W dniu 10.05.2005 r. Do Naczelnika Urzędu Skarbowego Wrocław Psie Pole wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego.

Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta lub marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji o której mowa w § 1 następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

Stan faktyczny:

Podatnik w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą zamierza odpłatnie zbyć prawo wieczystego użytkowania gruntów zakupione w maju 2004 r.

Podatnik zwraca się z prośbą o wyjaśnienie, jaką stawką ma opodatkować zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntów. Zdaniem podatnika, przeniesienie powyższego prawa (wartość niematerialna i prawna) na inny podmiot w wyniku sprzedaży, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki podstawowej zgodnie z art. 8 ust. 1 pkt 1 i art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m. in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług, w tym m. in. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej. Prawo wieczystego użytkowania gruntu jest innym niż własność prawem rzeczowym oraz niewątpliwie wartością niematerialną i prawną. A zatem przeniesienie przez Podatnika związanego z jego działalnością prawa użytkowania wieczystego gruntu stanowi świadczenie usługi w rozumieniu art. 8 ust. 1 w/cyt. ustawy o podatku od towarów i usług. Czynności wymienione w zapytaniu, tj. sprzedaż prawa wieczystego użytkowania gruntu co do zasady podlegają opodatkowaniu według stawki podstawowej w wysokości 22 %, zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu przeznaczonego na cele rolnicze, która to czynność korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie § 8 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.). Charakter (przeznaczenie) gruntu należy ustalać w oparciu o przepisy prawa miejscowego – lokalny plan zagospodarowania przestrzennego danego obszaru obowiązującego w dniu dokonania czynności, a w przypadku braku takiego planu na podstawie danych z ewidencji gruntów. Z pisma Podatnika wynika, że zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu dotyczy gruntu niezabudowanego przeznaczonego na cele inne niż rolnicze, zatem ww. czynność podlega opodatkowaniu według stawki podstawowej w wysokości 22 %.

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania postanowienia. Jak stanowi art. 14b § 1i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Stronie przysługuje prawo wniesienia zażalenia na niniejsze postanowienie do Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu, za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia.

Zażalenie podlega opłacie skarbowej.