Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie #8722; biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawnypostanawia uznać stanowisko Strony za prawidłowe.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż Strona wykonuje czynności polegające na odsprzedaży kontrahentom zagranicznym towarów zakupionych wcześniej od kontrahentów pochodzących z państw trzecich. Towary te są bezpośrednio dostarczane ostatecznemu nabywcy, nie są więc przewożone przez terytorium kraju. Zatem w/w czynności nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce. Strona dokonała obliczenia proporcji sprzedaży uwzględniając w mianowniku ułamka sprzedaż niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W związku z powyższym Strona nie pomniejszała podatku należnego o naliczony związany z zakupami wykorzystywanymi do świadczenia czynności opodatkowanych jak i nieopodatkowanych na terytorium kraju. Zdaniem Spółki ma ona prawo do odliczenia podatku naliczonego oraz zwrotu na rachunek bankowy w sytuacji gdy, w danym miesiącu nie wystąpił podatek należny, a zatem dotychczasowy sposób rozliczania podatku od towarów i usług Strona uważa za nieprawidłowy.

Zgodnie z art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r.o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) podatnik ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.

Wobec powyższego Strona może obniżyć kwotę podatku należnego o podatek naliczony w związku z czynnościami wykonywanymi poza terytorium kraju, jeżeli Stronie przysługiwałoby prawo obniżenia podatku należnego, gdyby czynności te podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce.

Zgodnie z art. 87 ust. 2 w/w ustawy z zastrzeżeniem ust. 3 i 3a, zwrot różnicy podatku następuje na rachunek bankowy podatnika w banku mającym siedzibę na terytorium kraju w zgłoszeniu identyfikacyjnym, o którym mowa w odrębnych przepisach, w terminie 60 dni od dnia złożenia rozliczenia przez podatnika. Jeżeli zasadność zwrotu wymaga dodatkowego sprawdzenia, naczelnik urzędu skarbowego może przedłużyć ten termin do czasu zakończenia postępowania wyjaśniającego. Jeżeli przeprowadzone postępowanie wykaże zasadność zwrotu, o którym mowa w zdaniu poprzednim, urząd skarbowy wypłaca podatnikowi należną kwotę wraz z odstekami w wysokości odpowiadającej opłacie prolongacyjnej stosowanej w przypadku odroczenia płatności podatku lub jego rozłożenia na raty. Stosownie natomiast do ust. 3 art. 87 różnica podatku podlegająca zwrotowi w kwocie przekraczającej wartość podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów lub usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeśli zostały one zaliczone do środków trwałych nabywcy, powiększonej o 22% obrotu podatnika opodatkowanego stawkami niższymi niż określona w art. 41 ust. 1 oraz obrotu z tytułu dostaw towarów lub świadczenia usług, o których mowa w art. 86 ust. 8 pkt 1, podlega zwrotowi w terminie 180 dni od dnia złożenia deklaracji podatkowej.

Natomiast w myśl art. 87 ust. 5 w/w ustawy na umotywowany wniosek, podatnikom dokonującym dostawy towarów lub świadczenia usług poza terytorium kraju i niedokonującym sprzedaży opodatkowanej przysługuje zwrot kwoty podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 8 pkt 1, w terminie określonym w ust. 4 (tj. 60 dni).

Zatem w oparciu o przedstawiony stan faktyczny oraz prawny należy stwierdzić, iż Stronie przysługuje zwrot nadwyżki podatku naliczonego związanego z wykonywaniem w/w czynności na rachumek bankowy w terminie 60 dni, przy zachowaniu warunków określonych w w/w przepisach.

Natomiast zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Na podstawie zaś ust. 2 w/w przepisu jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

W myśl art. 90 ust. 3 w/w ustawy proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Należy zauważyć, że powyższe przepisy dotyczą sytuacji, w których podatnik dokonuje zarówno czynności w związku z którymi ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i w związku z którymi takie prawo mu nie przysługuje.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz powołany art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług należy stwierdzić, iż Strona nie wykonuje czynności, w związku z którymi prawo do obniżenia podatku należnego nie przysługuje, a zatem art. 90 w/w ustawy dotyczący ustalania proporcji nie ma w tym przypadku zastosowania.

Mając powyższe na uwadze postanowiono jak na wstępie.

Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.