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3, art. 28-30, art. 30a-30c oraz art. 44 ust. 7e i 7f, suma dochodów z wszystkich źródeł przychodów.

Źródłami przychodów są m.in. kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych.

Zgodnie z art. 18 ustawy za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

Artykuł 13 ust. 1 umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu podpisanej w Waszyngtonie dnia 8 października 1974 r. (Dz. U. z 1976 r. Nr 31, poz. 178) stanowi, iż należności licencyjne powstałe w jednym Umawiającym się Państwie i wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie będą opodatkowane w tym drugim Umawiającym się Państwie.

W niniejszej sprawie zastosowanie ma ten właśnie przepis. Zatem podatek będzie zapłacony w Polsce według stawki podatkowej wynikającej ze skali podatkowej.

Ustęp 2 ww. artykułu 13 umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki stanowi, że takie należności mogą być opodatkowane także w tym Państwie, w którym powstały, i zgodnie z prawem tego Państwa, ale podatek w ten sposób pobierany nie może przekroczyć 10% kwoty należności brutto.

Postanowienia tego ustępu nie mają zastosowania w sprawie a podatek według tej stawki nie został potrącony w Stanach Zjednoczonych Ameryki.

Na podstawie artykułu 20 ust. 1 ww. umowy podwójnego opodatkowania dochodów będzie się unikać w następujący sposób: zgodnie z postanowieniami prawa polskiego i z zachowaniem przewidzianych w nim ograniczeń (z uwzględnieniem dokonywanych zmian bez naruszenia podstawowych zasad) Polska zezwoli osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce na zaliczanie na poczet należnych w Polsce podatków odpowiednich kwot podatków, zapłaconych w Stanach Zjednoczonych.

Stosownie do przepisu art. 27 ust. 9 powołanej wyżej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1 (osoba krajowa), osiąga również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania nie stanowi o zastosowaniu metody określonej w ust. 8, dochody te łączy się z dochodami ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W tym przypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu w obcym państwie. Odliczenie to nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w państwie obcym. Przepisy art. 11 ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 11 ust. 3 ustawy podatkowej przychody w walutach obcych przelicza się na złote według kursów z dnia otrzymania lub postawienia do dyspozycji podatnika, ogłaszanych przez bank, z którego usług korzystał podatnik, i mających zastosowanie przy kupnie walut. Jeżeli podatnik nie korzysta z usług banku, przychody przelicza się na złote według kursu średniego walut obcych z dnia uzyskania przychodów, ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, z zastrzeżeniem ust. 4.

Jeżeli bank, z którego usług korzysta podatnik, stosuje różne kursy walut obcych i nie jest możliwe dostosowanie kursu, o którym mowa w ust. 3 zdanie pierwsze, do przeliczenia na złote przychodu, uzyskanego przez podatnika stosuje się kurs średni walut obcych z dnia uzyskania przychodu, ogłaszany przez Narodowy Bank Polski - art. 11 ust. 4 ustawy podatkowej.

W świetle powyższego dochód uzyskany przez podatnika z przeniesienia prawa do patentu wykupionego przez amerykańską firmę należy przeliczyć na złote według zasad określonych w cytowanych wyżej przepisach art. 11 ust. 3 i 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dochód ten należy połączyć z dochodami z innych źródeł uzyskanymi w roku podatkowym i wykazać je w zeznaniu rocznym wzór PIT-36 stosując przy tym zasady określone w cytowanym wyżej przepisie art. 27 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym stanowisko przedstawione we wniosku podatnika nie jest prawidłowe.