P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w zw. z § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku Banku z dnia 01.07.2005r. (data wpływu do Urzędu 06.07.2005r.), o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, tj. czy Bank , z uwagi na treść art. 16c pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w przypadku zakończenia umowy dotyczącej jednego ze składników majątku Banku przeznaczonych na wynajem / podnajem lub rezygnacji z prowadzenia działalności w konkretnej lokalizacji, powinien zaprzestać dokonywania odpisów amortyzacyjnych, a jeżeli nie, to czy odpisy amortyzacyjne może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie #8722; biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny

postanawia:

-uznać stanowisko Strony za prawidłowe.

U z a s a d n i e n i e

Według przedstawionego przez wnioskodawcę stanu faktycznego podstawową działalnością Banku jest świadczenie usług finansowych. Działalność ta jest prowadzona przez placówki zlokalizowane we własnych nieruchomościach lub budynkach wynajmowanych. Bank prowadzi również działalność uboczną polegającą na oddawaniu w najem własnych budynków lub oddawanie w podnajem budynków / lokali stanowiących własność osób trzecich. Bank dokonuje odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej budynków własnych, a także od wartości nakładów na inwestycje w obcych obiektach, kwalifikując je do kosztów uzyskania przychodów. Przychodem dla Banku jest czynsz z tytułu najmu lub podnajmu. Stanowisko podatnika.Art. 16f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wprowadza generalną zasadę, w myśl której "podatnicy, z wyjątkiem tych , którzy ze względu na ogłoszoną upadłość obejmującą likwidację majątku, nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 16 a ust. 1 i ust. 2 pkt 1 - 3 oraz w art. 16b". Bank stosuje się do powołanej normy, ponieważ prowadzi działalność gospodarczą w zakresie pośrednictwa finansowego, wykorzystując nieruchomości własne oraz osób trzecich na cele prowadzonej działalności podstawowej oraz oddaje w najem / podnajem składniki majątku w zakresie, w jakim nie są wykorzystywane w działalności podstawowej. Składniki majątku własnego, jak i nakłady na obce obiekty, spełniały - na moment wprowadzenia ich do ewidencji środków trwałych - warunki uznania je za środki trwałe zawarte w art. 16a ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Bank dodaje przy tym, że treścią regulacji art. 16 a ust. 1 oraz 2 jest wyłącznie określenie zakresu przedmiotów podlegających odpisom amortyzacyjnym. Na tej podstawie Bank dokonuje odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16f - 16m.Przypadki, w których określone w art. 16a i art. 16b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych składniki majątku nie podlegają amortyzacji, wymienia enumeratywnie art. 16c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wskazując jednocześnie, że składniki te pozostają odpowiednio środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi. Wśród tych enumeratywnie wymienionych przypadków znajduje się w punkcie 5 norma, na podstawie której nie podlegają amortyzacji "składniki majątku, które nie są używane na skutek zaprzestania działalności, w której składniki te były używane, w tym przypadku składniki te nie podlegają amortyzacji od miesiąca następującego po miesiącu, w którym zaprzestano tej działalności".Powołany przepis art. 16c rozpatrywany łącznie z art. 16f ust. 1 i w świetle art. 16a oraz 16b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, daje prawidłowy obraz celu regulacji i zamiaru ustawodawcy. W art. 16f ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wskazuje się, że nie prowadzenie działalności gospodarczej, co należy podkreślić, tylko w związku z ogłoszoną upadłością obejmującą likwidację majątku, oznacza obowiązek zaprzestania dokonywania amortyzacji, a konsekwencją tego jest odebranie prawa do uwzględniania kosztów z tytułu odpisów amortyzacyjnych. Natomiast w przypadku normy z art. 16c pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zaprzestanie amortyzacji dotyczy podatnika, który prowadzi działalność gospodarczą i obejmuje wyłącznie te składniki majątku, które nie są używane na skutek zaprzestania działalności, w której te składniki były używane.W przypadku Banku nie można mówić o zaprzestaniu działalności polegającej na wynajmie / podnajmie składników majątku. Nie można również uznać, że rezygnacja z prowadzenia działalności gospodarczej w jednej lokalizacji oznacza zaprzestanie prowadzenia działalności podstawowej. Mimo zakończenia umowy wynajmu / podnajmu jednego ze składników majątku, ten rodzaj działalności Banku jest kontynuowany przy wykorzystaniu innych składników majątku przeznaczonych na wynajem / podnajem. Ponadto zakończenie umowy wynajmu / podnajmu z jednym podmiotem, nie oznacza, że składnik majątku nie będzie ponownie przedmiotem takiej umowy z innym podmiotem. Takiego jednak warunku żaden z przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie kształtuje.Biorąc pod uwagę powyższe , w przypadkach opisanych przez Bank nie ma zastosowania w/w przepis art. 16c pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ani żaden inny przepis wyłączający z kosztów uzyskania przychodów dokonywane odpisy amortyzacyjne, jeżeli Bank kontynuuje działalność podstawową lub w dalszym ciągu prowadzi działalność uboczną polegającą na oddaniu składników majątku w najem / podnajem. Jeżeli nie następuje zaprzestanie działalności, w której składniki majątku były używane i w odniesieniu do jednego lub kilku składników majątku przeznaczonych na wynajem / podnajem kończy się umowa, na podstawie której składnik majątku był oddany do używania innemu podmiotowi, albo gdy w odniesieniu do jednego lub kilku składników majątku służących prowadzeniu działalności podstawowej następuje rezygnacja z wykorzystywania lokalizacji i lokalizacja ta jest przeznaczona do zbycia lub w stosunku, do której będzie wypowiedziana umowa najmu, to składniki te w dalszym ciągu są uznawane za środki trwałe (nawet zaistnienie sytuacji faktyczne z art. 16c pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie wyłącza uznania tego składnika majątku za środek trwały), które podlegają amortyzacji i tak dokonywane odpisy amortyzacyjne stanowią koszt uzyskania przychodów.W związku z powyższym odpisy amortyzacyjne od wynajmowanych / podnajmowanych składników majątku Banku ( za okres, gdy nie były one wynajęte / podnajęte) oraz majątek własny Banku nie wykorzystywany obecnie na cele działalności podstawowej, dokonywane zgodnie z art. 16h ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, są kosztem uzyskania przychodu na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym " kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art.16a-16m, z uwzględnieniem art. 16." Stosownie do powyższego Bank wskazuje, że żaden z przepisów katalogu art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie wyłącza odpisów amortyzacyjnych z kosztów uzyskania przychodów w przypadku opisanym w niniejszym wniosku.Stanowisko Banku potwierdza interpretacja jednego z organów podatkowych zamieszczona na stronach internetowych Izby Skarbowej w Warszawie (pod datą 23 lipca 2003r.).Przepisy prawa podatkowego mające zastosowanie w sprawie:Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art.16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.W myśl art. 16a ust. 1 w/w ustawy amortyzacji podlegają stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do użytkowania:- budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,- maszyny, urządzenia i środki transportu,- inne przedmiotyo przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.Odpisów amortyzacyjnych dokonuje się zaś, zgodnie z art. 16h ust. 1 pkt 1 w/w ustawy, od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 16k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, z zastrzeżeniem art. 16e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 16 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.Art. 16c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, będący zastrzeżeniem do art. 16a ust. 1 w/w ustawy, określa środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne, od których podatnik nie ma prawa dokonywać odpisów amortyzacyjnych na gruncie powyższej ustawy.Zdarzeniem, które skutkuje tym, że nie dokonuje się odpisów amortyzacyjnych od składników majątkowych jest zaprzestanie prowadzenia działalności gospodarczej, w której składniki te były używane, o czym stanowi pkt 5 wyżej cytowanego art. 16c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. amortyzacji nie podlegają środki trwałe, które nie są używane na skutek zaprzestania działalności, w której były używane. W tym przypadku środki te nie podlegają amortyzacji od miesiąca następującego po miesiącu, w którym zaprzestano tej działalności. Fakt zaprzestania wykonywania określonej działalności gospodarczej lub zmiana rodzaju tej działalności powoduje konsekwencje podatkowe w stosunku do środków trwałych, które w wyniku tego przestały być używane.Jeżeli więc dane składniki majątkowe nie są przez podatnika okresowo używane z innych powodów niż zaprzestanie prowadzenia działalności gospodarczej, w której składniki te były wykorzystywane, przerwa w ich używaniu nie powoduje konieczności zaprzestania dokonywania odpisów amortyzacyjnych od tych środków trwałych.Inne okoliczności zaprzestania dokonywania odpisów amortyzacyjnych wymienione zostały w cytowanym wyżej art. 16h ust. 1 pkt 1, mianowicie - zrównanie sumy odpisów z wartością początkową, postawienie środka trwałego w stan likwidacji, zbycie lub stwierdzenie jego niedoboru. W przedmiotowej sprawie norma ta będzie miała zastosowanie, w szczególności w przypadku inwestycji w obcych środkach trwałych, dokonanych w najmowanych przez Spółkę lokalach, które nie będą wykorzystywane na skutek rozwiązania umowy najmu z właścicielem lokalu, spowodowanego rezygnacją z danej lokalizacji.W związku z powyższym, jeżeli nieruchomości lub inwestycje w obcych środkach trwałych, spełniają kryteria określone dla środków trwałych, to odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od ich wartości początkowej aż do tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór, o ile nie wystąpią okoliczności o których mowa w art. 16c pkt 5.Ocena prawna stanowiska Strony w świetle przytoczonych wyżej przepisów prawa : Zdaniem Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego w przedstawionym stanie faktycznym oraz stanie prawnym obowiązującym w dniu zaistnienia zdarzenia interpretacja zastosowana przez Spółkę jest prawidłowa.Mając powyższe na uwadze, postanowiono jak na wstępie.Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.

P o u c z e n i e

Niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla Strony i jest wiążąca dla organów podatkowych oraz organów kontroli skarbowej właściwych dla Strony #8722; do czasu jej zmiany lub uchylenia (art. 14b § 1 i 2 ustawy-Ordynacja podatkowa). Na niniejsze postanowienie służy Stronie zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej, za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego (art. 14a § 4 ustawy-Ordynacja podatkowa).